Bir fotoğrafın hikayesi

Geçen gün sanatçı dostum Fahri Ertem bir fotoÄŸraf gönderdi. Çok deÄŸerli bir fotoÄŸraf bu dedim sanatçı dostuma. Bunun hikayesini araÅŸtırmasını söyledim. FotoÄŸrafı dayısı çekmiÅŸ. Dayısı ile irtibatı olmadığını söyledi ve fotoÄŸrafı çekenden bunun hikayesini dinleme ÅŸansımız azaldı. Ama fotoÄŸraftakilerden hayatta olan var. Rasim AÄŸabey bu fotoÄŸrafın hikayesini hatırlayacaktır. Türkiye’de onun gibi bir hafızaya sahip sanatçı sayısı çok az. Ona ulaşıp bu fotoÄŸrafın hikayesini öÄŸrenmek istedim.

Bu fotoÄŸraf neyzen Fahri Ertem’in annesinde yadigâr olarak bulunuyor. Fahri annesini ziyareti sırasında fotoÄŸrafları incelerken bunu görüyor ve annesinden buradakilerin kim olduÄŸunu soruyor. Annesi de hatırlayabildiklerini anlatıyor. Zamanında Fahri Ertem’in dedesi ZarifoÄŸlu ailesi ile komÅŸular, muhabbetleri var. Bu fotoÄŸraf ZarifoÄŸlu’nun veya Akif Ä°nan’ın evinde yahut vakıfta çekilmiÅŸ. 1985-1986 yılları. Yedi Ä°klim toplantıları yapıyorlar. O yıllarda genelde Akif Ä°nan’ın evinde toplanıyorlar. FotoÄŸrafı Cahit ZarifoÄŸlu, Fahri Ertem’in annesine vermiÅŸ, hatıra kalsın diye. O zamanlar annesi de yazıyormuÅŸ derginin kadın ve aile bölümünde. Cahit ZarifoÄŸlu ile kapı komÅŸuları, annesi de seviyor yazmayı okumayı. Okuması için yazdıklarını veriyor Cahit ZarifoÄŸlu’na. O da beÄŸeniyor yazdıklarını ve yazması için teÅŸvik ediyor. Hatta kendi daktilosunu bile verirmiÅŸ yazması için. Ä°brahim Sadri’nin editörlüÄŸünü yaptığı selam dergisinin çocuk aile bölümünde yazıyormuÅŸ annesi Neslihan kahraman . Neslihan Hanım’ın burada yazmasını ZarifoÄŸlu ayarlamış. Hatta ZarifoÄŸlu yaÅŸasaydı Yedi Ä°klim dergisinde de yazdıracakmış ama nasip olmamış. Zaten o süreçte hastalığı ortaya çıkmış baÅŸka yere taşınmışlar.

Åžahsiyetleri soldan saÄŸa sırayla tanımaya çalışalım:

1. İsmail Kıllıoğlu

1947’de Kahraman MaraÅŸ'ta doÄŸdu. Kahraman MaraÅŸ Ä°mam Lisesini ve A.Ü. HukukFakültesini bitirdi (1975). Sakarya Devlet mimarlık ve Mühendislik Akademisine asistan olarak girdi. 1985'te Marmara Üniversitesine Ä°lahiyat Fakültesine geçti. Felsefe tarihi dersleri verdi. Lise öÄŸrencisiyken yazmaya baÅŸladı. ArkadaÅŸlarıyla Gonca dergisini çıkardı. Hareket, Çıkış, DiriliÅŸ, Edebiyat, GeliÅŸme, Kalem. Mavera, YöneliÅŸler, Ä°slâm, Kadın ve Aile, Türk Edebiyatı, Altınoluk dergilerinde; Yeni Devir, Millî Gazete, Zaman gazetelerinde hikâyeler, araÅŸtırmalar ve fıkralar yazdı.

