Bencilliğin filozofları Hristiyanlığı nasıl kullandı?

Restoran iÅŸletmesinde çalışan herkes, Pazar öÄŸle vardiyasında çalışmaktan kaçınmak için garsonların her zaman birbirleriyle savaÅŸtığını söylemekten memnuniyet duyacaktır. Onlar uyumak istemedikleri için deÄŸil, sebebi kilise sonrası kalabalığın restoranlara doluÅŸtuÄŸu ve buna uygun ÅŸekilde bahÅŸiÅŸ vermeyi istemediÄŸi yönünde yaygın bir inançtır. Yemek servisi sektöründe “Hristiyan”, “bencil” ile eÅŸ anlamlıdır.

Haksız kliÅŸe mi? Muhtemelen. Garsonlar Hıristiyanların pazar ayiinden sonraki ikiyüzlülüÄŸüne en çok muhatap olanlar. Kilisede iyi bir Hıristiyan görüntüsü veren insanların sokakta daha kaba, sadist ve bencil olduÄŸunu düÅŸünüyorlar.

Bu algının hiç biri ÅŸehir efsanesi deÄŸil aksine, Amerikan kültürü ve siyasetinin günlük gerçekliÄŸi.

Rawstory yazarı Amanda Marcotte 24 Kasım tarihli yazısında, "Ä°sa'yı ne kadar çok sevdiÄŸinin en büyük ÅŸovunu yapan siyasetçilerin, fakirleri beslediÄŸi takdirde Ä°sa'nın kendini kurtaracak ilk kiÅŸi olacağını düÅŸünmesi kesinlikle iÄŸrenç" diyor.

Ä°sa'nın takipçileri bu gün insanları beslemekle ilgili bir “bağımlılık kültürü” yarattığını iddia ediyorlar. Kendi bencilliklerini yoksullar karşısında haklı çıkarmak için bile Mukaddes Kitabı kullanıyorlar.

Ä°statistikler dindar olarak algılanmaya daha fazla yatırım yapan insanların da en bencil politikaları benimsedikleri duygusunu taşıdıklarını gösteriyor. Muhafazakârlar ve Cumhuriyetçiler, kiliseye düzenli olarak gidenlerin kendi belirledikleri sayısının liberallerin oranının iki katı olduÄŸunu iddia ediyorlar. Kiliseye haftada bir defadan fazla giden insanlar nüfusun geri kalanından çok daha muhafazakârdır. GösteriÅŸli bir dindarlık geleneÄŸinde, hevesli bir kilise müdavimi olduÄŸunu iddia eden insanlar genellikle bu kiÅŸiler hakkında yalan söylerler.

Dindarlık göstergeleri ile bencil politikalar arasındaki iliÅŸkiyi baÄŸdaÅŸtırmak için yapılan giriÅŸimler saÄŸ kanattaa karmaşıklaşıyor, muhafazakârlar çoÄŸu zaman, oy sandığında komÅŸusunu sevme öÄŸretisinin  tam tersine nefret ediyor.

Gerçekte, bencil politikaları için Hıristiyan dindarlık ve muhafazakarları destek arasındaki iliÅŸki oldukça basittir. Hıristiyan olmak sizi muhafazakâr yapmaz. Bu muhafazakâr olmanın, insanların yüksek sesle dindar bir Hıristiyan olduÄŸunu iddia etmesini son derece çekici hale getiriyor.

Hıristiyanlık olmasaydı, muhafazakâr politikaların altında yatan ortalama ruhsallığın fark edilmesi daha kolay olur. Din olmadan, uydurma filmlerdeki kötülüklerin söylediÄŸi gibi ses getiren liberal argümanlar yapılıyor, tıpkı Ayn Rand'ın medeniyetin  “özgeciliÄŸin ahlakını” reddetmesi gerektiÄŸini söylemesi gibi. 

Muhafazakarlığın Amerikan kültüründe iÄŸrenç Hıristiyan dindarlığına neden olduÄŸu gerçeÄŸi, bencil filozoflarının kendi kapak hikayesi olarak Hıristiyanlığı kullanmaya karar vermesinden bu yana tahakkuk eden bazı teolojik geliÅŸmelere bakıldığında en barizidir. 

Muhafazakâr ideolojinin dindar Hıristiyanlığa nasıl yol açtığının mükemmel bir örneÄŸi. Ä°nsanlar zenginlerin herkesten daha iyi olduÄŸunu düÅŸünürken, kendi açgözlülüklerini ve bencilliklerini kabullenmek yerine yoksulluk için Tanrı'yı ​​suçlamak için bir yol buldular.

Amerika giderek artan bir biçimde pop kültürü ile ÅŸekilleniyor. Tatilimiz daha çok alışveriÅŸ yapmaktan ve aileden uzak dinlenmekten ibaret hale geldi. Ruhsal ihtiyaçlar genellikle psikoterapi ve Uzak DoÄŸu terapi yöntemleri ile giderilmeye çalışıyor.

Ä°nsanlar, etnik köken, aile baÄŸları yerine inanç topluluklarından daha fazla hobiler ve çıkarlar inÅŸa ediyorlar.

Ortaya çıkan tek ÅŸey, baÄŸnaz, bencil inançlara sahip olmasına raÄŸmen yine de iyi insanlar olduklarına inanmak isteyenler için dinin bir koruma aracı olarak kullanılması. Bu sosyal eÄŸilimler devam ettikçe, kamusal dindarlık ile kaba bencil siyasi inançların daha da kötüye gitmesi arasındaki uyumun artması çok uzak deÄŸil.

Dünya Bülteni