Sırt sırta verip dünyayı güzelleştirecektik / Ali Kuluğ

Ali KuluÄŸ

Anlamak duymanın değil dinlemenin sonucudur çünkü. Eğer dinleye bilseydik anlardık, anlayabilseydik umursar ve ilgilenirdik ve sadra şifa olurduk.

Biri  konuÅŸurken  Peygamber bütün vücuduyla muhatabına dönerek onu dinlerdi. Bu tavır Peygamberle öğütlenen insanların tümünde bir ahlaka dönüşmüştü. Bu yüzdendir ki Ä°slam medeniyetine, kulak medeniyeti denmiÅŸtir.

Muhatabını bu şekilde dinleyen biri anlatılanı anlamakla kalmaz ona anlam katar ve bu sekilde anlamı üretir.

Yaşadığımız dünyada dinlemeyi unuttuğumuzdan beri anlatmayıda unuttuk, sözümüzü dinletmek yerine sesimizi duyurmayı tercih eder olduk.

Sesimiz yükseldikçe, sözümüz alçaldı ve anlam üreten toplum iken  birbirimizi tüketen kalabalıklara dönüştük.

Evet sayılarımızı arttırdık ancak ne kadar arttıysak o kadar yalnızlaştık.

Birbirimize güvenimiz vardı. Sırt sırta verip dünyayı güzelleştirecektik.

Gün geldi ve birbirimize sırtımızı döner olduk.

Müminin ferasetinden korkun diyordu Peygamberimiz, çünkü o Allah'in nuruyla bakar. Zaten tamda buydu bizi adaletin hamisi kılan. Adalete içkin olan bir aşkınlığımız vardı bizim Her türlü etkileşimin dışında, aşkın bir gözle hadiseleri okuyabilme özelliğimiz vardı.

Düşmanlarımız bile bizim hakemliğimizi talep ederdi.

Bizi sadece muhteris, muktedirler sevmezdi. Aşırı diyalektize olduk,artık ötekimiz olmadan kendimizi tanımlayamıyoruz.

Halbuki bizim için öteki yoktu, tüm insanlar (velev ki düşmanlık edenler olsun) potansiyel kardeşlerimizdi. Şimdiyse kardeşlerimiz potansiyel düşmanlarımız oldu.

Geri dönelim dostlar, olanca ithamlarına rağmen muhterislerin, geri dönelim.

Rabbimizin Peygamber eliyle örgütlediği O erdemli topluluğun örnekliğinde, bu gün vahyin öncülüğünde yine erdemi örgütleyelim. Bizi öldürmeye gelenler yine bizimle hayat bulsun. Girelim Rabbimizin güzel kulları arasına ve girelim.

O yüce Rahmanin cennetine.

Selam ve dua ile....