Eserleri: AteÅŸ Yalımı Üzerinde Bir Toplantı (1974), Hayata Uyanış (1984), AÅŸkın Ä°zi (1999). Denemeleri: DüÅŸünce ve Duyarlık (1986), Edebiyat ve Suç (1988), DüÅŸünce ve Özgürlük (1992), Gül ve AteÅŸ (1993). Ä°ncelemeleri: Sezaî Karakoç'un Åžiiri (1981), Ahlâk-Hukuk Ä°liÅŸkisi (Doktora tezi, 1988).

2. Ersin GürdoÄŸan

1945 Mihalıççık-EskiÅŸehir'de doÄŸdu. Ortaokulu Mihalıççık'ta, liseyi EskiÅŸehir'de okudu. Ä°stanbul Teknik Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Makine MühendisliÄŸi bölümünü bitirdi. Erzurum A. Ü. Ä°ÅŸletme Fakültesine asistan oldu (1972).

Buradan 1976'da A. Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesine geçti. A. Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesinde Ä°ÅŸletme Ekonomisi üzerine doktorasını tamamladı (1975). 1987'de doçentliÄŸe, 1994'te profesörlüÄŸe yükseldi.

Suudi Arabistan'da Kral Abdülaziz Üniversitesinde öÄŸretim üyesi olarak bulundu (1981-1984). Ä°stanbul'da finans kurumlarında çalıştı. Fatih, Marmara ve Kırıkkale Üniversitesine ders verdi. DeÄŸiÅŸik dergi ve gazetelerde yazıları çıktı. Yeni Åžafak gazetesinde köÅŸe yazısı yazıyor.

Eserleri: Üretim Planlamasına DoÄŸrusal Programlama (Doktora tezi, 1981), Teknolojinin Ötesi (1985), Ticari ve Sosyal Açıdan Proje DeÄŸerlendirme Yöntemleri (1987), Kültür ve SanayileÅŸme (1987), Hicaz'dan Endülüs'e (Gezi Notları, 1989), Kirlenmenin Boyutları (Denemeler, 1989), Görünmeyen Üniversite (Mehmed Zahid Kotku'nun hayatından hareketle tasavvufun modern toplumdaki yerini ve önemini tartışır, 1993), Zamanı AÅŸan Åžehirler (Buhara, Semerkand, TaÅŸkent, Bakü ve Åžeki gezi notları, 1994), Günler Akarken (Denemeler, 1996), Yeni Roma (Denemeleri, 2003).

3. Misafir bir hoca

Adını bulamadık.

4. Akif Ä°nan

(12 Temmuz 1940, Urfa – 6 Ocak 2000, YeniÅŸehir / Urfa) EÄŸitimci, yazar, ÅŸair, sendikacı. Akif Reha, Mehmet Reha, MüslimoÄŸlu ve Mithat Mirzali imzalarını da kullandı. Gümrük memuru Hacı Müslim Ä°nan’ın oÄŸlu. Ä°lk ve ortaokulu Urfa’da okudu. 1958 yılında Urfa Lisesi'nden MaraÅŸ Lisesi'ne sürgün gönderildi; bir yıl sonra MaraÅŸ Lisesi'nden mezun oldu ve ilk konferansını Urfalı Åžairler üzerine verdi. Aynı yıl içinde Dil ve Tarih CoÄŸrafya Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümüne kaydoldu. Ä°ki yıl sonra bıraktı. 1960 yılında KahramanmaraÅŸ'ta Necip Fazıl Kısakürek ile tanıştı. 1962 yılında tekrar üniversiteye döndü ve 1972 yılında mezun oldu. 1958 yılında MaraÅŸ Lisesi’nde bir grup arkadaşıyla “Derya” adlı bir gazete çıkardı. Hilal dergisi ve Hilal Yayınları’nın yöneticiliÄŸini yaptı (1960-64). 1969 yılında Nuri Pakdil, Rasim Özdenören ve Erdem Bayazıt’la birlikte Edebiyat dergisinin, 1976 yılında Cahit ZarifoÄŸlu, Rasim Özdenören, Erdem Bayazıt, Alaeddin Özdenören ve Ersin GürdoÄŸan grubu ile Mavera dergisinin kurucuları arasında yer aldı. Türk Ocakları’nda önce müze ve kütüphane, daha sonra genel merkez müdürlüÄŸü yaptı (1969-72); bu sırada pek çok konferans verdi. 1972 yılından sonra UÅŸak Ä°mam-Hatip Okulu, Gazi EÄŸitim Enstitü ve Ankara Fen Lisesi’nde edebiyat öÄŸretmenliÄŸi yaptı. 1992 yılında kurulan EÄŸitim-Bir Sendikası’nın ve 1995 yılında kurulan Memur-Sen’in genel baÅŸkanlığı görevini yürüttü. 1998 yılında Kanal 7'de kültür ve sanat programı hazırlayıp sundu. 1999 yılındaki rahatsızlığına kadar durmaksızın çalıştı, pek çok edebiyat ortamında öncü isimler arasında yer aldı. Cahit ZarifoÄŸlu’nun “Yedi Güzel Adam” adlı ÅŸiirinde bahsedilen 7 kiÅŸiden biri olarak kabul edilir. Kansere yakalanarak yaÅŸamını yitirdi; Harran’da Kapı Mezarlığı’nda gömülüdür. Ölümünden sonra Urfa Belediyesi tarafından aynı yıl adına ÅŸiir yarışması düzenlendi.

