Sosyal Medya

Güncel

Batı ile hesaplaşmak, ama nasıl...-Sibel ERASLAN

29-03-2017 09:10

İsviçre’deki şu berbat nefretli pankart! Türkiye’nin şakağına mermi dayanmış... Kötülüğün pervasız hali... Hepimiz bu kadarına da pes diyoruz, şaşkınız. Sanki Avrupa’yı yeni keşfediyoruz. Bizlere insan haklarının, onurunun, özgürlüğün, eşitliğin, kardeşliğin büyük hikayesini anlatan ve hatta asırlardan beri bizi bu değerler üzerinden eğiten Avrupa... Bugün Avrupa siyasetinin özeti olan Wilders’in cümleleriyle; "Sizi istemiyoruz" diyor.


Kimi istemiyorlarmış?
 
Müslümanları. Avrupalı ve beyaz olsalar bile Ä°slam olanları. Afrikalıları. Asyalıları. Türkiye’yi. Türkleri. CumhurbaÅŸkanımız Tayyip ErdoÄŸan’ı. Genelden özele doÄŸru inildikçe bu düşmanlığın içinden... O tabancayı kendi alnımıza dayalı haliyle buluyoruz iÅŸte... Resul Tosun Bey; dünkü yazısında Avrupa’nın bu paranoyak halini, "ruhsuz, ilkesiz, bencil" olarak nitelemiÅŸ. DeÄŸerler noktasında Avrupa'yı artık ortak payda üretemez halde olmakla analiz etmiÅŸ. Bense biraz daha özcü ifadeyle soruyorum, "Avrupa’nın ortak insanlık deÄŸeri olarak ürettiÄŸi ne vardı" ÅŸeklinde...
 
Zira Avrupa’nın da bizim de iktibas yöntemiyle benimseyerek mensubu olduÄŸumuz hukuk geleneÄŸinde, özne olan ÅŸahıs Romalı vatandaÅŸtır. DiÄŸerleriyse "yabancı"dır. Hukuk Roma için ve Romalı'ya dair olunca, insan tanımı ve hakları meselesi de Roma’ya ve Romalı'ya münhasır olarak tarifini, anlamını ve icraatını buldu… Avrupa’nın hukuk ve deÄŸerler menbaı; vatandaÅŸ/yabancı ayrımı, çarpışması üzerinden temellendi... Avrupa kendi hakikat dünyasını, kendi ari ve seçkin tebası için tanımladı ve hedefledi. DiÄŸerleri, ötekiler ise en başından beri "yabancı"ydı. Hukuk ve deÄŸerler dışı yani...
 
***
 
Belki büyük bir yenilgi hissiyatı veya büyük bir üzüntü diyebilirim bizim Batı’ya bakarken pırıldayan gözlerimiz için... Biz onlar gibi olmak istedik. Galip ve beyaz. Özgüveni yüksek ve zevk sahibi. Hızlı ve hazlı. Akıllı ve öncü. CoÅŸkulu ve kimseye hesap vermez. Konforlu ve meraklı kaÅŸif... Oysa ayaklarımızda ağır nice prangalar vardı. Yabancılığa has bu prangaları ören asli gergefse, Ä°slam’dı kuÅŸkusuz. Ä°slam gergefinde boy atan toplumsal tavır, kültür, adet, örf... Bir zırh gibi bizi tam olarak Batılı olmaya dair engelleyen zemindi.
 
Avrupa dışı toplumlara has bu zemin problematiÄŸi, sonradan alınacak önlemlerle ne kadar yatışabilirdi ki... Hindistan ve uzun sömürge deneyimi üzerinden düşünelim. Veya sömürge geçmiÅŸi olmayan bir ülke olarak Türkiye modernleÅŸmesine göz atalım... Reddedilen medeni miras, ne Hintleri ne de Türkleri yeterince aÄŸartabilmiÅŸtir. Hatta Hintlerin Batı medeniyet dairesine kabulleri bizimkine kıyasla daha kolaydır. Zira Türkiye, Ä°slam’dır ve Avrupa’nın yüzyıllardır "ötekisi" olarak gördüğü Osmanlı’nın devamıdır... Yani bizim en Batıcılarımız bile Batı’nın nazarında Ä°stanbul’u fetheden Fatih Sultan’ın devamıdırlar.
 
 Ve bizim batıcı aydınlarımızı yaralayan bu zemin hadisesi, maalesef Avrupa ile deÄŸerler bazında hesaplaÅŸmaktan evvel, niye bir Avrupalı olarak Paris’te ya da Münih’te doÄŸmadım romantizmine kadar saplanmaktadır. Bu üzüntü halinde haklılık payı da yok deÄŸildir. Zira Avrupa hakikati, Avrupa deÄŸerler dünyası, Avrupa Hukuku dediÄŸimiz ÅŸey, seçimlik kabullerle, eÄŸitimle, sözleÅŸmelerle elde edilecek bir durum deÄŸildir. Kökeninde köken vardır. Irk vardır. Genetik vardır.
 
AB Kriterleri diye diye geldiğimiz bu eşikte gerçek: Şakaklarımıza dayanan soğuk bir namludan ibarettir ne yazık ki... Batı ile nasıl hesaplaşacağız? Değerler krizi yaşayan dünyaya, hakikat teklifinde bulunacak mıyız ve bunu nasıl dile getireceğiz esas sorun budur...

Etiketler :

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.