Üç tür insan / Metin BEYAZLI

Keyfiyet yönünden üç tür insan var
Kalbi taştan katı insan-ı câhil
Kafası karışık, ufkuysa çok dar
Kalbi taştan katı insan-ı câhil

İnsanlık anlamaz, hakikat bilmez
DeÄŸiÅŸime uymaz, hak yola gelmez
Doğruluk yönüne asla eğilmez
Kalbi taştan katı insan-ı câhil

Sıyırır kendini fıtrî kimlikten
Hayatı doludur her tür pislikten
İnanın anlamaz hiç iyilikten
Kalbi taştan katı insan-ı câhil

Ä°zzeti, ÅŸerefi kenara koyar
Müstekbire teslim hep ona uyar
Menfaat icabı imanın soyar
Kalbi taştan katı insan-ı câhil

İkincisi adaletten uzaktır 
Hesabı düşünmez işi tuzaktır
Makam, mevki, servet hep ona haktır
Kalbi taştan katı insan-ı zâlim

Hem bencil hem despot hem de 
müstekbir
Rabbe baş kaldırır getirmez tekbir
Herşeyi dünyadır dünyada tektir
Kalbi taştan katı insan-ı zâlim

Cahilin zaafı ona mevkidir
Bencillikle zulüm özel zevkidir
Onunla övünmek aşk ve şevkidir
Kalbi taştan katı insan-ı zâlim

Bastığı yerleri yarattım sanır
Yüzünü görünce mazlumu tanır
Aslında kendisi etmez bir mangır
Kalbi taştan katı insan-ı zâlim

Üçüncü Rabbini kendini bilir
Mütevazi yaşar, haddini bilir
Geçmişi unutmaz, ceddini bilir
Kalbi baldan tatlı insan-ı kâmil

Sadakat ehlidir, sözü senettir
Ölçüsü tartısı hep adalettir
Onun baş düşmanı tüm cehalettir
Kalbi baldan tatlı insan-ı kâmil

Sırrın saklar asla etrafa saçmaz
Derdinle dertlenir, terkedip kaçmaz
Harama kapalı hiç kapı açmaz
Kalbi baldan tatlı insan-ı kâmil

Düşenin dostudur, elinden tutar
Toplum hayatına bir şeyler katar
Mü’mine ÅŸefkattir, kafire batar
Kalbi baldan tatlı insan-ı kâmil