Rasim Özdenören / Çekimser mendeburun tekidir

Çekimser mendeburun tekidir. Sorumluluk üstlenmeye cesareti olmayan, sorumluluk üstlenmeyi beceremeyen, sorumluluktan kaçan, bir tuhaf tip...

Oy kullanmaktan kaçınır, fakat oylama sonucu nasıl tecelli ederse etsin, o sonuçtan istifade etmenin yolunu arar. Ve bulur: külfetinden kaçındığı bir hasılanın nimetine konmak ister.

Kendine göre gerekçeleri her zaman elinin altındadır. “Ben bu konuda oyumu kullanmak istemiyorum, çünkü….” diye baÅŸlayan cümlesi inandırıcılıktan uzaktır. O gerekçenin zıddı kâmili de aynı oranda geçerlidir.

Ä°htiyatlı davranıyormuÅŸ gibi görünür. Fakat sergilediÄŸi duruÅŸ gerçekte kaçaklıktır. Tilki kurnazlığı ile çakal ürkekliÄŸi arasında gidip gelir...

Tilki kurnazlığı diyorum ya, tilki masum bir hayvandır. Tilki, kümese girdiÄŸi anda kümesteki bütün tavukları boÄŸar. Bu, aslında onun ürkekliÄŸinden ileri gelir. Her tavuÄŸun kanat çırpışını kendine tehlike olarak görür ve saldırır.

Çakal da ihtiyatlıdır. Genelde baÅŸka avcı hayvanların, aslanın, kaplanın artığı ile geçinir. LeÅŸe yanaÅŸtığı anda büyük avcının hırlaması, kükremesi onun oradan uzaklaÅŸmasına yeter.

Çekimserde de hem tilkinin ortalığı talan eden aç gözlülüÄŸü, hem çakalın korkak ihtiyatlılığı el ele gider.

Gene de çekimseri tilkiye ve çakala benzeterek bu hayvancıklara haksızlık etmememiz gerekiyor. Çünkü o hayvanlar yaradılışlarının gereÄŸini yerine getiriyor. Onlar, yapacakları edim hususunda tereddüt göstermezler, yapacakları her ne ise onu yaparlar ve onun hakkını yerine getirirler. Bu davranış biçimi onların hayat memat meselesidir.

Çekimser ise karşımıza daima bir “insan” olarak çıkar. Ä°nsan demek sorumluluk demektir: sorumluluk üstlenme demektir.

Oysa çekimser tam da sorumluluktan kaçan biridir. Sorumluluk gerektiren bir makamın en tepesini iÅŸgal etmiÅŸ olsa bile, o makamın gerektirdiÄŸi sorumluluÄŸu kullanmasını sonuçlayacak durumlarla karşı karşıya geldiÄŸinde, sorumluluÄŸunu kullanmaktan kaçınır. Mazereti ÅŸöyle bir ÅŸeydir: “Müdahale etmek istemedim. Müdahale etseydim, durum…” biçiminde ipe sapa gelmez bahaneler uydurur.

ÇoÄŸu kez konuÅŸmaz, fakat konuÅŸmaması sorumluluk duygusundan ileri gelmez; konuÅŸursa sorumluluk altına gireceÄŸinden kaygılanır.

Çekimser biriyle yola çıkılmaz. Çekimser yol arkadaşını yolda bırakır. O, daima, istisnasız, kaçınmasız, kendi çıkarını her ÅŸeyin önüne koyar. Onun çıkarı kendi zatının bile önünde yürür.

Hasbelkader sorumluluk gerektiren bir yere çıkmışsa, sümük gibi yapışıp kalır oraya.

Her almaşık karşısında vereceÄŸi bir cevap bulundurur daÄŸarcığında. Ama cevaptan baÅŸka verecek bir ÅŸeyi yoktur. Pis bir tiptir…