Serencam / Mehmet AKTAÅž

Gün olur yeryüzü
Bütün genişliğine rağmen
Sıktıkça sıkar tek başına
Kıvranırsın

Gün olur gökyüzü
Yağmur gibi bela yağdırır
Yokladıkça yoklar hatırını
Sarsılırsın

Gün olur gözler
Tek noktaya düğümlenir
Öylesine bakar uzaklara
Yutkunursun

Gün olur aşka gelir gece
Öper ıslak dudaklarıyla
Alnındaki secde izini
Utanırsın

Gün olur kayar ellerinden
Takılır bir kuş kanadına
Alemleri dolaşır yüreğin
Yorulursun

Gün olur bulutların altında
Son defa uzanırsın toprağa
Geçer bütün yorgunluğun
Kurtulursun