Göz gördü gönül yoruldu

I-

İşte geldi gidiyor Ramazan. Bayram için geri saymaya başladık bile.

Geldiydi gelecekti derken geldiği gibi gidiyor on bir ayın sultanı.

Esnek saatlerde çalışan insanlar için, Ramazan-ı şerifin ruhuna uygun olarak gece ile gündüzün yer değiştirmesi mümkün.

Sahura kadar beklenildi, öğle namazına kadar uyundu. Her yıl olduğu gibi bu yıl da anneler çocuklarına siz orucu uykuya tutturuyorsunuz diye söylendi.

Lakin işçilerin, memurların, çiftçilerin, askerlerin, orucu pek müşküldü. Bu müşküle bu yıl bir de askerlerin yemekten zehirlenmesi eklendi.

Yüzlerce askerin gıda zehirlenmesine sebep olan yemek fabrikalarının ihmalinin ya da kastının ortaya çıkarılması çok önemli.

İhmallerin de kastetmek kadar kötü olduğunun, zehirleyen asker yemeği üzerinden kafalara kazınması, suçluların en ağır cezayı alması gerekiyor.

II-

Åžehirlerimize gelen Ramazan fakirlere ayrı geliyor zenginlere ayrı. Zenginler tam bir aktivite ayı olarak geçiriyor. Bir zamanlar çok eleÅŸtirdiÄŸimiz “direkler arası” günleri hortladı adeta.

Zenginler ne yesek, ne yapsak nereye gitsek hareketliliği ile zamanı kendilerine dar ederken fakirler ancak camiye kadar gidebildi.

Cami demişken erkek cemaatin sayısı her yıl biraz daha azalıyor sanki.

Korkarım ilerleyen yıllarda camilerdeki saf boÅŸluÄŸu “çocuklar camide” etkinlikleri ile “doldurulacak”.

III-

Neyse ki hayat sadece görünenden, gördüklerimizden ibaret değil. İftarını bir bardak su, bir kaç hurma ile yapıp hatim ile teravih kılınan namazlara gidenler de oldu.

İftarını bir gün bile evinde yapmayıp fakirler için çorba dağıtanlar, zenginden alıp fakire dağıtanlar oldu.

IV-

İçerisi ile dışarısının birbirinin içinden geçtiği dönemlerdeyiz.

Modern zamanlarda sınırları korumak pek mümkün değil...

Sınırlar korunamadığı için oruç tutmayanlar ulu orta oruç yiyor.

Bazı başı örtülü kadınlar sigara içe içe dolaşıyor.

Emr-i bi’l ma’ruf ve nehy-i anil münkerin  (iyiliÄŸi emredip kötülükten men etmek) yapılamadığı /yapılamayacağı günlerdeyiz.

İstanbul İstanbul olalı Ramazan-ı şerifte sokaklarında bu kadar oruç yiyene rastlamamıştır herhalde.

Velhasıl göz gördü gönül yoruldu.

Payımıza derin bir sükut düştü.

Kaynak: Yeni Åžafak