Fatıma'yı Kudüs'te kurşun mu, yalnızlık mı vurdu?

Sibel ERASLAN

Yer: Kudüs. Mescid-i Aksa, Şam Kapısı'nın önü. Arka arkaya patlayan silahlar, haykırışlar, koşuşmacalar, kulakları patlatan arıların uğultusu.

Tam orada bir kızı vurdular. Sanki alnından vurulmuş da göklerden kanı akan Burak'tır... Sanki şehit Fatıma'yla birlikte Ref-ref de kanıyor. Sanki Miraç gecesinin ışıkları sönüyor. Sanki inmiş yere, ihtiyar Mescidin çatısı, çatlıyor... Sanki kıble devrilmiş yatıyor. Her şey kırık burada. Her şey paramparça. Her şey yarım. Her şey esir. Her şey yetimdir Kudüs'te...

Yer: Kudüs. Mescid-i Aksa, Åžam Kapısı'nın önü. Bir kızı vurdular. Ä°smi Fatıma, 16 yaşında.

Yere uzanıvermiÅŸ cansız bedeninden tam 22 kurÅŸun çıkıyor. Ä°ÅŸgal devleti Ä°srail'in sıktığı korkak ve hain kurÅŸunların devirdiÄŸi son Filistinli çocuk o. Ama Kudüs'ün 1948 iÅŸgalinden sonraki kaderidir bu, tekrarıdır bu Aksa Mescidi'nin. Åžehadet tekerrürüdür Kudüs...

Ä°srail iÅŸgali sürdüğü müddetçe de burada hiç bir ÅŸehid son ÅŸehid olarak kalamayacak. Ä°ÅŸgal devam ettiÄŸi sürece, ÅŸehitler bir yaÄŸmur gibi yaÄŸmaya devam edecek. Sessiz ince bir yaÄŸmur, tüm dünyanın gözü ve sessizliÄŸi önünde, tüm dünyanın başından aÅŸağı, üzerine yaÄŸacak... Dünya vicdanına sorulmuÅŸ sorulardır ÅŸehitler.

Yer: Kudüs. Mescid-i Aksa, Şam Kapısı'nın önü.Fatıma'yı katlettiler. Fatıma'nın yerde kanlar içinde kıvrılmış ince bedenine bakıyorum, sol eli dudaklarında, sanki hayret ediyor yalnızlığına... Yapayalnızlığına. Tam o esnada Lübnan'da Müslüman Alimler Toplantısı düzenleniyormuş. Tam o esnada, artık iyice külfet diye baktıkları Filistin meselesine sahip çıkanlar, aklından zoru olanlar şeklinde tarif ediliyormuş ekranlarda...

Yer: Kudüs. Mescid-i Aksa'nın dokuz kapısı.Demirden duvarlarla yarılmış, parçalanmış, ablukaya alınmış bir ÅŸehir. Kudüs'ün kanını emip Gazze'yi balyozlarken Siyonist rejim... Åžehitlerin bin itirazı olarak çıkıp geliyor Ä°ntifada. ''Irmak'tan Denize kadar'' diye yeri göğü inletiyor Ä°ntifadaların gürlek narası, ''Irmak'tan Denize Kadar''. Hürriyet. Hürriyet, iki suyun arasındadır Kudüs'te.

Ve bizler oturduÄŸumuz yerden tartışmaya devam ediyoruz kuru gürültülerle; acaba geri adım atmış mıymış Filistin Davası, acaba taviz mi vermiÅŸ Hamas? Havada uçuÅŸuyor iÅŸgalin adım adım bitirdiÄŸi haritalar. 1948 mi, 1967 mi, 1987 mi, hangisi... Ä°ntifada, haÅŸin bir fırtınada çevrilen gül gibi, ÅŸehitlerini yaprak yaprak döküyor. Gelinlik giyemeyen kızlar kefenlere sarılıyor, tabutlarına sığmayan delikanlıların solmuÅŸ yüzleri, gariptir hala niye gülümsüyor... Ve tekbirler, ve zılgıtlar, ve ağıtlarla taşınan tabutlar, yine tabutlar...

Beş yaşındaki çocuklara kelepçe takan siyonist rejim, dokuz yaşındaki çocukları kurşuna dizen İsrail, onaltısındaki kızları vuran, annelere, büyükannelere işkence eden, zeytin ağaçlarını kesip incir ağaçlarını yakan işgal gücü...

1948'den beri soykırıma tabi tutulan bir halk var Filistin'de... Ve her yıl bir yenisi eklendi bu işgale, durmadı o tarihten bugüne. Hamas'ın deklare ettiği son çerçeveyi, bir geri dönüş olarak görmediğimi, can havliyle gerçekleştirilmiş bir ifade olduğunu dile getirmek isterim. Burada Hamas'ın veya genel anlamıyla Filistin Kuvayı Milliyesi'nin midir tek sorumluluk?

Kudüs ve Filistin Meselesi, Ümmetin sorumluluğudur.

Ä°srail ve iÅŸgal eleÅŸtirisi getirilmeden açılan hiçbir Kudüs baÅŸlığı, gerçek deÄŸildir!  

Kaynak: Star