Demirören Medya'da yaprak dökümü! Bir ayrılık daha...

Hayata DönüÅŸ katliamından, Ulucanlar katliamına, Birtan AltınbaÅŸ'ın iÅŸkencede öldürülmesi haberlerinden, deÄŸerli aÄŸabeyim ve meslek büyüÄŸüm Tolga Åžardan'la birlikte yazdığımız MÄ°T-Alaattin Çakıcı-Yargıtay BaÅŸkanı iliÅŸkisini gösteren haberlere, Ergenekon soruÅŸturması baÅŸlarken, o dönem Vatan gazetesinde çalışan Kemal GöktaÅŸ'la aynı gün yazdığımız "Bütün Türkiye izleniyor" haberinden , Engin Huylu'nun cezaevinde öldürülmesine kadar, büyük bölümü Milliyet'in manÅŸetinden verilen, gurur duyduÄŸum haberler yazdım.

"YüzleÅŸme" köÅŸesini yazmaya baÅŸladığım andan itibaren de hep yapmaya çalıştığım gibi duyulmayan seslere aracılık etmeye gayret ettim. Ne kadar baÅŸarabildim bilmiyorum ama samimiyetle yapmaya çalıştım.

Gazeteden kendi isteÄŸimle ayrılıyorum. Soranlar için belirteyim, bu ayrılığın dün yayımlanan, "Ben affetmiyorum" yazısıyla en ufak bir baÄŸlantısı yok. Ayrılık önceden kesinleÅŸmiÅŸti ve benim için çok önemli bu yazıyı, ayrılığım kesinleÅŸmesine raÄŸmen yazmama izin verdikleri için teÅŸekkür ederim.

Dört küçük basamağı her gün umutla tırmanarak girdiÄŸim binadan ayrılmamızdan çok önceden baÅŸlayarak, sektöre ve bulunduÄŸum yere iliÅŸkin iyimser umutlarım da orada bulunmanın anlamı da yavaÅŸ yavaÅŸ kaybolmuÅŸtu benim için. Kalbimin "git" diyen sesini dinlemek istedim. Bugün, yıllarca omuz omuza çalıştığımız Türker Karapınar da gazeteden kendi isteÄŸiyle ayrılıyor. Binadan birlikte çıkıyor olmak güç veriyor bana.

Bu güzel yolculukta bana okumayı sevdiren babam, geceler boyu yolumu bekleyen annem, kardeÅŸim Gökhan, yeÄŸenim Kerem, onlarca dostum da vardı. Zamanlarından çok çaldığım, bütün meslek hayatım boyunca en az benim kadar yorulan ve yoldaÅŸlık eden eÅŸim Nevin ile daha 4-5 yaşındayken "gazeteyi kapat da gel artık" diye defalarca beni arayan oÄŸlum UlaÅŸ DoÄŸu'ya ayrıca teÅŸekkür ederim. BiriktirebildiÄŸim ne varsa, onların emeÄŸi de benimki kadardır.

Üzerimde emeÄŸi olanlara, destek verenlere, yoldaÅŸlık edenlere de binlerce kez teÅŸekkür ederim.
Kırdığım, üzdüÄŸüm, bilmeden canını acıttığım kim varsa özür diliyorum.

Milliyet benim için "hayat" demekti ve burada çok deÄŸerli gazeteciler, büyük bir emekle çalışmaya devam ediyor.

Benim için yolculuÄŸun bu kısmı bitti. Kalan kısmı umarım iyi geçer.

Umarım geçilen durakları ve ışıkları hüzünle izlediklerimizden deÄŸil, kentleri bütün sokaklarına kadar içimize çekebildiÄŸimiz, ÅŸimdi olduÄŸu gibi, daha bittiÄŸi an özlediÄŸimiz yolculuklardan olur.