Ä°lk yazı ve ÅŸiirleri 1957 yılından sonra yerel gazetelerde çıktı. Daha çok Edebiyat dergisinde çıkan yazıları ile tanındı.  1977 yılından itibaren Yeni Devir ve Milli Gazete’de Akif Reha, Mehmet Reha imzasıyla günlük fikir ve sanat yazıları yazdı. Åžiirleri ve yazıları Defne, Filiz, Hilal, Mavera, Milli Gazete, Orkun, Toprak, Türk Ruhu, Türk Yurdu, Yaprak, Yeni Ä°stikbal, Yedi Ä°klim vb. gibi dergilerde yayımlandı. Divan ve halk ÅŸiiri geleneÄŸinden yararlanarak kaleme aldığı ÅŸiirleriyle 1960 yılından sonra geliÅŸen “Yeni Ä°slami Akım”ın önde gelen ÅŸairleri arasında yer aldı. Yedi ÅŸiiri T. YüncüoÄŸlu tarafıntdan bestendi. Hakkında Trakya ve Ondokuz Mayıs üniversitelerinde yapılmış bitirme tezleri vardır.

Ödülleri: 1982 yılında Kayseri Sanatçılar DerneÄŸi tarafından verilen Kasd Deneme Ödülü’nü aldı. 1995 yılında Türkmenistan’ın baÅŸkenti AÅŸkabat’ta yapılan Türkçe’nin Üçüncü Uluslarası Åžiir Åžöleni’nde kendisine Türkmenistan’ın ünlü ÅŸairi Mahdum Kulu Åžiir Ödülü verildi.

Şiir kitapları:

Hicret (1974, Edebiyat Dergisi Yayınları, Ank.)

Tenha Sözler (1991, Yedi Ä°klim Yayınları, Ä°st.)

Åžiirler - Hicret & Tenha Sözler (Ä°z Yayıncılık, Ä°st.)

Deneme, inceleme kitapları:

Edebiyat ve Medeniyet Üzerine (1972, Edebiyat Dergisi Yayınları, Ank.)

Yeni Türk Edebiyatı (Oktay ÇaÄŸlar ile; 1977, Yaygın EÄŸitim Kurumu, Ank.)

Din ve Uygarlık (1985, Akabe Yayınları, İst.)

Cumhuriyet’ten Sonra Türk Åžiiri (2009, EÄŸitim-Bir-Sen Yayınları, Ank.)

Edebiyat, Kültür ve Sanata Dair (2009, EÄŸitim-Bir-Sen Yayınları, Ank.)

