Pablo Escobar'ın oğlu: 4 milyon dolarımız vardı ama açtık

Tarihin gördüğü en zengin uyuÅŸturucu karteli Pablo Escobar’ın en yakınındaki isim, 1977’de doÄŸan oÄŸlu Juan Pablo Escobar, sonradan kendi seçtiÄŸi ismiyle Sebastian Marroquin, Habertürk'ten Nalan Koçak'a verdiÄŸi söyleÅŸide babasının hayat hikayesini anlattı.

- Herkesin babanız Pablo Escobar hakkında bir görüşü var. Kimine göre kahraman, kimine göre suçlu... Ben sizin fikrinizi merak ediyorum. Kendi Escobar’ınızı anlatabilir misiniz?

''BEN BİR HAYDUDUM İŞİM BU''

Her ÅŸeyden önce babamdı, en iyi arkadaşımdı. Ne iÅŸ yaptığını 7 yaşında anladım. 1984’te Kolombiya Adalet Bakanı babamın ölüm emrini verince Panama’ya kaçtık.

Çünkü Kolombiya hükümeti sadece babamın deÄŸil, bizim de peÅŸimize düşmüştü. O yıl hükümetle gerçek savaşımız baÅŸladı. Oradayken babamla bir sohbetim oldu. Bana dedi ki “Bak ben bir haydudum, hayatımı kazanmak için bu iÅŸi yapıyorum.” O zaman çok küçüktüm. Dediklerinin ne anlama geldiÄŸini anlayamamıştım. Åžimdi tabii ki anlıyorum. Bana hep sevgi verdi, zamanını hep benimle paylaÅŸtı. Ben de böylesine bir gerçekle yaÅŸamak zorunda kaldım.

KENDÄ° DÄ°SNEYLAND'IM VARDI

- Yaşıtlarınızdan çok farklı bir çocukluÄŸunuz oldu. Mesela onlar oyuncak ayılarla oynarken, evinizdeki hayvanat bahçesinde egzotik hayvanlarınız vardı. Pablo Escobar’ın çocuÄŸu olmak nasıldı?

En baÅŸta sanki bir fantezi dünyasında yaşıyordum, kendi Disneyland’Im vardı. Ama bunların tadını çıkaracak vaktimiz yoktu. Paramızın çoÄŸu, çok kısa süre içerisinde suyunu çekti. Narcos’ta babamın sürekli o lüksün tadını çıkardığı anlatılıyor. Ama öyle deÄŸildi. Her ÅŸeyimiz yok oldu, pek çok tanıdığımız öldürüldü. Dünyadaki bütün paraya sahip olabilirsiniz ama huzurunuz yoksa neye yarar ki.

Ayrımcılık yaşıyorsunuzdur... Tüm bunların yanında ayrımcılığa da uÄŸruyorum, çünkü toplumun pek çok ÅŸeyi hazmetmesi zor. OlabildiÄŸince yasal yaÅŸamaya çalışıyorum. GeçmiÅŸte bir banka hesabım olsun istedim ama kimse izin vermedi. Oysa ki toplumun parçası olmak istiyorum ama ayrımcılık peÅŸimizi bırakmıyor. Mesela Meksika’da ders verdim, karşılığında 5 bin dolar alacaktım. Fakat izin vermediler. Sanırım 5 milyon dolar alacağımı falan düşündüler.

BÜTÜN OLANLARA RAĞMEN OLUMLU DÜŞÜNÜYORUM

Toplumun bir kesimi sırf Pablo Escobar’ın oÄŸlu olduÄŸum için suçlu olduÄŸumu düşünüyor. Ama tüm bunlara raÄŸmen olumlu düşünüyorum, çünkü kendi hikâyemi yazma imkânı buldum ve tüm dünyaya gerçekte kim olduÄŸumuzu anlatabildim. Nasıl Pablo Escobar 2.0 olacağımı biliyorum ama ölsem bile bunu yapmam. Çünkü topluma zarar vermek istemiyorum. Babamın kurbanlarıyla buluÅŸtum, onlardan özür diledim. Ama kendimi bir kurban gibi de göstermek istemiyorum çünkü gerçek kurbanlara büyük saygım var.

15 KORUMAM VARDI

- Ä°zin verirseniz bazı anekdotlarla devam edeyim. Narcos’ta bir sahnede babanız, size ve annenize silah kullanmayı öğretiyor. Siz bu sahneye itiraz ettiniz. Gerçek nedir?

Bir kere annem silahlara, şiddetle karşıydı. Babama hep şunu söylüyordu: Seni hep seveceğim ama asla silah kullanmam, çünkü ben bir kadınım, barışı seviyorum, hayata saygı duyuyorum. Biri beni öldürmeye çalışsa bile ona karşı silah kullanmam. Babam bunu hep anlayışla karşıladı. Ama bana silah kullanmayı öğretti çünkü sık sık ava çıkıyorduk. Bana tahsisli 15 koruma vardı, bu nedenle aslında silaha hiç ihtiyacım yoktu.

