Mülteci annelerin yaşam savaşı

Suriyeli mültecilerin Ankara’da yoÄŸun olarak kaldıkları Önder Mahallesi'nde AltındaÄŸ Belediyesi "dönüşüm annelerden baÅŸlar" diyerek bölgedeki kadınlar için hummalı bir entegrasyon projesi yürütüyor. Çocuklarıyla yapayalnız kalan kadınlar bir yandan yeni bir hayat kurmaya bir yandan da savaşın açtığı yaraları onarmaya çalışıyor. AltındaÄŸ Belediyesi Önder Kadınlar EÄŸitim ve Kültür Merkezi’nde hayata tutunmaya çalışan mülteci anneler, hayat hikayelerini ve geleceÄŸe dair hayallerini Yeni Åžafak’a anlattı.

BÄ°Z KAZANACAÄžIZ

Merkezde mülteci kadınların hayata tutunması için savaÅŸ veren Sofia Ãœnver El Anzouli de Faslı bir Fransız vatandaşı. Türkiye’ye gelin gelen Sofia, yaÅŸadığı zorlukları diÄŸer mülteci kadınların yaÅŸamaması için 7/24 insan üstü bir çaba veriyor. Sofia, “Ben bir Faslı olarak Fransa’da ikinci sınıf muamelelerin hepsini gördüm. Bugün Fransa, geçmiÅŸten buyana sömürge ülke vatandaÅŸlara uyguladığı çifte standardın yol açtığı sonuçların politik yansımalarıyla mücadele etmek zorunda kalıyor. Yılların birikimi patlıyor bugün. Bunun Türkiye’de yaÅŸanmaması için bu mülteci vatandaÅŸları topluma entegre etmeliyiz. EÄŸer aramıza alırsak bundan Türkiye kazanacak. Biz kazanacağız" diyor.

• Ä°ki savaÅŸ birden gördüm
• Somalili AyÅŸe BaÅŸir’in romanlara konu bir hikayesi var. Babası rütbeli asker olan 26 yaşındaki Somalili AyÅŸe 6 kardeÅŸini, anne ve babasını 1990 yılında Somali iç savaşında kaybetti. İç savaşın devam ettiÄŸi yıllarda 8-9 yaÅŸlarında Kenya Mülteci Kampı’na giderek orada lise eÄŸitimini tamamladı. 19 yaşından sonra Åžam'a taşınan AyÅŸe, burada kuaför olarak çalışmaya baÅŸladı. Ä°ki seneye yakın burada yaÅŸayan AyÅŸe, Suriye’de savaÅŸ çıkınca Halep üzerinden Hatay’a, oradan da Ä°stanbul’a geçti. AyÅŸe ÅŸimdi sigortalı olarak AltındaÄŸ’da bir yorgancıda çalışıyor. Kısacık ömründe iki savaÅŸ gören AyÅŸe, “Ben Müslümanım. Kendi ülkemde, Suriye’de bulamadığım huzuru Türkiye’de buldum. Dünyada yapayalnızım ve benim ailem Türkiye oldu” diyor.

Kızımın geleceği için çalışacağım

Türkiye’ye geldikten sonra ikinci kadınla evlenen kocasından boÅŸanan Zuke Ali Osman da annesi ve 10 yaşındaki kızıyla yaÅŸama tutunmaya çalışıyor. Kanser hastası olan kadın, ailesine yardım etmek için çalışmak istediÄŸinin anlatıyor. Zuke, "Ãœzüntüden hastalandım. Allah razı olsun hastaneler kapılarını açtılar bize. Åžimdi iyiyim. Ama çalışmak zorundayım" diyor.

EŞİM HALA SAVAŞIYOR

Merkezde eÄŸitim alan kadınlardan Hane El-Said 22 yaşında. Halep’ten 2 yıl önce Türkiye’ye gelen Said, halen Esed’e karşı mücadele veren muhalifler arasında savaÅŸan eÅŸinden "savaÅŸ bitti, dönün" haberini almayı bekliyor. Said, iki çocuÄŸu ve kayınvalidesi ile birlikte Türkiye’ye gelmiÅŸ. Kayınvalidesi bir camide Kur’an öğretiyor ve ayda 400 lira kazanıyor. Bu parayla geçiniyorlar.

Türkiye’ye 3 ay önce gelen 38 yaşındaki Lina Hamzi de eÅŸi muhalifler arasında savaşırken Suriye’de savaşın en acı yüzüyle karşı karşıya kaldıklarını anlatıyor. 4 çocuk sahibi Hamzi’nin bir oÄŸlu, Esed’in saldırıları sırasında kolunu kaybetmiÅŸ, ikinci koluna da kurÅŸun isabet etmiÅŸ. EÅŸi iÅŸsiz olan Hamzi, "Yardımlarla geçirmeye çalışıyoruz" diyor.