Siyaset Kokan Yazılar (2009, Eğitim-Bir-Sen Yayınları, Ank.)

Ä°slam Dünyası ve OrtadoÄŸu (2009, EÄŸitim-Bir-Sen Yayınları, Ank.)

SöyleÅŸiler (2009, EÄŸitim-Bir-Sen Yayınları, Ank.)

Aydınlar, Batı ve Biz (2009, Eğitim-Bir-Sen Yayınları, Ank.)

Hakkında yazılan kitaplar:

Mehmet Akif Ä°nan Kitabı (Yayına Hazırlayanlar: Dr. Nazif Öztürk, M. Çetin Baydar, Muhsin Mete, Ä°smail Hacı FettahoÄŸlu, M.Atilla MaraÅŸ; 2000, Türkiye Yazarlar BirliÄŸi, Ä°st., 208 s.)

5. Kolları baÄŸlı olan Aladdin Özdenören

Alâeddin  Özdenören (1940 - 2003) Türk Edebiyatı'nın önde gelen hikayecilerinden Rasim Özdenören'in ikizi olarak 20 Mayıs 1940'ta KahramanmaraÅŸ'ta dünyaya gelen Alâeddin Özdenören, ilk ve orta öÄŸrenimini MaraÅŸ, Tunceli, Malatya ve Ä°stanbul'da tamamladı. 1966 yılında Ä°stanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü'nü bitiren Özdenören, Ä°stanbul, MaraÅŸ, Çorum, Mersin ve Ankara'da çeÅŸitli okullarda öÄŸretmen olarak görev yaptı. 1991 yılında Kültür Bakanlığı MüÅŸavirliÄŸi'ne atanan Özdenören, bu görevindeyken emekli oldu ve emekliliÄŸinden sonra Balıkesir'e yerleÅŸti.

Lise yıllarında ikiz kardeÅŸi Rasim Özdenören, Cahit ZarifoÄŸlu ve Erdem Bayazıt ile MaraÅŸ'ta çıkardıkları Hamle dergisi ile mahalli gazeteler için hazırladıkları edebiyat sayfalarında edebiyata baÅŸlayan Alâeddin Özdenören, daha sonraları Yeni Ä°stiklal, DiriliÅŸ ve Edebiyat dergileri ile, 1976'da kurucuları arasında yer aldığı Mavera dergisinde yazmaya devam etti. Özdenören, son yıllarda ise Edebiyat Ortamı, Yedi Ä°klim, Hece, Ay Vakti, Ünlem, Yansıma gibi dergilerde görünmüÅŸtü. Åžair, kimi zaman kendi adıyla, kimi zaman da Bilal Davut müstearıyla Yeni Devir, Milli Gazete, Zaman, Tutanak ve SaÄŸduyu gazetelerinde de fikrî ve kültürel yazılar kaleme aldı. Özdenören'in ÅŸiirlerine hüzün, ayrılık, ölüm, keder gibi duygular hakimdir. Bu duygular, ince bir lirizm ile saÄŸlam bir ÅŸiirsel yapı oluÅŸturur. Daha çok ÅŸairlik yönüyle tanıdığımız Alâeddin Özdenören'in deneme, inceleme, hatıra ve deneme alanlarında da eserleri vardır.

Bir süre Bursa UludaÄŸ Üniversitesi Tıp Fakültesi Onkoloji Bölümü'nde tedavi gördükten sonra, taburcu olan ve ikamet ettiÄŸi Balıkesir'e dönen ÅŸair Alaeddin Özdenören, 26 Haziran 2003'de hayata gözlerini yumdu. Åžairin cenazesi 27 Haziran 2003 günü Cuma namazını müteakip Balıkesir Bahçelievler Camii'nden kaldırılarak BaÅŸçeÅŸme Mezarlığı’na defnedildi.

