Sosyal Medya

Güncel

Ceren Kenar: Cumhuriyetçi Parti kendi adayını desteklemedi

Amerikan başkanlık seçimleri bugüne kadar Amerikan tarihinde pek görülmemiş bir gelişmeye sahne oldu.



Cumhuriyetçi Parti kendi adayını desteklemedi.
Ön tur seçimlerinde Cumhuriyetçi Parti'nin istediği aday Donald Trump değildi. Trump partinin "müesses nizam"ı tarafından hiç istenmedi ve seçilmemesi yönünde epey gayret sarf edildi. Buna Trump'ın cevabı ise bir nevi "reddimiras" oldu. Kendi partisinin geçmişine yönelik sert eleştiriler getirdi ve partisinin ağır toplarını hedef aldı.
Trump ile Cumhuriyetçi Parti arasındaki uçurum sadece Trump'ın Cumhuriyetçi Parti kökeninden gelmemesinden ve bireysel husumetten kaynaklanmıyor. Trump ve temsil ettiği eğilim, sadece ABD'de Avrupa'da sağ içinden çıkan yeni bir fenomeni simgeliyor.
Yeni bir saÄŸ doÄŸuyor ve Batı'daki geleneksel saÄŸa en büyük tehdit rakip ideolojilerden deÄŸil, kendi içinden çıkan bir akımdan geliyor.
Trump ile iktidara gelen, Avrupa'da ise oyu her geçen gün artan bu yeni eÄŸilimin birkaç ortak özelliÄŸi var. Yeni saÄŸ özellikle tepkisel ve öfkeli bir dil kullanıyor. Siyasi ufkunu, yitirilen bir altın devri geri getirmek vaadi üzerine kuruyor. Trump'ın “Amerika'yı tekrar muhteÅŸem yap” sloganında özetlenen ve geçmiÅŸteki güzel ve ÅŸaÅŸaalı bir döneme duyulan nostalji, bu dönemi bozduÄŸu ilan edilen unsurlara yönelik nefret ve öfke ile birleÅŸiyor.
Peki, kim bu altın devrin kaybından sorumlu? Elbette haricî ve dâhilî bedhahlar...
Dâhilî bedhahlar, yeni saÄŸ için o ülkedeki elitler olarak gösteriliyor. Trump'ın Clinton'a ve kendi partisine yönelik eleÅŸtirilerinin temelini yolsuz bir sistemi koruyan elitler teması oluÅŸturuyor. Aynı tespiti Avrupa sağı için de yapmak mümkün. Ä°ngiltere'de Brexit, Fransa'da Le Pen'in kampanyası hep ülkeye kendi çıkarları için ihanet eden sol, saÄŸ ve liberal elitler teması üzerinden ilerledi.
Haricî bedhahlar ise ABD ve Avrupa'yı güya tehdit eden mültecilerden oluÅŸuyor. Yeni saÄŸ ile geleneksel sağın en büyük kırılma noktalarından biri de burada yaÅŸanıyor. ABD ve Avrupa sağı geleneksel olarak Rusya yayılmacılığını Batı medeniyetine yönelik en büyük tehdit olarak görürken, yeni saÄŸ bu konuda farklı bir yerde duruyor. Rusya'yı bir tehdit olarak görmenin aksine, Rusya ile iÅŸ birliÄŸini savunan, Putin ve politikalarını övmeyi tercih ediyor. Putin ise elbette bu geliÅŸmeyi olumlu karşılıyor. Bu anlamda Putin'in ABD seçimlerinde Trump'a, Avrupa'daki seçimlerde ise aşırı saÄŸ partilere verdiÄŸi destek sır deÄŸil.
Mülteciler ve göçmenler yeni saÄŸ için sadece o ülkenin emekçi sınıfının iÅŸlerini “çalan” bir “tehdit” deÄŸil. Aynı zamanda bir güvenlik tehdidi olarak lanse ediliyor. Ve buna ek olarak özellikle Müslümanlar Batı medeniyetine en büyük tehdit olarak resmediliyor.
Bazı muhafazakârlara göre yeni sağ aslında muhafazakârlık değil. Tam tersine 'yeni sağ'ın sisteme ve geleneksel kurumlara olan tepkiselliği, öfkesi, elitlere olan düşmanlığı, Rusya'ya bakışı, 'anaakım'dan uzaklaşması, muhafazakârlıktan çok devrimci bir karakter taşıdığı anlamına geliyor.
Peki Batı sağı nereye evrilecek? Geleneksel sağ mı, yoksa yeni sağ mı kazanacak?
ABD'de Trump'ın kazanması elbette 'yeni sağ'ın en büyük zaferi oldu. Bu gelişmenin Avrupa'daki 'radikal sağ'ı da güçlendirmesi bekleniyor.
Ancak bu geleneksel sağın henüz kaybettiÄŸi anlamına gelmiyor. Avrupa'da hâlâ geleneksel sağı temsil eden partiler Ä°ngiltere ve Almanya'da iktidarda. ABD'de Cumhuriyetçi Parti hâlâ geleneksel saÄŸcılar tarafından domine ediliyor.
Belki de şunu demek doğru olacak: Yeni sağın geleceğini biraz da Trump'ın iktidar dönemi belirleyecek. Eğer Trump kendi tabanını korumayı ve taleplerini yerine getirmeyi başarırsa, yeni sağ ilk yönetim başarısına imza atacak.
Ancak bu gerçekleşmezse, yeni sağ bir iktidar alternatifi sunmaktan uzak, tepkisel bir ideoloji olarak Batı siyasetinde marjinal bir yerde kalacak...
Türkiye Gazetesi

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.