'İnsanlar bütün Afrikalı çocukların kötü olduğunu düşünüyor'

Avustralya'da yaÅŸayan Sudanlı aile, insanların medyada gösterilenlerin de etkisiyle tüm Afrikalı gençlerin kötü olduÄŸunu düÅŸünmesinden duydukları üzüntüyü paylaÅŸtı.

Kadiga ve Youssif, bazı çocukların kendi çocuklarını gezerken gördüÄŸünde neler hissettiklerini biliyorlar. Hepsi de televizyon ekranlarında ve sosyal medya paylaşımlarında gördükleri 'Afrikalı' imajının etkisinde. Bazen bir bakıcıdan, “Gözümü senin üzerinde görüyorum” yazan bir bakış oluyor.

Çocuklar dışarıdayken ve Melbourne’dayken kendilerini hep ötelenmiÅŸ hissediyor.

Kadiga, “Afrikalı çocuklar bazen kötü ÅŸeyler yapıyorlar ve tüm Afrikalı çocukların kötü olduÄŸunu düÅŸünüyorlar” diyor. “Bazen Avustralyalı insanlar, siyah çocukları görürlerse, dört veya beÅŸ tanesi, bir çete olduklarını düÅŸünüyorlar, korkuyorlar. Üzgün ​​hissediyorum, mutlu olamazsın ki. Çocuklarına güveniyorsun - ama bize Afrika halkına güvenmiyorlar. ”

Kocasının küçük kardeÅŸi Elssaied, başını sallayarak destekliyor Kadiga'yı, “Åžehre giderseniz ve nereden geldiklerini soruyorlarsa, Sudan diyorum, korkuyorlar. Bazen Sudan'dan olduÄŸumu söylemekten korkuyorum, bilseler muhtemelen yanımdan kaçacaklar” diyor.

2016'da bir gece, Kadiga ve Youssif'in beÅŸ çocuklarından biri olan 19 yaşındaki Mohamed, çalıntı bir araç için sorgulanmak üzere polis tarafından gözaltına alındı. Mohamed, birkaç polis aracı ile birlikte gözaltına alındığı zaman, kendisinin evlerinin yakınındaki bir fast food restoranında arkadaÅŸlarıyla yemek yediÄŸini söyledi.

Mohamed, “Arabadan çıkmadan 'Eller yukarı' diye bağırdıklarında ilk baÅŸta bunun bir ÅŸaka olduÄŸunu düÅŸündüm. Sonra ise kızdım.” diye anlatıyor olay gecesini.

silahlı soygun ÅŸüphesiyle gözaltına alınan oÄŸluna saatlerce telefonla ulaÅŸamayan Kadiga oÄŸlunun ertesi sabah suçsuz bulunarak serbest bırakıldığını söyledi.

Yabancı bir ülkede bir genç yetiÅŸtirmenin zorlukları

Bir gencin yetiÅŸtirilmesi zor bir iÅŸtir, ancak yeni bir ülkede baÅŸtan baÅŸlamak daha da zordur. Dil farklıdır. Kültür farklıdır. OkullaÅŸma farklıdır. Disiplin farklıdır.

BaÅŸta kendileri için mücadele ederken çocuklarına nasıl yardım edebilirler?

Kadiga, ebevenyleri eÄŸiten bir sivil toplum kuruluÅŸunun eÄŸitimlerine katılıyor. Güçlü çocuk yetiÅŸtirmek isteyen güçlü annelerden olabilmek için.

Yabancı bir ülkede kendilerini güçsüz hissederken bir yandan Avustralya'da yeni bir yaÅŸam inÅŸa etmenin zorlukları ile baÅŸa çıkmak için birlikte çalışıyorlar.

Kursta ebeveynler için temel ingilizce eÄŸitimi alan anneler çocuklarının ev ödevlerine yardım etmekten arazi yasalarına günlük yaÅŸamda ihtiyaçları olacak her türlü bilgiyi burda öÄŸreniyorlar.