Eserleri:

Åžiir: GüneÅŸ Donanması (1974), Yalnızlık Gide Gide (1996), Åžiirler/ Bütün Åžiirleri: 1975-1999 (1999), Bütün Åžiirler (2002)

Deneme: Ä°nsan ve Ä°slâm (1982), BatılılaÅŸma Üzerine (1983), devlet ve insan (1986), Yakın ÇaÄŸ Batı Dünyası ve Türkiye'ye Yansımaları (1986)

Ä°nceleme: Åžiirin Geçitleri (1996).

Hatıra: Unutulmuşluklar (1999).

6. Cahit ZarifoÄŸlu

Cahit  ZarifoÄŸlu (1940 - 1987) 1940 yılında Ankara'da doÄŸdu. Aslen MaraÅŸlıdır. Ä°lkokulu Siverek'te, Liseyi ise MaraÅŸ’ta ve Ankara'da tamamladı. Ä°.Ü. Edebiyat Fakültesi Alman Dili ve Edebiyatı Bölümünü bitirdi. Önce Lise yıllarında MaraÅŸ gazetelerinde ÅŸiir ve hikayeleri yayınlandı. Sonra Mavera dergisi ÅŸairleri arasında katıldı. Åžiirlerinde Sezai Karakoç'un etkisi görülür.

AskerliÄŸinin kıta hizmetini Sarıkamış DaÄŸcı Alayı’nda ve 1974 Kıbrıs Harekâtı’nı müteakip Kıbrıs’ta ikmal etti.

Goethe Enstitüsü’nün dil kurslarına katılmak üzere iki defa Almanya’ya gitti. Bu sırada belli baÅŸlı Avrupa ülkelerini ve kültürlerini tanıdı. 1975’de Makine Kimya Endüstrisi Kurumu’nda mütercim olarak çalışmaya baÅŸladı.

DeÄŸiÅŸik dönemlerde ilkokul öÄŸretmen vekilliÄŸi ve Almanca öÄŸretmenliÄŸi yaptı. 1976'dan itibaren TRT Genel MüdürlüÄŸü'nde mütercim sekreter olarak görev aldı. Farklı gazete ve dergilerde yazıları yayımlandı.

Zaman gazetesi ve Mavera dergisinde 'Okuyucularla' baÅŸlığıyla hayli ilgi toplayan ve bir 'mektep' özelliÄŸi taşıyan sohbet köÅŸelerini düzenledi. 1983'te TRT Ä°stanbul Radyosu'nda görev aldı. Radyo oyunları yazdı.

1984'te Türkiye Yazarlar BirliÄŸi Çocuk Edebiyatı Ödülü'nü alan ZarifoÄŸlu, Ä°stanbul Radyosu’nda denetçi olarak görev yaptığı sırada 07 Haziran 1987'de vefat etti.

Yayınlanmış eserleri:

“Ä°ÅŸaret Çocukları” (Åžiirler, 1967), “Yedi Güzel Adam” (Åžiirler, 1973), “Ä°ns” (Hikâyeler, 1974), “Menziller” (Åžiirler, 1977), “YaÅŸamak” (Günlükler, 1980), “SerçekuÅŸ” (Uzun Hikâye, 1983), “AÄŸaçkakanlar” (Masal, 1983), “Katıraslan” (Masal, 1983), “Yürek Dede ile PadiÅŸah” (Masal, 1984, Türkiye Yazarlar BirliÄŸi Çocuk Edebiyatı Ödülü), “SavaÅŸ Ritimleri” (Roman, 1985), “Korku ve Yakarış” (Åžiirler, 1986), “Bir DeÄŸirmendir Bu Dünya” (Denemeler, 1987), “Motorlu KuÅŸ” (Masal, 1987), “Sütçü Ä°mam” (Tiyatro, 1987), “Gülücük” (Åžiir, 1989), “AÄŸaç Okul” (Åžiir, 1990)

