Birinin 'bereket' dediÄŸine diÄŸeri 'felaket' diyebiliyor - Ä°brahim Tenekeci

Memleketin birçok yerinden kar fotoğrafları, kış manzaraları yağıyor. Gördüğüm: Kar, dağlarda ve tenhalarda daha rahat ediyor. Beyaz bir sessizliğe dönüşüyor. Kimse onunla uğraşmıyor.

Åžimdi ÅŸehirdeyiz. Åžikâyet makamında oturanların yoÄŸunlukta olduÄŸu yerdeyiz. Alemi sadece kendisinden ibaret sananların içindeyiz. Böyle kimseler dünyadan hak iddia ederler. Ä°sterler ki dünyada olup da kendisinde olmayan hiçbir ÅŸey kalmasın. Emek verirsin, verirler ziyan. Åžikâyet makamında oturanlar hem yaÄŸmura, hem kuraklığa karşıdır. Nasıl olacak bu?

Kış, yalnız insana gelmez. Kar bize mahsus yağmaz. Tabiat, sokak hayvanlarından ve insanlara yakın kuşlardan oluşmaz. Kış olunca kurtlar ve tilkiler niye köylere, kasabalara iner? Hiç görmediğimiz kuş türlerini neden görmeye başlarız? Mesela bir ağacın neler yaşadığını bilebilir miyiz? Bazen kışı çıkaramaz, kuruyup gider.

Zor şartlar altında kendini gösteren, boy veren çiçekleri daha bir severim. Çiğdem, kardelen gibi. Hiç kuşkusuz, böyle insanları da. Onlar ayrıca kıymetlidir.

Kar, zorlukla beraber gelen güzelliktir. Zahmetin içindeki rahmettir.

Güzelliği herkes anlayamaz. Hatta ona hasımlık eden, çirkinlik yapan olur. Hayat.

Ataullah Ä°skenderî “bir eÅŸyadan baÅŸka bir eÅŸyaya seyahat edip durma” diye nasihat eder. EÅŸyaya beyaz, kışa kara diyen insanlarız.

Kış kelimesinden baÅŸka ne anlarız? SoÄŸuktan sonra soÄŸukluk olabilir mi? Gaziantep yöresinden derlenen bir atalar sözü: Asık çehre yuvaya kış getirir.

Yuva bahsi mühim. Konut, daire, ev, rezidans, home ofis, yaşam alanı gibi onlarca tanımın karşısında yuva kavramı bir başına duruyor. Bir derinlik olarak.

Kışın, evler yuvaya dönüşür. Önemi artar. Bütün gün evde oturan biriyim. Bazen eve gitmeyi özlüyorum. O derece.

Pazartesi on dakikalık bir iş için Beyazıt'ta bulunmam gerekiyordu. Gitmesem de olurdu ama gittim. Eve dönüş dört saat sürdü. Yıllardır bu kadar yürümemiştim. Kendimden memnun kaldım. Çünkü hiçbir şikâyet belirtisi veya pişmanlık hissi duymadım. Buna karşılık eve yaklaştıkça mutluluğum arttı.

Güzellikten anladığımız nedir? Berrak. Duru. Sade. Temiz. Yürürken karda bunları gördüm.

Yazmıştık, yine yazalım: Birinin 'bereket' dediÄŸine diÄŸeri 'felaket' diyebiliyor. Böyle bir dünyada yaşıyoruz.

YENÄ° ÅžAFAK