Sosyal Medya

Güncel

Cevdet Said: Acı çekmekten ve kayıp vermekten nasıl kaçınabiliriz?

02-05-2018 10:20

“Hakikat şu ki, haklarında Rablerinin yargısı kesinleşenler asla iman etmeyecekler. İsterse hakikatin her tür belgesi (ayaklarına kadar) gelmiş olsun; tâ ki can yakıcı azabı görünceye kadar…” (Yunus, 10:96-97).[1]


Kendini ya da toplumu ıslah etmek (düzeltmek ve iyileştirmek) için çabalayan herkes, dalaletten hidayete (yanlışı terk edip doğruya) intikal etmenin zorluğunu derinden kavramıştır. Zira yanlışlık bilinçaltına kök salmıştır, doğruluğun ise faydaları ve getirisi çok açık olmadığı için çoğu zaman yok zannedilmektedir.
 
Kur’an-ı Kerim bu baÄŸlamda şöyle der:
 
“Hakikat ÅŸu ki, haklarında Rablerinin yargısı kesinleÅŸenler asla iman etmeyecekler. Ä°sterse hakikatin her tür belgesi (ayaklarına kadar) gelmiÅŸ olsun; tâ ki can yakıcı azabı görünceye kadar…” (Yunus, 10:96-97).[1]
 
Bu ayette Kur’an, deÄŸiÅŸimin deÄŸindiÄŸimiz zorluÄŸundan bahsetmektedir. Bu zorluk bazen zararlı düşüncelerden kurtulabilmekten büsbütün aciz kalmaya kadar varabilmektedir. Ä°nsanların benliklerinde yer etmiÅŸ kavramları, düşünceleri ve gelenekleri deÄŸiÅŸtirmenin zorluÄŸu, bu çaresizlik durumu insani bir durum olup tüm toplumlar bu zorluktan muztariptir.
 
Çekilen can yakıcı acılar, kafaların içindeki düşünce ve algıların bir sonucudur. Yaşadığımız savaşlar böyle bir döngüyle sürüp gitmektedir. Bu döngüyü kavrayıp ona göre davranmayanlar, başkalarını bizim önümüze geçiren etkenleri anlamaya odaklanmak yerine düşmanlarından silah almaya devam edenler, savaşı ve acı sonuçlarını tekrar tekrar yaşamaya mahkûmdur.
 
Bu nedenle, Allah tüm işaretleri ve tüm uyarıları gönderdikten sonra hâlâ düzelme ve iyileşme sağlanmıyorsa gözleri açmak için geriye kalan son çare, insanın bizzat kendi eylemiyle sebebiyet verdiği can yakıcı azaptır. Böylece insan, dayanılmaz acılardan ve kayıplardan sonra maruz kalacağı sonuçların ağır baskısı altında yanlışı terk etmek zorunda kalacaktır.
 
Tarih boyunca gelip geçmiş medeniyetlerin durumunu inceleyerek insanoğluna bazen tek bir azabın yeterli gelmediğini ve tekrarlanması gerektiğini de idrak etmeliyiz. Ne kadar çok savaş yapıldı! Ne kadar çok millet tümüyle helak oldu! Meğer âdemoğlu ölü düşünceler uğruna intihar etmeye ve ölmeye ne kadar da istidatlıymış!
 
Kültürel dönüşüm ya da tutumları deÄŸiÅŸtirmek, öncülleri gözden geçirmek, jeolojik bir dönüşüm gibidir. Evet, gerçekten çok yavaÅŸtır ama saÄŸlam ve köklüdür. Öte yandan bu deÄŸiÅŸim yönetilebilir durumdadır. Zira Allah’ın sünnetlerine/yasalarına tâbidir. Ä°nsanlığın bu yasaları öğrenmesi ve kültürel dönüşüm sürecini hızlandırmaya muvaffak olması imkân dahilindedir. Bireysel deÄŸiÅŸimin yasalarını, mekanizmasını ve araçlarını öğrenerek acıyı azaltmak mümkündür. Zira, otomatik olarak gerçekleÅŸen bir deÄŸiÅŸim planlanarak da gerçekleÅŸtirilebilir.
 
