Hayrettin Karaman / Herkes eski yerine mi dönsün?!

ir gün rahmetli annem hayatta iken ve beraber otururken yine Ä°slam’ın, Müslümanların, dünyanın bunalımlı günleri yaÅŸanıyordu ve ben derin bir of çekmiÅŸtim. Okuma yazma bilmeyen annem duyup öÄŸrendiÄŸi ÅŸu dörtlüÄŸü söyleyiverdi:

Of dedin oydun beni

Kemikten soydun beni

Dümensiz gemi gibi

Deryada koydun beni

Ve ekledi, “OÄŸlum derdin ne, niçin böyle derinden of çekersin!”

Fuzûlî’den ÅŸu iki beyti okudum:

Dost bî-pervâ felek bî-rahm ü devran bî-sükûn

Derd çoh hem-derd yoh düÅŸmen kavî tâli’ zebun…

Tefrika hâsıl tarîk-i mülk-i cem’iyyet mahûf

Ah bilmen neyleyem yoh bir muvâfık reh-nümûn

Ve onun anlayacağı ÅŸekilde biraz açıkladım, musahabe dua ile sonlandı.

Dünya müminin zindanıdır ve dünyada rahat yoktur. Fuzûlî’nin yaÅŸadığı devir (1483-1556) Osmanlı’nın ihtiÅŸam devri, yine de Fuzulî bu beyitleri yazacak kadar dertli.

Allah birçok ırka olduÄŸu gibi Türklere de Ä°slam nimetini lütfetmiÅŸ, bu ırk da sıra kendine geldiÄŸinde büyük hizmetler- de bulunmuÅŸ, ama Dört Büyük Halife’den sonra bozulan siyasi ve ictimâî düzen bir daha yerine gelmemiÅŸ, ümmet parçalanmış, Müslümanlar meÅŸru olmayan sebeplerle birbirine düÅŸmüÅŸ, bütün güçlerini i’lây-ı kelimetullah için sarf edecek yerde birbirini kırmak ve ezmek için de sarf etmiÅŸler.

Ä°ki yıl önce ÅŸöyle yazmıştım:

“Ä°ran onuncu hicrî asra kadar Sünnî Müslümanların yurdu idi, pek çok Sünnî Ä°slam alimi o topraklarda yetiÅŸti ve bugün hala istifade edilen eserlerini orada yazdılar. Onuncu asırdan sonra Safevîler eliyle ÅžîîleÅŸen Ä°ran, mezhebi dinin önüne geçirdi, Sünnîlere hayat hakkı tanımadı, zaman içinde yok olma noktasına getirdi. Ümmeti tefrikaya sevkeden, tahrip eden ve zayıflatan bu deÄŸiÅŸimin acı sonucunu Nemse Kralı’nın sefirinin ÅŸu ifadesinden anlamak mümkündür: ‘EÄŸer Safevîler olmasaydı biz de bugün Cezayirliler gibi Kur’an okuyor olacaktık’.”

Biz fetihler yapmışız, gittiÄŸimiz yerlerde insanlara hak, hürriyet adalet götürmüÅŸüz, ama bütün bunları kâmil manada, “saf Ä°slam çocukları olarak” yapamamışız. Nefsin çocukları da olmuÅŸuz, hatta bazen bu ikincisi birincisini boÄŸmuÅŸ.

Öte yandan biz hata etmeseydik bile Ä°slam düÅŸmanlarının ateÅŸi sönecek deÄŸildi. Efendimiz (s.a.) Ä°slam’ı tebliÄŸ edince baÅŸlayan düÅŸmanlık ardı arkası kesilmeden devam etti, yüzlerce plan yaptılar, uyguladılar ve bugüne geldik.

Utanç duvarı yıkılınca NATO Genel Sekreteri ve Baba Buch “Kızıl tehlike bitti, ÅŸimdi karşımızda yeÅŸil tehlike var” dediler, hedefi ortaya koydular (Ä°slamofobi). Filistin’de, KeÅŸmir’de Myanmar-Arakan’da, Avrupa’da, Amerika’da, Yeni Zelanda’da, Suriye’de… yapılanlar bu son planın uygulamalarıdır.

Bize dininizi terk edin ve geldiÄŸiniz yere geri gidin diyorlar.

Ben de diyorum ki:

Avrupa sen eski ve yeni sömürgelerinden elini çek.

ABD sen kökünü kazıdığın ve topraklarını iÅŸgal ettiÄŸin ABD yerlilerinden özür dile ve geldiÄŸin yere geri dön.

Avustralya gasıpları, siz Aburjinlerden özür dileyin ve geldiÄŸiniz yere geri dönün.

Ä°srail sen ABD’nin desteÄŸi ile gasp ettiÄŸin Filistin topraklarından çekil.

Hindistan sen milyonlarca Müslümana zulmetmeyi bırak.

Çin sen iÅŸgal ettiÄŸin Müslüman topraklarından çekil ve Müslümanlara zulümden vazgeç.

Rusya sen çoÄŸu Müslümanlara ait olan toprakları iÅŸgal ettin, sözde bağımsız olan devletleri de kendi hallerine bırakmıyorsun; bunları bırak asıl yerine çekil…

Dahası da var. Ä°ÅŸte bunlar olsun, biz de Orta Asya’yı düÅŸünelim!