‘Süper ebeveynlik’ bedeni tüketir

‘Süper ebeveynlik’, ‘mükemmel ebeveynlik’, ‘zorlanmış anne sendromu’... Psikolog Gül Çelik, bu rahatsızlığın aslında birçok adı olduÄŸunu belirterek son yıllarda birçok ailede görüldüğünün altını çizdi. Fizyolojik belirtilerle ortaya çıkabilen sendrom için aileleri uyaran Çelik, ÅŸunları anlattı: “Onların mutlu olmaları için kendi ellerinden ne gelirse sonsuzca vermeye çalışıyorlar. En saÄŸlıklı yiyecekler, en iyi giyecekler, en eÄŸitici-eÄŸlendirici oyuncaklar, en iyi yaÅŸam ve eÄŸitim ÅŸartları, en iyi kurslar, en iyi hocalar gibi... Bu liste uzayıp gidiyor. Bütün bu ‘en’leri oluÅŸturmak için insan üstü bir çaba göstermeleri gerekiyor. Daha çok ve uzun saatler, daha stresli iÅŸlerde çalışmaları gerekiyor. Çocuklarını o kurstan, bu doÄŸum günü partisine, o alışveriÅŸ merkezinden bu okula götürürken en kıymetli vakitlerinin geçtiÄŸini fark etmiyorlar bile. Kendileri ve çocuklarına ne kadar yüklendiklerini göremiyorlar. Bedensel ya da ruhsal yakınmalar bu sıralarda çoktan baÅŸlamış oluyor. Mükemmel olmaya çalışırken hırpalanmış pek çok ebeveyn ile onların bu durumdan etkilenmiÅŸ çocuklarıyla karşılaşıyoruz. En çok tükenmiÅŸlik hissi, tolerans azlığı ve kolay öfkelenme durumu ile baÅŸvurduklarını gözlemliyoruz.”

Bu sendromu yaÅŸayan anne ve babalarda özellikle boyun, omuz, sırt, bel gibi bölgelerde ya da vücudun genelinde kas aÄŸrıları, sindirim sistemi bozuklukları, uykusuzluk, dinlenememe hali ve sürekli yorgun hissetme gibi belirtilerin ortaya çıktığını ifade eden Çelik, sözlerine şöyle devam etti: “Tüm bunlara hayattan zevk alamama, hep bir yarım kalmışlık hissi, kaygılı hissetme, kolay öfkelenme, toleransının düştüğünü gözlemleme ve cinsel isteksizlik eÅŸlik edebiliyor. Yıprandığını fark etmeyen bu kiÅŸiler, imkansızı istediklerini henüz fark etmemiÅŸ oluyorlar. Çünkü, mükemmellik; göreceli hem de ÅŸartlara baÄŸlı geliÅŸebilecek bir durum.”