Abdullah Yıldız / Camide Cem Olup Dirileceğiz

Abdullah Yıldız - Yeni Akit

Ä°slâm medeniyeti “cami merkezli” bir medeniyettir. Peygamber Efendimiz (s.a), Yesrib’e hicret buyurduklarında, burayı “Medine” (Din’in yaÅŸandığı ÅŸehir) haline getirmek için, ilk adımolarak caminin (Mescid-i Nebevî) yapılacağı yeri belirledi ve ashabıyla birlikte bizzat mescidi inÅŸa etti.

Mescid/Cami, Ä°slâm toplumunun adeta “kalbi” oldu; namaz günde beÅŸ vakit orada kılınıyor, Ä°slâm dininin esasları orada öğreniliyor, istiÅŸare ve dayanışma orada yapılıyor, cihad hazırlıkları oradan yürütülüyor, bazen diplomatik görüşmeler de orada yapılıyor, hatta esirlerin bile cami direklerine baÄŸlandığı oluyordu…

Dört halife devrinde ve sonraki tüm Ä°slâm devletlerinde, özellikle de Selçuklu-Osmanlı medeniyetlerinde camiler, Ä°slâm ÅŸehirlerinin mihveri oldular; toplumsal hayata yön veren tüm kurumlar hep cami etrafında hâlelendiler: medreseler, ÅŸifahaneler, kervansaraylar, yetimhaneler…

Modern zamanlarda ise, Batı tipi yaÅŸam biçimi tüm dünyaya ve Ä°slam toplumlarına egemen olunca camiler parantezde kaldı; Ä°slâm’ın altın çağındaki canlılığını ve belirleyiciliÄŸini kaybetti. 

Camilerin Ä°slâm’ın ilk yıllarındaki iÅŸlevini yitirip içinin boÅŸalmasına -yazık ki- Müslümanların bizzat kendileri de zemin hazırladılar; çeÅŸitli Ä°slâmî akımlar, kendilerine cami dışında merkezler edindiler.

“Camileri boÅŸaltıp, kendi kendimizi vakıflarımıza, derneklerimize, tekkelerimize hapsettiÄŸimiz günden beridir cem olmaktan, cemaat olmaktan da uzaklaÅŸtık”diye yakınmıştı Veysel Tepeli. 

Evet, artık camilerde cem olamayan, Din’i ve Kitab’ı da çoktandır “kendi aralarında parçalamış” bulunan Müslümanlar çeÅŸitli hiziplere, fırkalara, gruplara bölündükçe bölündüler… Denilebilir ki, bugün Ä°slâm dünyasının en yaman sorunu, diÄŸer sorunları da tetikleyen en temel sorunu bölünmüşlüktür. Dahası, Ä°slâm düşmanlarının gücü de Müslümanların bölünmüşlüğündenkaynaklanmaktadır.

Bu bölünmüşlüğü ortadan kaldıracak en pratik çözüm ise; hep birlikte camilere geri dönmektir.

Bugün, her biri ayrı telden çalan ve kendi çizgisinin dışındaki Ä°slâmî anlayışlara kulaklarını tıkayıp onları adeta ötekileÅŸtiren ve neredeyse yok sayan, hakikati handiyse kendilerinden ibaret gören, genellikle ‘hatasız’ kabul ettikleri manevi liderler etrafında kümelenen farklı Ä°slâmî hizipler, ellerine fırsat geçse, camileri dahi kendi aralarında bölecekler; nitekim bazı yerlerde böldüler de… 

Şükür ki, Türkiye’de ve çoÄŸu Ä°slâm diyarında camiler, tüm müminlerikucaklamaya devam ediyor; tıpkı Mescid-i Haram gibi, Mescid-i Nebevî gibi, Mescid-i Aksâ gibi… Bu büyük bir imkândır… 

Ä°mdi, bugün Müslümanlar, yaÅŸadıkları bölgelerindeki camileri, tıpkı Asr-ı Saadet’te olduÄŸu gibi, o bölgenin manevi dinamiklerini yeniden canlandırıp ÅŸekillendirecek inkılap merkezleri haline getiremedikleri, okul ve aile baÅŸka olmak üzere bütün hayati kurumlarını da bu “cami merkezli” deÄŸiÅŸimin aktif destekçileri kılmadıkları sürece, “Büyük Ä°slâmî DiriliÅŸ”i gerçekleÅŸtiremeyeceklerdir.

Bu baÄŸlamda, “Cami merkezli”yeniden diriliÅŸseferberliÄŸimizin bir haftaya (“Camiler Haftası”na) sıkıştırılamayacağı, ancak günde beÅŸ vakit camilerde cem olarak gerçekleÅŸtirilebileceÄŸi ise açıktır.  

Ä°mdi, camilerden baÅŸlayacak bir topyekûn diriliÅŸi hedeflemeyen, planlamayan Ä°slâmî hareketler, kaçınılmaz olarak modernizmin ürettiÄŸi örgütlenme ve çalışma biçimlerini kullanmak zorunda kalacak ve seküler yapılara dönüşeceklerdir. 

Bir toplumun Ä°slâmî dönüşümü de, seküler yaÅŸam biçiminin ürünleri olan ‘sivil toplum kuruluÅŸları’ ya da benzer modern örgütler/yapılar eliyle hayata geçirilemeyecektir.

Tek çare, Medine modelinde olduÄŸu gibi, Ä°slâm toplumunun kalbi mesabesindeki camilere yeniden dönmektir, vesselâm.

Evet, Müslümanların birbirlerinden farklılaÅŸmalarına, birbirlerini ötekileÅŸtirmelerine, bölündükçe bölünmelerine, ancak ve ancak camilerin cem edici kucağına sığınarak son verebiliriz.

Cuma ve Bayram namazlarında müminleri bütün renkleri ve çeÅŸitliliÄŸi ile kubbesi altında toplayan camilerden yani Kâbe’nin ÅŸubeleri olan “Allah’ın evleri”nden baÅŸka hangi mekânda birleÅŸebiliriz?

Öyleyse, ümmetin Büyük Ä°slâmî dönüşümünü gerçekleÅŸtirmek için “Haydi Camilere” diyoruz!...