Hüseyin Akın / Dua niyetine, İsmet Özel’e…

Ä°smet Özel adıyla 15 yaşında tanıştım.

Ä°mam Hatip Lisesi’nin 1. sınıfında okuyordum.

ÖÄŸretmenlerin tabiriyle “aklı bir karış havada, ayakları yere basmayan” bir gençtim.

Kılavuzu olmayan bir şiirin peşine takılmıştım.

Gönlümden geçenleri dile getirmeyi bir türlü becerememiÅŸtim.

Bu yüzden uzun uzun uzaklara bakmayı ve susmayı seçmiÅŸtim kendime.

Mahallede herkes Müslüman olmuÅŸ bir ÅŸairden bahsediyordu.

Ä°lk defa duyuyordum adını: Ä°smet Özel!

Şair olduğundan bahsediyorlardı, lakin nasıl şiirler yazdığı hakkında kimsenin bilgisi yoktu.

Ne de olsa Necip Fazıl, Arif Nihat Asya, Abdurrahim Karakoç… gibi ÅŸairler manzaramızı kapatıyorlardı.

Aslında o sadece mahalle değiştirmişti.

Yeni Müslüman oluyor falan da deÄŸildi.

Mahallemize yeni taşınan bu adamı tanımlamakta zorluk çekiyorduk.

Ne “Amentü”yü okumuÅŸtuk daha ne de “Esenlik Bildirisi”ni.

Lise 3. sınıfta okulu kırıp Beyaz Saray Kitapçılar Çarşısı’na bana ÅŸiir yazmada kılavuzluk edecek bir kitap aramaya çıkmıştım.

Hemen giriÅŸte merdivenin sol dibinde Tohum Yayınları’nda Ä°smet Özel’in kitaplarını imzaladığı ilanını görür görmez içeriye girdim.

Ä°çeride sekiz-on kiÅŸi ancak vardı.

Masaya serilmiÅŸ kitaplardan birini “Åžiir Okuma Kılavuzu”nu seçip imzalattım.

Ben ÅŸiir yazmak için kılavuz arıyordum, karşıma ÅŸiir okuma kılavuzu çıkmıştı.

Kendisiyle iki kelime konuÅŸmaya cesaret edemeden çıktım.

Eve dönünceye kadar “Åžiir Okuma Kılavuzu”nu otobüste okuyup bitirmiÅŸ, lakin hiçbir ÅŸey anlamamıştım.

“Ä°mge” kelimesine de ilk defa bu kitapta rastlamıştım.

Yıllarca bu anlamamanın peÅŸine düÅŸtüm.

Yıldan yıla kitapla arama giren yığınaklardan kurtulmuştum.

Kitabın giriÅŸinde “PuÅŸkin”e ait “Ey ÅŸair! Kulak asma sevgisine sen halkın” diye baÅŸlayan ÅŸiir, bu kitaptan bana kalan teselli payı olmuÅŸtu.

Yazmaya çalıştığım ÅŸiirime kılavuzluk edecek birini bulmuÅŸtum.

Liseyi bitirdiÄŸim yıl, hiç olmayacak bir ÅŸey gerçekleÅŸti, Ä°smet Özel Sanayi Mahallesi’ne, yani bizim mahalleye gelmiÅŸti. Hem de sınıf arkadaşımın evde yapılan niÅŸan törenine. Åžimdilerde Sakarya Üniversitesi’nde öÄŸretim görevlisi olan bir arkadaşın tavassutu ile gerçekleÅŸmiÅŸti bu. BeÅŸ saate yakın ÅŸairimizi dinlemiÅŸtik. Alışıldığın ötesinde ÅŸeyler söylüyordu. Ä°ran devrimi ile ilgili söyledikleri, Türkiye’yi ve dünyayı okuma biçimleri daha önce iÅŸittiklerimizin ve de okuduklarımızın çok dışındaydı. NiÅŸan yemeÄŸi yiyip ayrılmıştık. Ä°smet Özel’li unutulmaz saatlerdi o saatler. O günden sonra baÅŸta “Üç Mesele” olmak üzere ÅŸairin çıkan bütün kitaplarının izini sürüp okudum.