İşbirlikçi Rejimlerin İsrail'le İlişkilerinde Düştükleri Acıklı Haller!

Abdulfettah Sisi Mısır’ın doÄŸalgazının kendi kendine yeterliliÄŸi ve dünyaya ihracatı hakkında açıklama yapma hususunda hiçbir fırsatı kaçırmıyor. Buna karşılık Ä°srail’le oradan gaz ithalatına yönelik anlaÅŸmalar yapmak konusunda da pek hızlı.

Sisi’nin bakanları, ülkeyi enerji üretim haritasında önemli bir küresel güç haline getirecek ‘’gaz patlaması’’ hakkında demeçler vermekten geri durmuyor. Buna karşılık Siyonist ÅŸirketlerle yeni ithalat anlaÅŸmalarının haberleri bir bir ortaya dökülüyor.

Kendi kendine yeterlilik kavramından normalde anlaşılan ÅŸey ÅŸudur: Kendi elinle, kendi toprağında,  ihtiyacını karşılayacak herhangi bir malı üretirsin daha sonra ihtiyacından fazlasını yurtdışına ihraç etmeyi düÅŸünürsün. Ancak kalkıp da yıllar süren anlaÅŸmalarla ithalat kapılarını sonuna kadar açarsan bu kendi kendine yetme fikrini kökünden yerle bir eder. Özellikle de bir ülke, tarihi bir düÅŸmanından bir malı ithal ediyorsa bu giriÅŸimin amacına iliÅŸkin sorular kaçınılmaz olarak gündeme gelir.

Olay gazın yetmesi ya da yetmemesi deÄŸildir, bu sürecin en büyük hedefi Ä°srail’in boru hatlarıyla veya Sina yarımadasının yerle bir edilmesine yardım eden askeri varlığı yoluyla Mısır’ın derinliklerine yayılmasıdır. Bu sürecin amacı, Siyonist iÅŸgalci ve Mısır (Sisi) arasında bir çeÅŸit varoluÅŸsal baÄŸa, ekonomik bütünleÅŸmeye ve kaçınılmaz olarak siyasi birlikteliÄŸe ulaÅŸmaktır. Bundan dolayı Sisi’nin Ä°srail’le 20 yıllık gaz baÄŸlantısı anlaÅŸması imzalamasının akabinde tam bir gururla “Gerçekten mükemmel bir gol attık ’’ diye açıklama yapması gayet doÄŸal.

Bu noktada gaz meselesi kar-zarar hesabının belirleyici olduÄŸu ekonomik bir iÅŸ olmaktan çıkar ve Siyonist projeyle ittifak iliÅŸkisini gaz ocaklarında ısıtmak için çabalayan  Abdulfettah Sisi hükümetinin derdine derman olur. Sisi hükümeti Ä°srail’in bölge üzerinde mutlak hakimiyet projesinin ilk kurucularından olan Åžimon Peres’in ‘’Yeni OrtadoÄŸu ‘’ kitabında dile getirdiÄŸi hedeflere tam bir baÄŸlılık ilan ediyor gibidir.

Peres, 1993 yılında hedeflerini ÅŸöyle belirlemiÅŸtir: ‘’OrtadoÄŸu ölçeÄŸinde, çatışma ekonomisinden barış ekonomisine geçiÅŸ bu yeni barış asrına uygun olan alt yapının geliÅŸmesi için kaynak envanterinin çıkarılması anlamına gelecektir. Yolları inÅŸa etmek, demir yolu hatları döÅŸemek, hava yolları belirlemek, ulaşım aÄŸlarının birbirine baÄŸlanması, iletiÅŸim araçlarının yenilenmesi, her yere su ve petrol götürmek, bilgisayar yoluyla hizmetler ve eÅŸyalar üretmek OrtadoÄŸu’da yeni bir hayata kapı açacaktır.”

Bu Ä°srail projesi ÅŸu an iki ayak üzerinde duruyor. Bu ayakların biri Kahire’de (Abdulfettah Sisi) ikincisi ise Riyad’da (Muhammed bin Selman). Simon Peres’in kitabında bahsettiÄŸi bu proje, Muhammed bin Selman’ın Reuters ile yaptığı röportaj da  ‘’Medine dünyadaki birinci kapitalist ÅŸehir olacaktır… Ä°ÅŸte bu eÅŸsiz ÅŸey bir devrim meydana getirecektir.’’ dediÄŸi Neom projesidir. Proje, detaylarına bakacak olursak, Suud’un kuzey batısını Mısır ve Ürdün topraklarını kapsıyor. Yani Kızıldeniz ve Akabe körfezine komÅŸu, emniyetli deniz ticaret yollarının yakınındaki bu bölge, Mısır ve Suud’u birbirine baÄŸlayacak Kral Selman Köprüsü’nün kapısı olacak.

DoÄŸrusu Peres’in hayallerini gerçekleÅŸtirmede Bünyamin Netenyahu’yu dahi utandıracak bir noktaya ulaÅŸtılar. Netanyahu’nun Newyork’ta yapmış olduÄŸu “Bizimle birçok Arap devleti arasında daha önce eÅŸi benzeri görülmemiÅŸ bir dostluk ve samimiyet var. Birkaç sene önce bunun hayal edilmesi bile imkansızdı’’ ÅŸeklindeki açıklaması da gösteriyor ki Arapların Ä°srail’e doÄŸru bu ÅŸekilde koÅŸturmasının vardığı nokta kabul edilemez.