Okulda kendisine kötü davranıldığı için okula gitmek istemeyen bir çocuÄŸu olduÄŸunu söyleyen bir annenin bu durumu okul müdürü ile konuÅŸabilmek için bile en azından dil engelini aÅŸması gerekiyor.

Kursa katılan baÅŸka bir kadın da "eÄŸer ben dil bilmezsem çocuÄŸumun ödevlerine nasıl yardımcı olabilirm ki? " diyor.

Dandenong'da Yahudi misyonerler bir Hıristiyan kilisesinin duvarları içinde çoÄŸunlukla Müslüman olan bir grup kadını bir araya getiriyor. Bir kadın ayakkabılarını çıkarıp ibadet ederken diÄŸeri renkli camlı bir pencerenin parıltısında mum ışığında dua ediyor.

Bir kadın, “TopluluÄŸumuzda kötü ÅŸeyler yapan insanlar var. Ama olumlu bir çok  ÅŸey de yapılıyor, onlara iyi ÅŸeyleri gösterebiliriz.” diyor.

Annelik bütün ülkelerde aynıdır

Çocuklarının medya ve daha geniÅŸ toplum tarafından nasıl görüldüÄŸünün ağırlığını hisseden Sudanlı annelerden biri, “Bizler, Avustralya'daki her ebeveyn gibi ebeveyniz. Çocuklarımızı okul için sabahları uyandırıyoruz, onlara öÄŸle yemeÄŸi yapıyoruz. Onlar iyi çocuklar. Gelecekte Avustralyalı olarak tanınmasını istiyoruz. Afrika veya Sudanlı olarak deÄŸil. ” diyor.

Aile içi futbol ve islami eÄŸitim

Haftanın çoÄŸu gecesinde, çocukların programlarının durumuna ya da taleplerine göre basketbol, ​​futbol, ​​İslami dersleri rutin haline getirmiÅŸ aileler.

Kadiga ve Youssif' çocukları için hayal edebileceklerinin en iyisini istiyorlar. Savaşın patlak verdikten sonra Darfur'dan kaçalı uzun yıllar olmuÅŸ.

Ailenin büyük oÄŸlu Mohamed birçok insanın “Afrikalı genç” terimini duyduklarında yüzlerindeki ifadenin deÄŸiÅŸtiÄŸini gördüÄŸünü ve "hakkımızda hiç de iyi ÅŸeyler düÅŸünmediklerini anlıyorum" diyor.

“Bazen arkadaşımla yürürken, yoldan geçen insanların benden kaçtıklarını görürüm. Ben üzülürüm. Ben iyi bir insanım. Benden korkman için bir sebep yok. Ä°nsanları dış görünüÅŸlerine göre kalıplara sokmamalısınız. Bir kitabı kapağına göre yargılayamazsın. ”

diyen Mohamed, “Sadece devam etmelisin” diyor. "Ben zekiyim. Ä°nsanlarla nasıl etkileÅŸimde bulunacağımı biliyorum. Buna odaklanırsam, baÅŸarırım ” diyor.

BaÅŸbakan Turnbull'un "Sudan çeteleri" sözü

Bu yılın baÅŸlarında, Ä°çiÅŸleri Bakanı Peter Dutton, Melbourne halkının “restoranlara gitmek için korktuÄŸunu” söyledi ve son zamanlarda BaÅŸbakan Malcolm Turnbull, Melbourne'da “Sudan çeteleri hakkında gerçek bir endiÅŸe” olduÄŸunu yineledi.

Victoria'daki genel suçun sadece küçük bir kısmı Sudanlı veya Güney Sudanlı bir kiÅŸi tarafından iÅŸlenirken, suç istatistikleri suç oranlarının daha geniÅŸ nüfustaki sayılardan altı kat daha yüksek olduÄŸunu ortaya koyuyor.

Kadiga ve Youssif'in ailesinin yaÅŸadığı Brimbank yerel yönetim bölgesinde Sudanlı gençler, 2016-17 döneminde bu yaÅŸ grubu için toplam 703'ten 92'sini gerçekleÅŸtirdi.

Kaynak: www.dunyabulteni.net