Bu yangını kimse görmedi

Bu yangını kimse görmedi.

Bu yangın ile, kendi yangınını içinde, ruhumda, aklında, duygularında, hayatında yaşayanlar bile hiç ilgilenmedi.

Biz Yanıp Kül olmaya kaderlenmiş bir toplumuz.

Birisi, sebebini sormaya gerek yok; kendisini yaktı, kendisini ateşe verdi. Vücudunun tamamını ateşin yakıcılığına dayadı: İçindeki ateş sönsün diye.

Anlayabilir miyiz? Hayır.

Suçuk kendisinde görseydi muhtemelen intihar ederdi: Demek ki içindeki yangının sebebini, kendisinin dışında görüyordu. Bu kendisini akladığını gösterir. Demek ki o denli bir çaba göstermiş ki içindeki yangını söndürmek için, başaramamış; dışarıdaki etkenler içimdeki yangını sürekli körüklemiş, en görünen çıplaklık, mevcut ekonomik yapının sorumlusu iktidarı suçlu görüyordu.

Demek ki iktidarın kendisini göreceği yerde, içindeki yangını göremeyenlerin / göremeyenlere, dışında yangın çıkararak göstermek istedi.

Gördüler mi? Hayır.

Bir zamanlar bir vatandaşa takla at diyen zavallı bir Bakanı linç eden Medya: Nerede.

Git kendini sarayın önünde yak diyecek kadar insani olanı yitirmiş olan bir parti başkanına bir tek harf sarf etmedi. YUH.

Başkasının yangınına kör olanlar da ses çıkarmadılar. İktidar ise bu yangını muhalefete sallama aracı olarak kullandı.

Görmüşler mi? Hayır.

Bu yangını göremezsen sonun Cehennem olur, Ey insanlık.

Veysel Ocak