Suûdî ulemasına göre Ehl-i Sünnet

Hayrettin Karaman - Yeni Åžafak

Suûdîlerin sebep olmada başı çektiÄŸi bir krizin dînî-mezhebî arka planında baÅŸka nelerin olduÄŸunu  görmek için bu ülke ulemasının baÅŸtan beri Ehl-i Sünnet anlayışını ve ümmetin kahir çoÄŸunluÄŸunun mensup bulunduÄŸu Mâturidiyye ve EÅŸ’ariyye mezheplerini Ehl-i Sünnet dışına atmış bulunduklarını bilmek gerekiyor.

Bu ülkenin ulemasının bu konuda; yani Ehl-i Sünnet olmak için Muhammed b. Abdulvehhâb’ın yolundan gitmek ve onun Ä°slam anlayışını tıpatıp alıp kabullenmek gerektiÄŸi, bunun ÅŸart olduÄŸu konusunda yazdıkları kitaplar, makaleler ve verdikleri fetvalar sayılamayacak kadar çoktur.

Ehl-i Sünnet'in kaleleri olan bu iki büyük mezhebi “bid’at mezhepleri, Ä°slam’ı anlamada doÄŸrudan sapmış mezhepler” olarak ilan etmek, kendi mezheplerini bütün dünyada yaymak için canla baÅŸla çalışmak, milyarlarca doları akıtmak bu ülkenin ulemasının ve yöneticilerin öncelikleri arasındadır. Ve merhum Karal Faysal’ın katledilmesinin sebepleri arasında onun, bu taassubu yumuÅŸatma teÅŸebbüsü, Ä°slam dünyasından mutedil (Vehhâbî olmayan) bazı âlimleri ülkesine davet edip üniversitelerinde öğretim üyesi yapması da vardır.

Durum böyle olunca Ä°hvan’ı ve Hamas’ı terörist ilan etmek, Katar’ı da bunları koruduÄŸu ve desteklediÄŸi için teröre destek veren ülkeler arasında saymak, arkasından da Mısır ve BAE ile birlikte abluka kararı almak daha kolaylıkla atabilecekleri bir adımdır.

Ä°bretlik bir kararları da mücahid alim Yusuf Kardâvî’yi terörist önderler listesine almaları yanında onun kitaplarına ek olarak ÅŸu zevatın kitaplarını da yasaklayıp kütüphanelerden ve okullardan toplatma kararı almalarıdır:

Mevdûdî, Mâlik b. Nebî, Abdulkadir Ûdeh, Mustafa es-Sibâ’î, Enver el-Cundî, Hasen et-Türâbî.

Bir ülkenin uleması ve kanaat önderleri bu ölçüde bir ayrımcılık ve baÄŸnazlık içine düşerlerse, bir ülkenin yöneticileri yerlerini koruyabilmek için yabancılara güvenir, dayanır ve onlara tavizler verirlerse hem Ä°slam düşmanlarının hem de Ä°slam ülkelerini sömürmek isteyenlerin -ki bunlar Avrupa ülkeleri ve ABD’dir- bu durumdan istifade etmeleri, ümmeti birbirine düşürmek için planlar yapıp hizmetçilerine uygulama emri vermeleri  kaçınılmazdır.

CumhurbaÅŸkanımız'ın isabetle kaydettiÄŸi gibi “Ä°slam ülkeleri birbirine düşüp çatışırsa bu kavganın kazananı olmaz”.

Evet, bir kazanan vardır ama bu, ümmet değildir, Müslümanlar değildir; onların düşmanlarıdır, gözü doymaz zalim ve vicdansız sömürücü ve sömürgecilerdir.