Sosyal Medya

Özel / Analiz Haber

Kedinin Ölümüne Yazılan Bir Mersiye: Ah Pisi Vah Pisi

Not: Bu yazının konusu tarihte yaşanan bir ölüm vakasıdır.



Felidae olarak adlandırılan kedigiller büyük bir familyadır. Reisleri, aynı zamanda ormanların hâkimi olarak bilinen aslandır. Åžark kültüründeki kuvvetli bir rivâyet, bugünkü kedilerin aslanın burnundan çıktığına dâirdir. Ve zamanla dünyanın her tarafına yayılmışlardır. Öyle ki adı geçenlerden bazısı insanlar üzerinde derin tesirler bırakmıştır. Bunlardan biri de 16. asır Osmanlısında yaÅŸayan Meâlî mahlaslı ÅŸairimizdir. Hislerine tercüman olabilirsek kendimizi mesut ve bahtiyar addedeceÄŸiz : )
 
Åžâir Meâlî
 
Meâlî, Kanunî devri ÅŸairlerindendir. Babası eski  Ä°stanbul hâkimlerinden Yarhisârî Mustafa Efendidir. Meâlî, kaleme aldığı manzumelerle Muhibbî mahlasıyla ÅŸiirler yazan Kanuni Sultan Süleyman’ın iftifatlarına kavuÅŸmuÅŸtur. HoÅŸ-sohbet ve latifeci bir hüviyete
 
sahipti. Çok sevdiÄŸi kedisini kaybettiÄŸi zaman üzüntüsünü bir ÅŸiirle dile getirmiÅŸ ve bu ÅŸaheserin adını Kedi Mersiyesi koymuÅŸtur.
 
Vah Pisi!
 
Uzunca bir ÅŸiir olan bu mersiyeden buraya bazı kıtalar alarak sayfamızı renklendirmek istedik. Kedisine “Vâh Pisi!” hitâbıyla seslenen nüktedan ÅŸairin derin bir teessür içinde olduÄŸu her hâlinden anlaşılmaktadır.
 
Çıkdın elden nidelüm ansızın eyvâh pisi
Yandun ölüm oduna derd ile nâgâh pisi
Hasretâ ÅŸîr-i ecel buldu sana râh pisi
Nidelüm ah pisi neyleyelüm vah pisi
 
(Beklenmedik bir anda elden çıktın. Ölüm ateÅŸiyle sen de yandın. Ecel arslanı seni aldı götürdü. Nidelim âh kedi, neyleyeyim vâh kedi)
 
Kani ol bedr bakışlu kani ol ÅŸîr-i zemân
Kani ol vermeyen aslan ile kaplana emân
Kani ol oldugu yerde komayan mâr ü çiyân
Nidelüm ah pisi neyleyelüm vah pisi
 
(O ay bakışlı, zamanın kaplanı nerede? Hani o aslana ve kaplana bile eman vermeyen? Hani o tuttuÄŸunda yılan ve çiyana fırsat vermeyen? Nidelim âh kedi, neyleyeyim vah kedi)
 
Serçe tutar gibi tutar idi tavukla kazı
Kendi akran gibi ÅŸîr ile ederdi bâzı
Nice kâfir sıçan öldürmüÅŸ idi ol gâzi
Nidelüm ah pisi neyleyelüm vah pisi
 
(Tavuk ile kazı serçe tutar gibi yakalardı. Aslanla kendi akranı gibi oynardı. O gazi kedi nice kâfir fareyi tutup öldürmüÅŸtü. Nidelim âh kedi, neyleyeyim vâh kedi)
 
Gâh tesbîh geçürürdi gehî banlar idi
Âhiret korkusını bilür idi anlar idi
Bû Alî görse zekâsını tanlar idi
Nidelüm âh pisi neyleyelüm vâh pisi
 
(Gâh tesbih eder, gâh ses verirdi. Ahiret korkusunun farkında olup, anlardı. EÄŸer Ä°bn-i SÄ°na onu görse zekâsına ÅŸaşıp kalırdı. Nidelim âh kedi, neyleyeyim vâh kedi)
 
 
Åžîr-i merd idi bahâdurdı yavuz gürbe idi
YaÅŸlu sanman anı genç idi katı körpe idi
Bıyığı kıllarının her biri bir harbe idi
Nidelüm âh pisi neyleyelüm vâh pisi
 
(O, mert bir aslandı, yavuzdu ve yiÄŸitti. Sen onu yaÅŸlı sanma, aksine çok genç ve körpeydi. Zira bıyığının her kılı âdeta kısa bir mızraktı. Nidelim âh kedi, neyleyeyim vâh kedi)
.
Hûb-âvâz ile ol ÅŸâm u seher mavlar idi
Sanarı hic mecâl itmez idi avlar idi
Ana öykünmez idi ÅŸîr abes gavlar idi
Nidelüm âh pisi neyleyelüm vâh pisi
 
(Sabah akÅŸam güzel sesiyle miyavlardı. Sansara hiç mecal vermeyip onu avlardı. Aslan ona benzeyemezdi, boÅŸ yere kükrerdi. Nidelim âh kedi, neyleyeyim vâh kedi)
 
Her seher kalkar elini yüzünü yur idi ol
Katı pâk idi ve her vech ile ma’mûr idi ol
Kimse bilmezdi ama anun kadrini bir nûr idi ol
Nidelim âh pisi, neyleyeyüm vâh pisi
 
(Her sabah kalkıp elini yüzünü yıkardı. Çok temizdi her bakımdan mükemmeldi. Fakat onun kıymetini kimse bilmezdi. Nidelim âh kedi, neyleyeyim vâh kedi)
 
Rûhı ÅŸâd ola ki incitmez idi kimesneyi
Ne gönindeki biti ne kulağındaki keneyi
Paça ile bası hoÅŸ idi severdi teneyi
Nidelim âh pisi, neyleyeyüm vâh pisi
 
(Ruhu ÅŸâd olsun ne derisindeki biti ne de kulağındaki keneyi incitmezdi. Paça ile tahılı gayet çok severdi. Nidelim âh kedi, neyleyeyim vâh kedi)
 
Åžimden girü sıçan duta bütün dünyâyı
Kemüre heybeyi çuvalı, dele torbayı
İnlede yoksuklu ve yoksul ide bayı
Nidelim âh pisi, neyleyeyüm vâh pisi
 
(Bu saatten sonra bütün âlemi fareler tuta. Heybeleri kemireler ve torbaları deleler. Yoksulları inleteler ve zengini yoksul yapalar. Nidelim âh kedi, neyleyeyüm vâh kedi)

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.