Kürsü
Üşümemin Bütün Koşulları Hazır - Sultan Alak
Ne güzeldi, o kış bahçesinde ağaçların çok derinlerde çalişan uykusu. Sana bir bahar hazırlamak için. Hüzne gömülmüş gözlerinden, bir yalnızlık icad edilebilirdi. Dudakların doğmamış çocuklara ninniler söylüyordu.
Labirentten bozma ruhun, kaldırımlarda aksediyordu. Demirden ağır soğuk yüzümüze çarparken, üşümek için şehrin tüm koşulları hazırken, o dem, tüm bu çıkmaz sokaklarda ruhun bir dehliz gölge oluyordu.
Kaç akşam bu rıhtımdan seyrettim şehrin isini. Sonra ruhun o loş ışıklar arasından tüm kalabalıklardan soyut derviş edasında yalnızlığına çarpıp deliyordun kalabalığı.İnceden bir masal okunuyordu yüzünde. Bir kelebeğin kanat çırpışı süresince, loş ışıkta elmastan keskin parlak gözlerinden bir diyalektik büyüyordu içimde. Papatya fallarını kıskandıran kirpiklerin. Kirpiklerin siyah bir gölü süsleyen yapraklar, diyor sesimin diğer yankısı.Yalnızlıktan bir adam, yalnızlıktan bir kadın birbirine bakmamak için tüm parmak uçlarını ezberliyordu.
Üşümemin bütün koÅŸulları hazır…
Şehrin soğuğu ellerinde titriyordu. Benim ellerim seninkinden daha ılıktı. Dakikalar içinde büyüyen bir şefkat ellerimden ellerine yağıyordu. Bir avize yalnızlığında, ilk bahis ellerimizde açıldı.Parmak uçlarımdan, saç diplerime uzanan yalnızlık, el falı umudunda tazeleniyordu. Bir üşümek sardıysa, bir eski zaman ruhundan, ıtri kokulu yüzünde bir masumiyet canlanıyordu.İlk çocukluk, tarçınlı kek kokusu, okul dönüşü yolunda çocuk cıvıltıları, semt pazarları geçiyordu gözlerinden. Bir adama bir kadın ne kadar bakabildiyse, o kadar baktım yüzüne. Sen o tepede, bir çakmağı sorgularken, Descartes'in bilgeliği yüzünde ışıldarken, dudaklarına değen sigarayı kıskandım. Parmak uçlarından dudaklarına uzanan o büyülü yolda, o sigara dumanında olmak istedim. Sana benden yakındı. Sen her sigarada yalnızlığını bir kez daha tescillerken, ilk dumanı yukarı, ikinciyi yutarken, ben biraz daha içimde büyütüyordum seni.Gözlerin biraz daha büyüyordu.Dudakların bir ülke surları kadar korunaklıydı.Dudağımdaki mührü dudağına bırakmak için, içimde şehirler telef oluyordu.İlk dokunuş, tazelik, ılık bir bahar akşamına dönerken ayaz, dizlerimin bağı çözülürcesine sana doğru akıyordu ruhum. Bir karanlık soğuk şahitliğinde, dudakların bir rüya tadında uyanılmayacak kadar deliksiz bir uykuydu.
İlk nişanemiz yıldızlar, boğaz, iki tepe arasında yankılanan ruhumuz, rüyamız bizi dudaklarımızda kıskıvrak yakalıyordu. "Yanımda yürüyordun, düşünsene yanımda." Parmak uçlarında, bir göz yaşı teselli ederken sen, ben aidiyet duygusundan sarhoş bir halde yüzüne bakarken, yüzünden beyaz gemiler geçiyordu. Önce rıhtıma yaklaşıyor, sükut suikasti oynuyordu kelimelerimiz. Şehrin sahte ışıkları, bir otoban dolusu gürültü, gülüşünde dingin bir dalga oluyor, huzurun içimde şehirler kuruyordu.
"Eşya bir olmuş gülümsüyordu bize..."
Henüz yorum yapılmamış.