Kürsü
Rasim Özdenören: Yanlış sorunun doğru cevabı olmaz
Follow @dusuncemektebi2
Rasim Özdenören- Yeni Şafak
Taha Akyol’un Karar gazetesinde yayınlanan “Hukuk devletinde seçimler” baÅŸlıklı yazısında 1935 yılında vuku bulmuÅŸ bir yasama olayından bahsediliyor. Yazının o bölümünü alıntılıyorum:
“Yıl 1935, Tek Parti dönemi, Meclis’te Dersim Kanunu görüÅŸülüyor. Verilecek idam cezalarının Meclis onayı gerekmeden, komutan onayıyla infaz edilmesi yönünde bir madde var tasarıda… / 25 Aralık günlü oturumda MuÄŸla Milletvekili Hüsnü Kitapçı söz alıyor, özetle diyor ki: “Anayasamıza göre idam cezalarını onaylama yetkisi münhasıran TBMM’ye aittir. Bu yetkiyi komutana vermek anayasaya aykırıdır!” / Adalet Komisyonu adına Trabzon Mebusu Raif Karadeniz cevap veriyor, özetle: “Anayasamıza çok hürmet ederiz. Fakat memleketin yüksek menfaatini bir tarafa koyduk, diÄŸer tarafa anayasaya saygıyı koyduk ve bu neticeye ulaÅŸtık!” / Parmaklar kalkıyor, kanun kabul ediliyor…” (taha-akyol/hukuk-devletinde-secimler-9832).
Trabzon Mebusu Raif Karadeniz’in mukayesesinde bir yanlışlık var, bir kıyas yanlışlığı... Problem, anayasa hükmünü ihlal ederek idam cezası hükmünü onaylama yetkisini komutana vermek caiz midir, deÄŸil midir iken; konu memleketin çıkarı mı, hukukun üstünlüÄŸü mü düzlemine çekiliyor. Böylece bir mantık ÅŸaşırtmacası yapılıyor.
Bir tarafa memleketin yüksek menfaati konuluyor, öteki tarafa anayasaya saygı yani hukuk konuluyor... Yanlışlık bu iki farklı deÄŸerin karşı karşıya getirilmesi ve onlardan birinin tercih konusu yapılmasında... Böylece konu iki yüksek deÄŸer arasında bir tercih konusu haline dönüÅŸtürülüyor. Soru böyle konulunca almaşıklardan birinden yana çıkılabilir, fakat bu tercih karşı almaşığı ifna etmez. Nitekim memleket çıkarını öne almak, hukukun üstünlüÄŸü alternatifini ifna etmiyor, edemez...
Karadeniz’in mantık oyununda birbirinden ayrı mütalaa edilmesi gereken iki farklı deÄŸer, eÅŸdeÄŸer gibi mütalaa ediliyor ve onlardan birine öncelik veriliyor. Yani elmalarla armutlar aynı kabul edilmek suretiyle bir tercihte bulunuluyor.
EÄŸer illa da memleketin yüce menfaati söz konusu edilecek idi ise doÄŸru soru ÅŸöyle ortaya konulmalı idi:
Kanunların anayasaya uygun olarak vaz edilmesi mi memleketin yüce menfaatine uygundur, yoksa günübirlik maslahata göre keyfî düzenleme mi?
Veya:
Memleketin yüce menfaati hukuka uymakla mı saÄŸlanır, hukuku çiÄŸnemekle mi?
Soru yanlış vaz edilirse doğru cevap bulunamaz.
Nitekim bulunamamış...
Henüz yorum yapılmamış.