Hıristiyanlar ve Yahudiler cennete girecekler mi?

“Şübhesiz ki (zâhiren) îmân edenler, yahudi olanlar, hıristiyanlar ve sâbiîler yok mu, (onlardan) kim Allah’a ve âhiret gününe (hakikaten) îmân edip sâlih bir amel iÅŸlerse, artık onların, Rableri katında mükâfâtları vardır; onlara hiçbir korku yoktur, onlar mahzun da olmazlar.” (Bakara,62-Mâide,69)
“Gerçekten ehl-i kitab, îmân edip (günahlardan) sakınsalardı, mutlaka kötülüklerini kendilerinden örterdik ve elbette onları Naîm Cennetlerine koyardık.” (Maide,65)
Ä°slamiyet gelmeden önce, Hz. Ä°sa’nın bildirmiÅŸ olduÄŸu tevhid dinine inanan Hıristiyanlar, -inkâra ve ÅŸirke girmemek kaydıyla- cennete gireceklerdir. Hz. Muhammed (asm) gönderildikten sonra ise, Hıristiyanlardan ancak O’nun ÅŸeriatına uyanlar cennete gireceklerdir.

İslam, Hıristiyanlığın hükmünü kaldırmıştır

“Muhakkak ki Allah katında (yegâne) din, Ä°slâm’dır.” (Âl-i Ä°mran, 19)
“Kim Ä°slâm’dan baÅŸka bir din ararsa, artık kendisinden aslâ kabul edilmeyecektir. Âhirette ise o, hüsrâna uÄŸrayanlardan (olacak)tır. (Âl-i Ä°mran, 85)
Hıristiyanlığın gelmesiyle MuseviliÄŸin hükmü kalktığı gibi, Ä°slamiyet gelince de Hıristiyanlığın hükmü kalkmıştır. Bu sebeple kıyamete kadar geçerli tek din Ä°slam’dır.

“Teslîs” inancı ise ÅŸirktir ve ÅŸirk ehline cennet haram kılınmıştır

“Celâlim hakkı için, “Şüphesiz Allah, ancak o MeryemoÄŸlu Mesîh’dir!” diyenler kâfir olmuÅŸlardır! Hâlbuki Mesîh (ÃŽsâ, onlara) şöyle demiÅŸti: “Ey Ä°srâiloÄŸulları! Benim de Rabbim, sizin de Rabbiniz olan Allah’a ibâdet edin!” Åžu muhakkak ki, kim Allah’a ÅŸirk koÅŸarsa, artık şübhesiz Allah, ona Cenneti haram kılmıştır ve onun varacağı yer ateÅŸtir! Zâlimler için hiçbir yardımcı da yoktur.” (Maide, 72)

"Muhammed'in nefsini kudret eliyle tutan zâta yemîn ederim ki, bu ümmetten her kim -Yahudî olsun, Hristiyan olsun- beni işitir, sonra da bana gönderilenlere inanmadan ölecek olursa mutlaka cehennem ehlinden olacaktır." (Müslim)
Hz. Ä°sa’nın göğe kaldırılmasından 80 sene sonra Hıristiyanlık tahrif edilmiÅŸ ve “teslîs” (baba-oÄŸul-kutsal ruh) inancı yayılmıştır. Yani Hz. Ä°sa’nın Allah'ın oÄŸlu olduÄŸuna inanmaya baÅŸlamışlardır. Bu ise apaçık bir ÅŸirk olup, cehennem azabını netice verir.

İman olmadan İslamiyet olmayacağı gibi, İslamiyetsiz de iman olamaz

Ä°man rükünleri bir bütündür. Birine iman etmek diÄŸerine de inanmayı gerektirir. Mesela Allah'a inanıp da ahirete inanmayan bir kimse, mü’min deÄŸildir. Dolayısıyla bir Hıristiyan, Allah'ın varlığına ve birliÄŸine, ahiret gününe, kadere inansa bile(!) son Peygamberi (asm) inkar etmiÅŸ olduÄŸundan iman etmiÅŸ sayılmaz.

“Peygamber, kendisine Rabbinden indirilene îmân etti, mü’minler de! Hepsi Allah’a, meleklerine, kitaplarına ve peygamberlerine: “Peygamberlerinden hiçbirinin arasında ayırım yapmayız” diye îmân ettiler ve şöyle dediler: “Ä°ÅŸittik ve itâat ettik! Rabbimiz! MaÄŸfiretini dileriz; dönüş(ümüz) ancak sanadır!” (Bakara, 285)

Ä°slam’dan haberi olmayanlar mesul deÄŸildir

Ä°mam Gazali şöyle demektedir: “Peygamber Efendimiz’in (asm) gönderilmesinden sonra, inanmayan insanlar üç sınıftır:
1. Sınıf: Peygamber Efendimiz’in (asm) davetini duymamış ve kendisinden haberdar olmamış kimselerdir. Bu sınıf kesin olarak cennet ehlidir.
2. Sınıf: Peygamberimiz’in (asm) davetini, gösterdiÄŸi mucizelerin durumunu ve güzel ahlakını duymuÅŸ olmakla birlikte iman etmemiÅŸtir. Bu sınıfta kesin olarak cehennem ehlidir. 
3. Sınıf: Bu iki derece arasında bulunan sınıftır. Peygamber Efendimiz’in (asm) ismini duymuÅŸlarsa da vasıf ve hususiyetlerini duymamışlardır. Daha doÄŸrusu bunlar Hz. Peygamberi küçüklüklerinden beri, ismi- Muhammed olan ve -haÅŸa- peygamberlik iddiasında bulunan yalancı bir peygamber olarak tanımışlardır. Peygamber Efendimiz (asm) hakkında, menfi propagandadan baÅŸka hiçbir ÅŸey duymamışlardır.”
Ä°mam Gazali bu sınıfta olanlar hakkında kesin konuÅŸmamakla birlikte şöyle devam eder: “Kanaatime göre bunların durumu, 1. grupta olanların, yani Peygamberimiz’i (asm) hiç duymamış olanların hali gibidir. Çünkü bunlar Peygamberimiz’in (asm) ismini, haiz bulunduÄŸu vasıfların zıtlarıyla birlikte duymuÅŸlardır. Bu ise hakikati araÅŸtırmak için insanı düşünmeye ve araÅŸtırmaya sevk etmez.