Okul...

HaÅŸmet BabaoÄŸlu - Sabah

18 milyon öğrenci dün ders başı yaptı.
Birçok ülkenin toplam nüfusundan fazla öğrenci.
Åžimdi durup baksak...
Okullarda ne çok ÅŸey deÄŸiÅŸti...
Askeri komut düzenine baÄŸlı öğretmenler varlıklarını sürdürseler bile, o kültür okullardan çekildi.
Irkçı, ayrımcı eğitim unsurları az çok ayıklandı.
Kılık kıyafet üzerindeki insani olmayan baskılar kalktı, başörtüsü sorunu çözüldü.
Meslek liselilere uygulanan katsayı engeli kaldırıldı.
Böyle sayıp gidebiliriz.
Fakat bir baÅŸka açıdan baktığımızda...
Onca farklı Milli EÄŸitim Bakanı'nın gelip geçmesine; onca farklı politika ve düzenlemeye raÄŸmen hâlâ esaslı bir sistem deÄŸiÅŸiminden söz edemiyoruz.
Bir eğitim sistemi düşünün ki, bütün gücünü hâlâ öğretmen atamaları problemini çözmek için harcıyor.
Müfredat deseniz...
Hâlâ 1930'ların resmi ideolojisine baÄŸlı; hâlâ yenilenme korkusu içinde, hâlâ tarihine ve kültürüne yabancı bir müfredat.

Bir de okul gerçeğinin hiç değişmeyen, kemikleşmiş bir yanı var.
Hani pek fazla dile getirmezsek, varlığını hissetmeyeceğimizi sandığımız şey...
Tatsız, kahredici, bir özellik...
Ne o?
Okul, öğretmez; öğrettiÄŸine inandırır. Bir gram ÅŸeker için tonla keçiboynuzu Ã§iÄŸnemektir, okul.
Okulun insanları birleÅŸtirdiÄŸi, ortaklaÅŸtırdığı iddiası bir tür "beyaz" yalandır.
Okul ayırır, sınıflandırır, sınırlandırır.
Okul, kişilik kazandırmaz, kimlik verir.
Okul, toplumsal merdivenin adaletsiz basamaklarına sorun çıkarmadan uyum sağlamamız için vardır.

Bakın, ne yapmalı, biliyor musunuz?
Çocuklarımız; bir ÅŸeyler öğrenmeyi de geçtim, sevinç içinde okula gidiyorsa...
Gidip öğretmenlerini alınlarından öpmeli!
Nadirdir çünkü.
Çocuklarımız, kalabalığın ortasında yalnızlığın acısını çekmiyor; okullarında ayakta kalabilmek için bir "çete" veya "cemaat" battaniyesine sığınmak zorunda kalmıyorsa...
Gidip o okulun duvarlarını bile okşamalı; müdüründen temizlik görevlisine, hepsini kucaklamalı!
Ah, bir de çocuklarımızın kalbi tertemiz birkaç arkadaÅŸ edinmesi vardır ki...
Bunun için dua etmeli!
Çünkü asıl "eÄŸitim ve Ã¶ÄŸretim" oradan filizleniyor.

***

NOT DEFTERÄ°
İman mayadır. Ötesi için her birimizin aşması gereken bir süreç var. Bu yol engeller, düşmeler, sapmalarla doludur.
Tutunacak dallar olmadan bir kayalığa tırmanmayı andırır.
Senin yaşındayken ben de kuÅŸku nedir bilmeyen insanlara hayranlık duyardım. Zamanla anladım ki, çoÄŸu kez bu davranışın altında bir tür zayıflık ve kırılganlık yatıyor. Oysa pek çok aziz uçurumlara düşmeden yukarı çıkılamayacağını kanıtlamıştır.
S. TAMARO (Sessizlik Bir Erdemdir)