Ölüyor Halep alevler içinde..

Abdullah MuradoÄŸlu - Yeni Åžafak

Suriye'de iç savaş çıkmadan evvel, iki kez Halep'e ve Rakka'ya seyahat ettim. Herşey mükemmel gözüküyor, her şey güzel gidiyordu. Nereye gitseniz, sevgi, muhabbet. O dönemde, Türkiye ile Suriye ilişkilerinin hep ileriye doğru, daha olumlu bir seyir izleyeceğine inanılıyordu. Öyle ki bazı arkadaşlar iki ülke arasında federasyon kurulmasını isteyecek kadar abartmışlardı bu ilişkiyi. İki ülke arasındaki bu güzel ilişkinin kötü şekilde sonlanacağını, sanırım, çoğu kimse, aklına bile getirmiyordu. Bu havaya ben de kapıldığım için olsa gerek, Şam ziyaretini daha geniş bir zaman ayırmayı umduğum ileriki bir tarihe ertelemiştim. Maalesef, herşey tersine döndü. Şam'ı görmek kısmet olmadı. Ben görmeyeyim de Halep yine o şen Halep, Rakka yine sükûnetli Rakka olsaydı.

Ä°ki ziyaretim sırasında da Emevî, Selçuklu/Zengî, Eyyubî, Memlûkve Osmanlı miraslarını aynı potada kaynaÅŸtıran Halep'in tadına doyamadım. Bu ortak tarihin izlerini Halep'in her yerinde görebiliyordunuz. Halep Kalesi'yse o güne kadar gördüğüm en haÅŸmetli kaleydi. Halep kalesinin tanık olduÄŸu o kadar çok tarihî olay var ki binlerce sayfa tutar. Halep baÅŸlı başına bir tarih. 16. yüzyılın Türk ozanlarından Aşık Garip Halep'ten o kadar hoÅŸnut kalmış ki duygularını “Ä°ÅŸte geldim gidiyorum, ÅŸen olasın Halep ÅŸehri, çok ekmeÄŸin tuzun yedim, helal eyle Halep ÅŸehri” diye dizelere dökmüş. Aşık Garip'in ÅŸen Halebi ÅŸimdi yangın yeri, bombalar altında kavruluyor. Ä°madeddin Zengî'nin, Selâhâddin Eyyûbi'nin gözbebekleri gibi korudukları Halep ÅŸehri harap oldu.

ABD ve Rusya ateÅŸkes konusunda güya anlaÅŸmış görünüyorlardı. AnlaÅŸmadıkları anlaşıldı. Gerçi ABD ve Rusya'nın anlaÅŸması Suriye halkı için 'kurtuluÅŸ' anlamına da gelmiyor. 'Ne' üzerinde anlaÅŸtıkları bilinmeden analiz yapmak çok zor. Bu anlaÅŸma, Suriye'nin bölünmesi bile olabilir. Belki de aralarında mutabık kaldıkları anlaÅŸmanın esası, “anlaÅŸmamak” üzerinedir. ElbirliÄŸiyle Suriye'yi çıkmaz sokaÄŸa hapsettiler ve sonra da o sokağı mütemadiyen ateÅŸe veriyorlar. Suriye ufuklarında kıpkızıl alevlerden baÅŸkası gözükmüyor. Ä°ÅŸi çığırından çıkarttıktan, mezhebî ve etnik çatışmaları derinleÅŸtirdikten, bölgeleri biribirinden ayırıp koparttıktan sonra durumu eski haline döndürmek, huzuru ve sükuneti saÄŸlamak hem çok zaman ister, hem çok güçlü bir irade ister. Zira Suriye halkını oluÅŸturan bileÅŸenler arasındaki duygusal kopuÅŸlar kolay kolay onarılamayacak ölçüde derinleÅŸti.

Halep'in muhaliflerin elindeki bölgelere yönelik ağır bombardıman ABD ve Rusya arasında sert tartışmalara yol açtı. Güya tarafları masaya oturtup barışı tesis etmek gibi bir misyon üstlendiÄŸini iddia eden Rusya'nın böyle bir niyetinin bulunduÄŸu bile şüpheli. Rusya'nın varil bombalarıyla düzenlediÄŸi saldırılar Cenevre'de kurulan masayı dağıtmaktan baÅŸka ne iÅŸe yarıyor? Görünen o ki Putin'in tek derdi, Esed rejimini olduÄŸu gibi muhafaza etmek. BirleÅŸmiÅŸ Milletler Genel SekreteriBan Ki-Mun, varil bombalarının yoÄŸun nüfus barındıran bölgelerde sivil ayrımı gözetmeksizin kullanılmasının savaÅŸ suçu teÅŸkil edebileceÄŸini söylemiÅŸ, ama kim takar? Sahi BM ne iÅŸe yarıyor? ABD de, Ä°ngiltere de, Rusya da biribirilerini savaşı uzatmakla itham ediyorlar. Rusya'nın BM Daimi Temsilcisi Vitaliy Çurkin'se “Suriye'nin barış günlerine geri dönmesi neredeyse imkânsız bir göreve dönüştü” diye konuÅŸmuÅŸ. Hepsi oradaydılar! Suriye, emperyalist güçlerin oynadığı kanlı oyunun sahnesi oldu. Ä°slam uygarlığının gözbebeÄŸi, 'ÅŸen Halep', gözlerimizin önünde can çekiÅŸiyor.