Kürsü
Ali Haydar Haksal- Hayırların yüceltilmesi, kötülüklerin yok edilmesi için bir sesleniş
Follow @dusuncemektebi2
Ali Haydar Haksal- Milli Gazete
Yeni Zelanda’daki katliamın ve vahÅŸetin elbette bir izahı var. Bu, insanlık için korkunç bir durum. Mazlum Müslümanlar için zor ve acı bir gerçek. Bu gerçeklere sadece kendi bakış açımız ile bakarsak olumsuzlukların giderilmesi söz konusu olamaz. Ardından Hollanda’da iÅŸlenen cinayet de benzer bir durum içeriyor. Ä°nsanlığın öfke ve ÅŸiddete karşı aynı üslup ve yol ile karşılık vermesi vahÅŸetleri çoÄŸaltır, dünyayı bir karabasana sürükler. Bunu isteyenler, arzu edenler var. Mazlum milletlerin ayaklanması, karşı koyması, sevgi ve merhamet kapılarını aralayacak davranışlarla olabilir. Barış ve güven dini olan Ä°slâm, vahÅŸeti temsil eden bir anlayışla olmaz, olamaz. Aslında yazımızın baÅŸlığı bir deyimden doÄŸma. Veya günümüz ifadesiyle bir karşılık bulmadır. Hayırların ref’i, kötülüklerin def’idir. DoÄŸrusu da budur. Bu aynı zamanda bir duadır. Ä°nsanlığı, hayra ve güzelliÄŸe bir çağırıdır, davettir ve duadır.
Ä°nsanlığa örnek olması gereken Müslümanların her davranışı, sözü, eylemi dikkat gerektirir. Çünkü bir Müslüman sadece kendisinden sorumlu deÄŸildir. Mensubu bulunduÄŸu inanç dünyasını da temsil ediyor.
Zulme zulmederek karşılık verilemez. Böyle bir karşılık insanı zalim olmaya sürükler. Zalimlerin tutumu zulümdür. Dil ile de zulmediliyor. Çünkü dilin yarası çok daha ağırdır. Hani derler ki okun açtığı bir yara iyileÅŸince unutulur. Dilin yarası, gönül kırdığı için çok daha ağırdır. Gönlün kırılması, tahribi çok daha ağır sonuçlar doÄŸurur. Bir mazlumun ahı alınmayı verilsin, onun sonucu çok daha ağır olur.
Müslümanlar bırakın baÅŸkalarına örnek olmayı, kendilerine bile olamıyorlar. Türkiye özelinde yaşıyoruz. Görüp yaÅŸadıklarımız derin yaralar açıyor. Bir de Yeni Zelanda’daki vahÅŸeti görünce, baÅŸkasına öfkelenmenin, ta’n etmenin bir anlamı yok. Zehirli dillerimiz yeterince aÄŸu saçıyor. Böyle olunca neden baÅŸkalarına öfke duyuyoruz ki. Zalimin iÅŸi ruhu gereÄŸi zulmetmek. Hayatının, inancının, dünyasının gereklerini yerine getiriyor.
Müslümanlar kendilerine yeterince gösteremiyorlar. Ya da rol alanlar tam tersi bir anlayış içinde oluyorlar. Müslümanların acılarını paylaÅŸan, onların yanında yer alan halkın, mescidin önüne gelince, orada saygıda bulununca ve üzüntülerini paylaşınca, o anda ezanın okunması müthiÅŸ bir duygu oluÅŸturuyor. Binlerce insanın bu lahuti ve güzel, içli ve ruhu zengin sesi duyması büyük bir oluÅŸ. Söz konusu katliamın uyandırdığı öfke yerine manevi bir duygunun etkisi çok daha büyük olmuÅŸtur. Åžundan eminim ki birçok insan bu manevi etki ile Ä°slâm’ı tercih edebilir. Daha da önemlisi ÅŸehit olan Ahmed’in eÅŸi, katili affettiÄŸini açıklıyor. Bu, çok daha onurlu ve önemli. EÅŸim yaÅŸasaydı onu affederdi açıklamasında bulunuyor.
Vahim olan durum öfke seline kapılanlar, onlardan beter bir yaklaşım içindedirler. Allah’ın bağış ve merhametini istemek yerine kana kan ile karşılık verme düÅŸüncesindedirler. Oysa Sevgili Efendimizin Hz. Hamza’yı ÅŸehit ettiren Hind’i, ÅŸehit eden VahÅŸî’yi bağışlıyor, onlara yaÅŸama hakkı veriyor. Ä°krime’yi bağışlıyor. VahÅŸi ise Efendimizin irtihalinden sonra peygamberlik iddiasında bulunan Museylemetül Kezzabı öldürüyor, Ä°krime ise Hz. Ebubekir zamanında ÅŸehit oluyor. Sorumluluk makamında bulunanlar daha dikkatli olmalıdırlar. Öfkenin dili ÅŸiddet içerir. Åžiddet ÅŸiddeti getirir ve bunun sonu olmaz. Ezanda olduÄŸu gibi insanlığı o güzel, içli sesle kurtuluÅŸa çağırma en sahih ve saÄŸlıklı olanı. Sesin tınısı bile önemli. Deyimler boÅŸuna oluÅŸmamış. Tatlı ses yılanı deliÄŸinden çıkarır denir.
Yılan gibi zehir akıtmanın kimseye yararı olmaz. Müslümanların acziyeti ve en kolay yolu bedduada bulunmak. Ä°nsanın kurtuluÅŸunu dilemek yerine, elinden tutmak yerine nedense böyle bir yol tercihinde bulunuluyor. Amerika’da oÄŸlu öldürülen bir babanın katili bağışlaması, büyük bir olay olmuÅŸtu. Fakat katil ise daha sonra Müslüman olmuÅŸtu. Ä°nsanı diriltmek yerine ölümünü istemek iÅŸin kolayı ve ucuzu. ÇaresizliÄŸin ve acziyetin ifadesi.
Henüz yorum yapılmamış.