'Ulusalcılar darbe yapabilir' manşetinin mimarı Elibol'dan Türkiye gazetesine veda!

Ä°hlas Medya Grubu'nun Ankara Temsilcisi Gazeteci Nuri Elibol, geçtiÄŸimiz günlerde Türkiye Gazetesi'nde kendi imzasıyla manÅŸetten yayınlanan'Ulusalcılar darbe yapabilir' haberi ile çok konuÅŸulmuÅŸtu.

Nuri Elibol, "Ulusalcılar darbe yapabilir' yorumu bana ait deÄŸil" dese de haber nedeniyle eleÅŸtiri oklarını üzerine toplamıştı.

Bu gelişmeden günler sonra, Türkiye gazetesinin Ankara temsilcisi Nuri Elibol, gazeteye veda etti.

İhlas medya grubu Ankara temsilcisi Nuri Elibol, 20 yıla yakın süredir çalıştığı İhlas medya grubundan ayrıldı. Bugün bir veda yazısı yayınlayan Elibol kurumuna ve okurlarına teşekkür ederek şu ifadeleri kullandı;

Şimdi veda zamanı...

Bir veda yazısı yazmanın ne kadar güç ve zor olduÄŸunu ilk kez bu yazımı kaleme alırken hissettim. Aslında birkaç günden bu yana “Veda yazısında ne yazmalıyım?” diye düşünürken koca bir ömrü saatler içinde, içimde bir kez daha yaÅŸadım. Ömür dediÄŸin avucumuzda kullanma tarihi geçmiÅŸ anılarla dolu. Dünyaya ait ne varsa bırakıp gidiyoruz. Saymadım ama, bu kaçıncı kâğıt bilmiyorum ve yazdıkça bir daha baÅŸa dönüyorum. Sonra bir yeni kâğıt daha...

Türk Silahlı Kuvvetleri’nin çeÅŸitli birliklerinde 20 yıla yakın süre, çoÄŸu zaman zorlu ve meÅŸakkatli görevler yaptıktan sonra kıdemli binbaşı rütbesinde kendi isteÄŸimle emekliye ayrıldım. 2000 yılında Merhum Enver Ören AÄŸabey’den, medya grubunun Ankara sorumlusu olmam için teklif aldım. Enver AÄŸabey gibi bir insana ‘hayır’ demek imkânsızdı. Ama medya, gazetecilik benim deneyim ve bilgi sahibi olmadığım bir alandı. Bu kaygılarımı Enver AÄŸabey’e aktardım. Kendisi bana, “Bizim, Ankara’da medya grubumuzu koordine edip yönetecek bir yöneticiye ihtiyacımız var. Kaygıların yersiz” dedi. Ve bilge aÄŸabeyimizden gelen görevi kabul ettim.

Ankara’ya geldiÄŸimde burada detaylarına girmek istemediÄŸim çok zor bir tablo ile karşılaÅŸtım. Åžartlar ağırdı. Siyaset, tarihinin en puslu dönemlerinden birini yaşıyordu. 28 Åžubat dönemiydi ve ÅŸimdilerde daha iyi okuma imkânı ile görüyoruz ki, FETÖ’nün yönlendirmesi ile âdeta grubun üzerinden silindir gibi geçilmiÅŸti.

Koalisyon hükûmeti, Enver AÄŸabey’e âdeta kin duyan FETÖ ve Mesut Yılmaz’ın da yönlendirmesi ile Ä°hlas Grubu’na hayat hakkı vermek istemiyordu. Ekonomik sıkıntılar nedeniyle büyük sorunlar yaÅŸadık. Ä°ki yıl sadece yöneticilik yaptım ve muhabir arkadaÅŸlarımdan büyük bir hevesle gazeteciliÄŸi öğrenmeye çalıştım. Ankara temsilcileri dâhil, Ankara’daki bütün gazeteci dostlarım bana çok destek verdi. Ä°ki yılın sonunda yazı yazmaya ve televizyon programı yapmaya baÅŸladım.

Merhum Enver Ören AÄŸabey ile tam 13 yıl çok yakın çalışma imkânı buldum. Kendisinin verdiÄŸi tüm görevleri baÅŸarmak nasip oldu. Onunla tanıştığım gün hayatımın en anlamlı ve önemli günüydü. Ondan çok ÅŸey öğrendim. Åžubat 2013’te kendisi Hakk’ın rahmetine kavuÅŸunca, bayrağı oÄŸlu Mücahid Ören Bey devraldı. Enver Ören AÄŸabey’in vasiyetine uyarak Mücahid Ören Beye de bugüne kadar elimizden gelen desteÄŸi verdik. Ancak bugün itibarıyla hem Mücahid Ören Bey’in hem de diÄŸer büyüklerimin rızasını alarak, Ä°hlas Medya Grubundaki görevimden kendi rızamla ayrılıyorum. Bu ayrılık, Ä°hlas’tan ayrıldığım ve onları terk ettiÄŸim anlamına gelmiyor. Ä°hlas’ta ayrılma olmaz. Gönül bağı ile baÄŸlandığımız birlikteliÄŸimiz iki cihanda devam edecektir inÅŸallah.

Hazreti Mevlana, “Vedalar; gözüyle sevenler içindir. Çünkü gönülden sevenler ayrılmaz” diyor. Medyada ayrılıklar genelde tatsız olur. Benimkisi öyle deÄŸil. Ben çok güzel hatıralarla ayrılıyorum. Bu veda, medya grubuma veda, Ä°hlas camiasına ve deÄŸerli abilerime deÄŸil.

VedalaÅŸmakla ilgili çok anlamlı bulduÄŸum iki söz var. “Bazen vedalar sevgisizlikten deÄŸil, çaresizliktendir!” ve “Vedalar acıtsa da, bazen gitmek gerekir.” Ä°ÅŸin özeti budur.
Ä°hlas Medya Grubu’nun okuyucularından, televizyon izleyicilerinden ve çalışma arkadaÅŸlarımdan helallik isteyerek kendilerine veda ediyorum. Varsa ben de hakkımı helal ediyorum. O mübarek insanın ekibinde yer aldım. Ne kadar şükretsem azdır.
17 yıldır birlikte çalıştığım arkadaşlarıma teşekkür ediyorum. 2001 yılından bu yana görev yapan Ankara gazetecilerine ve Ankara temsilcilerine bunca süre bana verdikleri sınırsız destek-dostluk ve kardeşlik için teşekkür ediyorum.

Bundan sonra ne mi yapacağım? Henüz alınmış bir kararım yok. Hayata atıldığım günden bu yana hep çalıştım, hem de hiç durmadan. Şimdi eşime, aileme ve kendime daha fazla vakit ayıracağım. İhmal ettiklerimle ilgileneceğim.

YaÅŸanan tüm güzelliklerin hatırına hep iyi ÅŸeyler hatırlayacağım. Allah'a ısmarladık, Allah’a emanet olun…