Bütün insanlar hata yapar ve hata yapanların en hayırlısı tevbe eden ve özeleÅŸtiri yapanlardır. Hatalar hasarlara yol açmaktadır. Ä°nsana yakışan aynı hatalara tekrar tekrar düşmemesi ve hatalarından ders çıkarmasıdır. Kur’an-ı Kerim insanın nefsiyle/benliÄŸiyle ilgili ÅŸu açıklamayı yapar:
 
“Ä°nsan benliÄŸi ve onun yaratılış amacına uygun biçimleniÅŸi ÅŸahit olsun; ve nihayet insan benliÄŸine iyiyi ve kötüyü tanıyıp sorumsuz ve sorumlu davranma yeteneÄŸini yerleÅŸtiren (ÅŸahit olsun) ki: Kim kendini geliÅŸtirip arındırırsa, o kesinlikle ebedî mutluluÄŸa ulaÅŸacaktır; kim de kendini geliÅŸtirmeyip (içindeki iyilik tohumunu) çürütürse, o kesinlikle kaybedecektir.” (Åžems 91:7-10).
 
“Ama onlara, daha büyük mahrumiyeti tattırmadan önce daha yakın (dünya) mahrumiyetini elbette tattıracağız; umulur ki (yol yakınken) dönerler.” (Secde 32:21).
 
Acı çekmekten ve kayıp vermekten nasıl kaçınabileceÄŸimizi öğrenmemizi çok istiyorum. Daha önce Sovyetler BirliÄŸi’nin parçalanmasına benzer ÅŸekilde bugünlerde de yeni parçalanmaların yaÅŸandığını görmekteyiz. Avrupa BirliÄŸi’nde olduÄŸu gibi bazı toplumların da birleÅŸtiklerini görüyoruz. Bazı toplumların da kan döktüğünü ve birbirlerine büyük acılar yaÅŸattıklarını görüyoruz. Çünkü onlar rüşd (doÄŸruluk, dürüstlük ve olgunluk) yolunu reddediyor ve ayetlerden yararlanmak yerine onları yalanlıyorlar.
 
Müslüman insanın olayların yorumunu öğrenmesini, bu olayların bağlı olduğu yasaları ve değerini anlamasını çok istiyorum. Müslümanların, yasaları keşfederek sorunlarını çözmek, anlaşmazlıklarını bertaraf etmek ve çatışma ve düşmanlıklarını durdurmak için kullanmasını çok istiyorum.
 
Yasaları anlayabilmeyi ve gözlerimizin önünde cereyan eden olayları, gördüklerimizi ve duyduklarımızı doğru değerlendirebilmeyi temenni ediyorum.
 
[1] Åžu ayet-i kerimeler de aynı konuyu açıklamaktadır: “Ve Musa; “Rabbimiz!” dedi; “Åžu bir gerçek ki Sen, Firavun ve onun yakın çevresine bu dünya hayatında göz kamaÅŸtırıcı bir saltanat ve mal verdin! Rabbimiz (iÅŸte) bu yüzden senin yolundan insanları saptırıyorlar. Rabbimiz! Onların servetlerini kökünden kazı ve yüreklerine bunun acısını oturt; belli ki onlar, can yakıcı azabı görmedikçe iman etmeyecekler!” (Yunus, 10:88).
 
“Ä°ÅŸte Biz vahyin, günaha batmışların kalplerinde (etki etmeden) geçip gitmesini böyle saÄŸlamışızdır. Can yakıcı bir azabı görünceye kadar bu (vahye) iman etmeyecekler; nihayet bu azap kendileri farkında deÄŸilken ansızın onları bulacaktır.” (Åžu’arâ 200-203).
 
 
Çeviri: Fethi Güngör

Etiketler :

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.