İnkarcılığın öteki adı deizm!

Resul Tosun - STAR

Kelamcılar Kuran’daki Ä°brahim (as) örneÄŸinden yola çıkarak kendisine tebliÄŸ ulaÅŸmayanların akıl yürüterek Allah’ın varlığına inanmaları gerektiÄŸi ama ibadetlerden sorumlu olmayacaklarını söylerler.

Ama tebliÄŸ ulaÅŸmışsa, yani Kuran’ı okumuÅŸ ve Peygamber sünneti kendisine ulaÅŸmışsa o müminler dinin bütün gereklerinden sorumludurlar.

***

Son günlerde dindar gençler arasında da ‘deizm’in yaygınlaÅŸtığı haberleri ve yorumları okuyoruz.

Ben kendisini deist olarak tanıtan birisiyle karşılaÅŸmadım ama bazılarının yazılarından deist olduklarını okuyorum.

Kimsenin dinine karışacak deÄŸilim ama Müslümanların da deist olabileceÄŸi gibi bir düşünce geliÅŸtiÄŸi için birkaç cümle yazmak istedim.

***

“Deizm’e göre, Allah (c.c.) vardır, ama onun tek görevi her ÅŸeyi yaratmaktır. Bunun dışında bizlerle hiçbir iliÅŸkisi kalmamıştır. Allah (c.c.) evreni, dünyayı ve içerisindekileri yarattıktan sonra bir kenara çekilmiÅŸtir. Artık insanlarla hiçbir alışveriÅŸi olmamıştır. Allah’ın (c.c.) peygamberler göndermesi, ilahi kitaplar indirmesi düşünülemez. O, insanların dünyasını kendi haline bırakmıştır. Ä°nsanlar akılları sayesinde nasıl yaÅŸayacaklarını kendileri belirleyebilirler. Bu nedenle Allah’a (c.c.) dua etmek de yararsız bir ÅŸeydir. Ä°badetler de gereksiz ve anlamsız ÅŸeylerdir.”

***

Tesliseinananların, aya, güneÅŸe tapanların, puta, ineÄŸe kulluk edenlerin arasından biri çıkıp deist olduÄŸunu söylese onun Hakk’a doÄŸru bir mesafe kat ettiÄŸini söyleyebiliriz.

Ama Kuran ve Sünnet’le tanışmış Ä°slam kaynaklarını görmüş bir Müslüman’ın deistolduÄŸunu söylemesi Allah’ı inkâr etmenin bir baÅŸka yoludur.

Kendi inkârcılığını deizm ile örtme gayretidir.

Ä°slam’daki emirleri yasakları inkâr etmenin farklı bir boyutudur.

***

“Avrupa’da Ortaçağın karanlığında aydınlar gerçeÄŸi bulmak istediler. Kilisenin halkı sömürmek için yutturduÄŸu batıl din anlayışı yerine hak dinin arayışı içerisine girdiler.”

Kiliseye tepki olarak pozitivist felsefenin etkisiyle teizm ve deizme yönelmeler oldu.

(Teistler, tek tanrılı dinlerde olduÄŸu gibi Allah’ı (c.c.) bir yaratıcı olarak kabul ederler. Ama tek bir ilahı yaÅŸamlarına gerektiÄŸi zaman sokarlar. Dini ibadetler belirli deÄŸildir ve dini emir ve yasakların yaÅŸamlarında önemli bir yeri ve yaptırım gücü de yoktur.)

“Bugün Müslümanların da Teist ve Deist türü inançlara yönelmelerinde pozitivist felsefenin büyük bir etkisi görülmektedir.”

“Allah’ı (c.c.) yaratıcı olarak kabul edip de O’nun hayatına müdahale etmesini istemeyen Teistlerin ve Deistlerin yaÅŸamlarının amacı, teknolojik ürünlerle yaratılan yalancı cennetten haram helal demeden en üst düzeyde yararlanmak ve nefislerinin arzu ettiÄŸi her ÅŸeyi yine aynı anlayışla özgürce yaÅŸamaktır. “

***

“Deistler,  Allah’ı (c.c.) yaratıcı olarak kabul ettikleri halde diÄŸer sıfatlarına ve güzel isimlerine inanmadıkları için küfre düşmektedirler, böylelikle farkına varmadan Allah’ı (c.c.) inkar etmektedirler.”

Hülasa, deizm ya da teizm bir Hristiyan için Hakk’a doÄŸru ileri adım sayılabilir ama Müslüman için hak dinden ayrılmanın adıdır.

Çünkü Müslüman hem Kur’anı hem de Peygamber sünnetini gördükten sonraAllah’ın yaratıcılığı dışında bütün sıfatlarını ve dinin öteki kurallarını inkâr etmiÅŸ olur.

“Her kim kendisine doÄŸru yol apaçık belli olduktan sonra, peygambere karşı gelir ve müminlerin yolundan baÅŸkasına giderse, biz de onu döndüğü yolda bırakır (ahirette) cehenneme atarız. O ne kötü bir dönüş yoludur.” (Nisa, 115)