Evet. 15 kız kardeÅŸim, 15 de annem için tahsis edilmiÅŸti. Babamınsa 50’den fazla koruması vardı. Silahlar her yerdeydi. ÇiftliÄŸimizde silahlı adamların hepsi hem hayduttu hem de bana dadılık yapıyordu; çünkü hiç arkadaşım yoktu. Okuldaki arkadaÅŸlarımın hiçbiri bana yaklaÅŸmıyordu. Ben de korumalarla arkadaÅŸ oldum.

- Peki sahip olduÄŸunuz en büyük lüks neydi? Hacienda Napoles’te (Escobar’ın ünlü çiftliÄŸi) hayat nasıldı?

Kocaman bir havaalanımız, futbol sahamız, tenis kortumuz, 10’dan fazla villamız vardı. Çiftlikteki devasa hayvanat bahçemizde dünyanın dört bir yanından 10 binden fazla hayvan türü vardı. Babamın garajında onlarca motosiklet, otomobil bulunuyordu. Hepsi eÄŸlenmek içindi. Hacienda’da her ÅŸeyi isteyebilirdiniz. EÄŸer yoksa almak için helikopter gönderirlerdi. Mesela bir keresinde helikopterle hamburger getirmiÅŸlerdi. Ama tüm bu zamanı hayatımın kalanına oranlayacak olursam bana 5 dakika gibi geliyor.

AÇLIKTAN ÖLÜYORDUK AMA 4 MİLYON DOLAR NAKİT PARAMIZ VARDI

- Dizide çok konuşulan bir sahne var. Babanız saklandığınız bir evde sizi ısıtmak için 2 milyon doları şöminede yakıyor. Doğru mu?

Hayır deÄŸil, o Netflix’in (Narcos’un yapımcı ÅŸirketi) hikâyesi... Gerçekte olanı anlatayım. Babam kendisi için inÅŸa ettiÄŸi hapishaneden kaçmıştı. Bütün arkadaÅŸları düşmanı olmuÅŸtu. CIA, DEA, Kolombiya hükümeti, bütün karteller...

Hepsi babamın peÅŸindeydi. Sadece babamın kartelinin deÄŸil ailemizin de sonunun geleceÄŸini düşünmüştük. Dünyanın en çok aranan adamıydı. Medellin’de bir evde saklanmıştık. Gerçekten neresi olduÄŸunu bilmiyorum, çünkü babam bizi oraya götürürken gözlerimizi baÄŸlamıştı. Polis bölgeyi arıyordu. 1 hafta boyunca orada kaldılar ama bizim kaldığımız eve gelmediler. Yanımızda fazla erzak yoktu. 3. günde yiyeceÄŸimiz bitti.

Açlıktan ölüyorduk ama yanımızda 4 milyon dolar nakit para vardı! (Gülüyor.) Ä°ÅŸte o zaman öğrendim, özgürlük olmadan para bir hiç. Düşünsenize, yatağımın yanında milyonlarca dolar vardı ama ölüyordum neredeyse. Köşedeki markete gidip yiyecek alacak özgürlüğümüz yoktu. Bu deneyim sayesinde “Babam gibi, uyuÅŸturucu kaçakçısı olmak istemiyorum” dedim. Öyle kazanılmış bir parayı istemedim. Åžimdi daha zenginim, çünkü köşedeki markete gidip ekmek alabiliyorum.

BABAM ÖLDÜRÜLMEDİ, BİZİ KURTARMAK İÇİN İNTİHAR ETTİ

- Babanızın son günleri nasıldı? Hiç umudunu yitirdi mi?

Son 72 saatini 2. kitabımda anlattım biraz. Son günlerinin hikâyesini, yanında kalan hizmetçinin aÄŸzından dinledim. Onun anlattığına göre umudunu yitirmiÅŸti. Ben, annem, kız kardeÅŸim ve babaannem o sırada Kolombiya hükümetinin elinde rehindik. Babam dünyada hiçbir ülkenin bizi kabul etmeyeceÄŸini, yani Kolombiya’dan güvenli bir ÅŸekilde çıkamayacağımızı; bizi kurtarmak için ölmesi gerektiÄŸini anlamıştı.

Bu nedenle yıllar sonra telefon kullandı. (Polis Escobar’ın yerini oÄŸluyla yaptığı telefon konuÅŸmasını takip ederek buldu.) Babam 10 yıl boyunca bir kere bile telefon kullanmamıştı. Öldüğü 2 Aralık 1993 günü tam 7 kez telefon açtı. Bunun kayıtları var. Ben babamın yakalanmak için bunu yaptığını anladım. Böylece biz serbest kalacaktık. Bu nedenle babam düşmanları tarafından çevrelendiÄŸinde kendini öldürdü