İdrak çağrısı - 3

Ahmet TaÅŸgetiren  - STAR

“Mankurt”,Kırgız romancı Cengiz Aytmatov'un Gün Uzar Yüzyıl Olur isimli romanında anlattığı Nayman Ana Efsanesi'nin tiplemesidir. Efsane şöyle:

Juan Juanlar, bir beldeye baskın düzenler ve gençleri kaçırırlar. Sonra kaçırdıkları gençlerin saçlarını kazıtır, başlarına ıslak deve derisi geçirip, bozkırda otlayan develerin başına çoban olarak koyarlar.

Kızgın güneşin altında bir yandan gencin başında saç çıkmaya başlar, diğer yandan da başındaki deve derisi kurumaya. Zamanla kuruyan deve derisi, çıkan saçları başın içine gömer ve genç hafızasını kaybeder. Sonra gence, yaklaşan herkesin düşman olduğunu ve onu öldürmesi gerektiğini ihtiva eden yeni bir hafıza yüklenir.

Nayman Ana gençlerden birisinin annesidir ve kaçırıldığından beri içi yanmaktadır. Bir gün oÄŸlunu aramaya çıkar. Sora sora izini bulur. Ama ona derler ki, “OÄŸlun böyle böyle oldu, seni öldürebilir.” Nayman Ana bir anadır ve ÅŸefkati - sevgisiyle oÄŸlu ile iletiÅŸim kurabileceÄŸine inanır.

Yola düşer. Bozkırda bir deve sürüsünün başında oÄŸlunu görür. Ona yaklaÅŸmaya çalışır ama oÄŸul hemen okunu çıkarıp, yayını gerer. “YaklaÅŸma, öldürürüm.”

Nayman Ana bütün analığını devreye sokar, diller döker ve yavaÅŸ yavaÅŸ oÄŸluna yaklaşır. OÄŸul ise “YaklaÅŸma öldürürüm” demeye devam eder. Bir noktada ok yaydan fırlar ve Nayman Ana'nın baÄŸrına saplanır.

Nayman Ana son nefesini verirken bir kuş olup uçar. Göklere yükselirken oğluna şöyle seslenir:

- Oğlum adını hatırla, adını hatırla!

***

“Adını hatırlamak...”Åžu veya bu örgüt baÄŸlantısı içinde kendisine yeni bir kimlik yüklenmiÅŸ adamın temel sorunudur.

Öyle ki anayı vuracak hale getirilir.

“Babam ve OÄŸlum”filmini zaman zaman yazmışımdır. YaÅŸadığımız süreçte de yazdım.

Bir örgüte bağlanıp da ana-babasıyla, ailesiyle sorun yaşamayan var mıdır?

Sonradan FETÖ'leşen yapı içinde de, örgütün görev verdiği gençlerin anne-babalarıyla yaşadıkları Nayman Ana Efsanesinden farklı değildir. Görev şuuruyla ve arkasına bakmadan yola çıkan gençler ve geride gözü yaşlı anneler vardır.

Aslında İslam adına bu genç tipi idealize de edilmiştir. Ve aslında bu genç tipi, her inanç sistemi için başka şeyle ikame edilmez bir dinamizm kaynağıdır.

Yeter ki, kendini adayan bu gençliğe karşı en az onun kadar temiz, samimi, fedakar bir merkez yürek bulunsun.

Genç hep inanır, kolay da inanır, merkezde kendisi kadar saf bir merkez yürek bulunduğuna, ama o merkezin temas alanı o kadar saf, o kadar berrak olmayabilir.

O zaman da ortaya harcanmış nesiller çıkar.

Åžimdi bakın, Nayman Ana'yı oklayan evlattan, ana vatanına gavur kalesinden kurÅŸun atan ve “gurbet ellerde ölmeye giden genç”i bu iÅŸin elemanı haline getiren bir yapı.

Birisinin o gençlere “Adını hatırla!” demesi gerekiyor.

Sen bunun için elinden tutmadın ki onların.

Sen bunun için anneni gözyaşları içinde bırakıp yollara düşmedin ki. Sen varını yoğunu, böyle bir fesat için ortaya dökmedin ki.

Hadi de bakalım onlara:

- Gavur kalesinden ana vatana kurşun atmanın insafı var mı, iz'anı var mı, ahlâkı var mı?

Türkiye'yi çökertince kim madalya takacak size?

Diyalog için yollara düştün, hani sana “Nam-ı celili Muhammedi'yi kıtalar ötesine taşımak” gibi bir hedef söylenmiÅŸti.

Åžimdi “Essalâtü vesselâmü aleyke yâ rasulallah” diye gecelere hükmeden salâları vurmak var mı?

Şu son üç-beş yıl içinde, bağlı insanların yüzünü ağartacak bir tek iş söylensin. Dehşet verici bir yük taşıtılıyor Yapı'nın mensuplarına.

Sadece Amerika'da  - Avrupa'da üslenip, Türkiye düşmanlığından baÅŸka anlam taşımayan iÅŸlere giriÅŸmek, burada yaÅŸayan baÄŸlılar için yeterli arlanma sebebi olmuÅŸtur.

Anneler seslenmeli çocuklarına:

- Adınızı hatırlayın. Yola çıkarkenki kadar temiz mi içiniz, duru mu? Kaçanlara bakın. Kalanlara bakın. Kaçanların kalanlara taşıttığı bagaja bakın. Juan Juanları görün. “İçerde daha çok baskı olsun ki, dışarda daha çok vuralım” diyenleri görün.

Annelerin çocuklarını aramaya çıkma zamanı çoktan geldi.