 7. Rasim Özdenören (1940 -  .... )

1940’ta MaraÅŸ’ta doÄŸdu. Ä°lk ve orta öÄŸrenimini MaraÅŸ, Malatya, Tunceli gibi Güney ve DoÄŸu ÅŸehirlerinde tamamladı. Ä°.Ü. Hukuk Fakültesi’ni ve Ä°.Ü. Gazetecilik Enstitüsü’nü bitirdi. Devlet Planlama TeÅŸkilâtı’nda uzman olarak çalıştı. Bir ara araÅŸtırma amacıyla ABD’nin çeÅŸitli eyaletlerinde, 1970-1971’de iki yıl kadar kaldı. 1975 yılında Kültür Bakanlığı Bakanlık MüÅŸavirliÄŸi görevine geldi. Aynı bakanlıkta bir yıl da müfettiÅŸlik yaptı.

1978’de istifa ederek ayrıldığı devlet memurluÄŸuna bir süre sonra (1980) Devlet Planlama TeÅŸkilâtı’nda çalışmak üzere tekrar döndü. Uzman, daire baÅŸkanlığı, genel sekreter yardımcılığı, genel sekreterlik, müÅŸavirlik görevlerinde bulundu. 2005 yılında, devlet memurluÄŸuna noktayı koyarak kendi deyimiyle özgürlüÄŸünü ilân etti.

Türk öykücülüÄŸünün ve deneme yazarlığının gelmiÅŸ geçmiÅŸ en usta kalemlerinden biri olarak temayüz etti.

Yazarın eserleri ÅŸunlardır: Hastalar ve Işıklar (hikâyeler, 1967), Gül YetiÅŸtiren Adam (roman, 1979), Çözülme (hikâyeler, 1973), Çok Sesli Bir Ölüm (hikâyeler, 1974), Çarpılmışlar (hikâyeler, 1977), EÅŸikte Duran Ä°nsan (denemeler, 2000), Denize Açılan Kapı (hikâyeler; Yazarlar BirliÄŸi’nin 1984 ‘hikâye’ alanında ‘yılın hikâyecisi’ ödülü, 1983), Ä°ki Dünya (denemeler, Türkiye Millî Kültür Vakfı fikir dalında 1978 jüri özel ödülü, 1977), YaÅŸadığımız Günler (denemeler, 1985), Ruhun Malzemeleri (denemeler, 1986), Yeniden Ä°nanmak (denemeler, 1987), Müslümanca DüÅŸünme Üzerine Denemeler (denemeler, 1985), Müslümanca YaÅŸamak (denemeler, 1988), Kafa Karıştıran Kelimeler (denemeler, 1987), Yumurtayı Hangi Ucundan Kırmalı (denemeler, 1987), Red Yazıları (denemeler, 1988), Yeni Dünya Düzeninin Sefaleti (denemeler, 1996), Ben ve Hayat ve Ölüm (denemeler, 1997), Acemi Yolcu (denemeler, 1997), Ä°pin Ucu (denemeler, 1997) Çapraz Ä°liÅŸkiler (denemeler, 1987), Kent Ä°liÅŸkileri (denemeler, 1998), Yüzler (denemeler, 1999), Köpekçe DüÅŸünceler (denemeler, 1999), Kuyu (hikâye, 1999), Hışırtı (hikâyeler, 2000), Ansızın Yola Çıkmak (hikâyeler, 2000), AÅŸkın DiyalektiÄŸi (denemeler, 2002) Toz (öyküler, 2002) Yazı Ä°mge ve Gerçeklik (denemeler, 2002), DüÅŸünsel DuruÅŸ (denemeler, 2004), Ä°mkânsız Öyküler (öyküler, 2010), Siyasal Ä°stiareler (denemeler, 2009) Açık Mektuplar (2014).

Çok Sesli Bir Ölüm ve Çözülme adlı hikâyeleri ayrıca TV filmi yapılmış, bunlardan ilki, Uluslararası Prag TV Filmleri Yarışmasında jüri özel ödülünü almıştır.

Türk Dil Kurumu, Kültür ve Turizm Bakanlığı, RTÜK’ün iÅŸtirakiyle düzenlenen Karaman Türk Dili Ödülü’nde “Türkçeyi güzel ve doÄŸru kullanan edebiyatçı ödülü” Rasim Özdenören’e verilmiÅŸtir (2008). 2009 yılında TBMM Üstün Hizmet Ödülü’ne layık bulunmuÅŸtur.

Kendisine, KahramanmaraÅŸ Sütçü Ä°mam Üniversitesi tarafından 2011’de ve Sakarya Üniversitesi tarafından 2015’te fahri doktora unvanı verilmiÅŸtir.

Star gazetesinin geleneksel “Necip Fazıl Kısakürek Ödülleri”nde “Saygı Ödülü”ne layık bulunmuÅŸtur (2015). Ayrıca CumhurbaÅŸkanlığı Kültür ve Sanat Büyük ödülü, 2015 yılında kendisine tevdi edilmiÅŸtir.

8. Adil Erdem Beyazıt

Yazar, ÅŸair ve milletvekili. Ä°lk ve orta öÄŸrenimini KahramanmaraÅŸ’ta tamamlayan Bayazıt, sırasıyla 1953’te Ä°stiklal Ortaokulu’ndan, 1959 yılında ise KahramanmaraÅŸ Lisesi’nden mezun olmuÅŸtur. Aynı yıl kaydolduÄŸu Ä°stanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde yüksek öÄŸrenimine baÅŸlayan ÅŸair, tahsiline iki yıl kadar bu üniversitede devam ettikten sonra geçim sıkıntısı nedeniyle 1961 yılında öÄŸrenimini devam mecburiyeti olmayan Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ne nakleder. Bayazıt 1963 senesinde yüksek öÄŸrenimine ara vererek askere gider. AskerliÄŸini yedek subay öÄŸretmen olarak Burdur iline baÄŸlı Çuvallı, YeÅŸilova köyünde yapan ÅŸair, askerden döndüÄŸünde ise tahsil hayatında büyük bir deÄŸiÅŸiklik arz edecek yeni bir kararı uygulamaya baÅŸlar. Zira Hukuk Fakültesinde baÅŸladığı tahsil hayatına artık Dil Tarih ve CoÄŸrafya fakültesinde devam edecektir. Erdem Bayazıt askerden döndüÄŸünde Ankara Üniversitesi Dil Tarih ve CoÄŸrafya Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümüne kaydolur. 1971 yılında buradan mezun olan Bayazıt, memuriyet hayatına atılır ve edebiyat öÄŸretmeni olarak KahramanmaraÅŸ’ta vazifesine baÅŸlar. Mezun olduÄŸu KahramanmaraÅŸ Lisesi’nde edebiyat öÄŸretmeni olarak görev yapan ÅŸair, daha sonra KahramanmaraÅŸ Ä°l Halk Kütüphanesi’ne müdür oldu.

Ä°stanbul Türk Musikisi Devlet Konservatuarı’nın kuruluÅŸ günlerinde genel sekreter olarak vazife alan ÅŸair, Milli EÄŸitim Bakanlığı’nda Basın Bürosu MemurluÄŸu, Milli Kütüphane Süreli Yayınlar Åžube Müdür Yardımcılığı görevlerinde de bulunmuÅŸtur. Erdem Bayazıt daha sonra Sanayi Bakanlığı Ä°nsan Gücü EÄŸitim Daire BaÅŸkan Yardımcılığı görevini yürütürken istifa ederek kurucusu olduÄŸu Akabe Yayınları’nın ve Mavera dergisinin yönetimini üstlendi.

Henüz öÄŸrencilik yıllarında ÅŸiir yazmaya baÅŸlamış olan Bayazıt, Edebiyat ve Mavera dergilerinin kurucuları arasında yerini alır. Ä°lk ÅŸiir kitabı olan “Sebeb Ey” 1972 yılında Edebiyat Yayınları arasında (2. ve 3. baskısı Akabe Yayınları) , son ÅŸiirleri “Risaleler” adı altında 1987’de Akabe Yayınları arasında çıkmıştır (2. baskı 1989) . Bu iki kitap Ä°z Yayıncılık tarafından “Åžiirler” adı altında 1992 yılında bir arada basılmıştır (4. baskı 1998) . 1981 yılı Temmuz ayında Ajans 1400 adlı bir firmanın film ekibiyle beraber Afganistan’a doÄŸru yola çıkan ÅŸair Åženol Demiröz, Yücel Çakmaklı, Ahmet Bayazıt, Çetin Tunca, Halil Ä°brahim SarıoÄŸlu ve Necdet TaÅŸçıoÄŸlu’ndan oluÅŸan çekirdek bir kadro ile birlikte Pakistan’ın PeÅŸaver kenti baÅŸta olmak üzere Ä°ran, Hindistan ve Afganistan içlerini gezer. Yaptığı bu iki aylık gezinin izlenimlerini topladığı "Ä°pek yolundan Afganistan’a" adlı eseriyle 1983 yılında Türkiye Yazarlar BirliÄŸi Basın Ödülü’nü kazandı.

1984’te Akabe Anonim Åžirketi’nin Ä°stanbul’a taşınması kararıyla bu görevini devrederek yeniden memurluÄŸa döner. Devlet Planlama TeÅŸkilatı’na sözleÅŸmeli personel olarak giren ÅŸair, daha sonra bu vazifeyi bırakır ve 1987 yılı seçimlerinde KahramanmaraÅŸ’tan milletvekili adayı olur. 29 Kasım 1987 milletvekili seçimlerinde Anavatan Partisi’nden aday olan Bayazıt, KahramanmaraÅŸ milletvekili seçilerek Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin 18. dönem çalışmalarında Milli EÄŸitim ve Çevre Komisyonlarında görev alır. 1988 yılında Risaleler adlı ÅŸiir kitabıyla Türkiye Yazarlar BirliÄŸi Åžiir Ödülünü kazanır. 1991 seçimlerinde adaylığını koymayan Bayazıt, Ä°stanbul’a yerleÅŸir. Evli ve dört çocuk babası olan Bayazıt’ın ÅŸiir ve yazıları Açı, Hamle (KahramanmaraÅŸ) , Çıkış (Ankara) , Yeni Ä°stiklal, Büyük DoÄŸu, Edebiyat, Mavera, Yedi Ä°klim ve Hece dergilerinde yayınlanmıştır.

Erdem Bayazıt, 5 Temmuz 2008 tarihinde İstanbul'da vefat etmiştir.

Bayazıt, TBMM BaÅŸkanlık Divanı’nca Üstün Onur Ödülü verilmesi kararlaÅŸtırılan 71 kiÅŸi arasında bulunuyordu.

Erdem Bayazıt'ın Eserleri:

Şiir: Sebeb Ey: İlk şiir kitabı 1973'te Edebiyat Dergisi Yayınları.

Risaleler: Son ÅŸiirleri adı altında Akabe Yayınları arasında 1987 yılında çıktı.

Şiirler (Sebep Ey ve Risaleler iki kitap bir arada) İz Yayıncılık tarafından 1992 yılında basıldı.

Gezi: Ä°pek Yolundan Afganistan'a:1981'de Ä°ran, Pakistan, Afganistan ve Hindistan'ı içeren iki aylık gezi ile ilgili izlenimlerini kitaplaÅŸtırdı.

Ödüller: Risaleler; Türkiye Yazarlar BirliÄŸi 1988 Åžiir Ödülü. Ä°pek Yolundan Afganistan'a; TYB 1983 Gazetecilik Ödülü.

Bize bu fotoÄŸrafı ulaÅŸtıran Neslihan Kahraman’ın o zamanlar Selam dergisinde yazdığı yazılardan birer numune: 

 

Recep Åžükrü Güngör

kaynak: Dünya Bizim