'Şinasi amca, sen çok yaşa'

“Su olmayan yerde hayat olmaz… Su, en güzel nimet. Ekmeksiz yaÅŸarsın ama susuz yaÅŸayamazsın… Su demek, o. Biz buna hanımla beraber karar verdik. Dedik ki, en güzel hayır bu.”

Elif Zehra ve Şinasi Durusoy çifti, köylülerin içme suyuna kavuşmalarının kendilerini de çok mutlu ettiğini söyledi.

 

[[Fotoğraf: Güray Ervin / Al Jazeera Türk]]

Bu sözlerin sahibi Åžinasi Durusoy, kendi ifadesiyle üç-beÅŸ yıl kalıp dönmek niyetiyle gittiÄŸi Paris’te, eÅŸi Zehra Durusoy ile 35 sene terzilik yaptı. Ä°ki yıl önce de Paris dönüşü yerleÅŸtiÄŸi Ä°zmir’den, memleketi Denizli, Buldan’a döndü. Durusoy çifti kendilerini hayır iÅŸlerine adadı. Åžinasi Durusoy, eÅŸi Elif Zehra Durusoy'un da doÄŸup, büyüdüğü Sarımahmutlu köyünde yıllardır süren içme suyu sorununu çözmek istedi. Köyün sakinleri, içme sularını çevre köylerden veya kuyulardan karşılıyordu. Köyün altı kilometre uzağında Kocagöl Yaylası’nda su bulundu. Analize gönderilen suya, ‘içmeye uygundur’ raporu verildi. Rapor alındıktan sonra yaÅŸananları Durusoy şöyle anlatıyor:

“Doksan metrede suyu bulduk. Yüz altmış metrede daha kuvvetlendi. Åžimdi doksan metreden çekiyoruz. Suyun çıktığı yaylada elektrik olmaması, köye ulaÅŸtırılmasındaki en büyük engeldi. GüneÅŸ enerjisinden faydalanmaya karar verdik. Yaylaya 24 panelden oluÅŸan bir sistem kurduk. Bu sayede motoru çalıştırıp suyu çekebiliyoruz. Yaylada yaÅŸayanlar da telefonlarını ve ışıklarını burada ÅŸarj edebiliyorlar.”

Kocagöl Yaylası'na kurulan sistem sayesinde telefon ve fenerler de şarj edilebiliyor.

 

[[Fotoğraf: Güray Ervin / Al Jazeera Türk]]

Çıkarılan suyun köye ulaştırılması da kolay olmadı. Yayla ile köy arasında altı kilometre mesafe vardı. Su, tarlaların altından borularla köy meydanına ulaştırılacaktı. Bazı köylüler, su borularının arazilerinden geçmesini istemedi.

“Suyu geçireceÄŸimiz boruların da Avrupa standartlarında olmasını istedik. Köyün gençlerinin de yardımıyla çalışmaya baÅŸladık. Arazi engebeli olduÄŸu için iÅŸ makinalarının çalışmasına engeldi. Mesafenin çoÄŸunu insan gücüyle kazdık. Epey de zahmet çektik. Üç yere çeÅŸme yaptırdım. Biri suyun çıktığı kaynağın başına, ikincisini köy meydanına, sonuncu da köyün çıkışında.”

Zehra ve Şinasi Durusoy, 'Bir kaç yıl kalır döneriz' diyerek gittikleri Paris'te 35 yıl kaldıklarını söyledi.

 

[[Fotoğraf: Al Jazeera Türk]]

Belinden ve ayak damarlarından üç ameliyat geçiren Şinasi Durusoy, on iki yıldır koltuk değneği kullanıyor. Bundan sonra paraya ihtiyacı olmadığını, eşiyle beraber aldıkları maaşın kendilerine yettiğini söyleyen Durusoy, gayesinin insanları birbirine bağlamak olduğunu belirtiyor.

“Ben köye gittiÄŸim vakit, kendi evime gitmiÅŸ gibi oluyorum. Çünkü hepsi tanıyor beni. Her ev benim gibi. Hiç gönül kibir yok onlarda. Bende de yok. Karnım aç desem hemen sofra açarlar. Bu yeter iÅŸte insana. Ben insanlara karşı bir iyilik yaptığımı hissediyorum. Kalbim rahatlıyor. Yani hiç geriyi düşünmüyorum, ileriyi de düşünmüyorum. O günü yaşıyorum.”

“Köylüler toplandık, kurban kestik”

Fadime Akın, ailesiyle birlikte Kocagöl Yaylası’nda hayvancılık yapıyor. Yılın altı ayı, yaylaya kurdukları çadırlarda yaşıyorlar. Akın, birkaç ay öncesine kadar içme suyunu kuyudan çekip, bidonlarla taşıdığını anlatıyor.

“Ben 10 yaşımdan beri burada malları güdüyorum. YaÄŸmur yaÄŸarsa göllerimiz dolar, taÅŸardı. Ama sonraları kurak oldu. Tenekeyle eÅŸeklere bir heybe atıp, ineklerimizi suluyorduk. Köye dönüşümüzde de bir kuyu vardı. Oradan tatlı su getiriyorduk. Åžinasi aÄŸabey çok saÄŸolsun, buradan su çıkarttı. Yıllar sonra köye getirtti. Sevincimizden başında mevlüt ettik başında. Köylüler toplandık, kurban kestik. Evde yemek, çamaşır, içme suyu olarak kullanıyoruz. SoÄŸukluÄŸu da var. Zehra ablamız da, Åžinasi aÄŸabeyimiz de saÄŸolsunlar, cennette yaÅŸasınlar.”

Fadime Akın, çocukluğundan bu yana yaylada hayvan baktığını baktığını anlattı.

 

[[Fotoğraf: Güray Ervin / Al Jazeera Türk]]

Kocagöl Yaylası'nda hayvancılık yapan Fadime Akın (solda), Şinasi Durusoy'a, yaptıklarından dolayı teşekkür etti.

 

[[Fotoğraf: Güray Ervin / Al Jazeera Türk]]

“Merkeplerle taşıdığımız su, ÅŸimdi evimizin önünde”

Yetmiş dört yaşındaki Havva Babacan, çocukluğundan bu yana Sarımahmutlar köyünde yaşıyor. İçme suyunun sıkıntısını yıllardır yaşayanlardan biri. Babacan, şimdi işlerinin kolaylaştığını anlatıyor.

“Evvela kuyudan çekiyorduk. Sonradan tulumba yaptılar kuyuların başına. Suyu merkeple taşıyorduk. Ben yaÅŸlandım. Gençler gidiyorlar bana da getiriyorlar. Allah razı olsun. Bu çeÅŸmenin başına geliyoruz beÅŸ kiloluk bidonlarla. Alıp alıp içiyoruz. Åžinasi amca suyu getirince rahatladık. Åžimdi çayı da bu suyla yapıyoruz. Allah razı olsun. Daha nası diyeyim, ona yardımcı olanlardan da Allah razı olsun.”

Havva Babacan ve Songül Güner (sağdaki) suyun kıymetini bildiklerini, suyu damla damla kullandıklarını söylediler.

 

[[Fotoğraf: Güray Ervin / Al Jazeera Türk]]

“Suyu damla damla kullanıyoruz”

Çamali köyünden gelin olarak gelen Songül Güner, ilk zamanlar içme suyunu uzaklardan taşımak zorunda kaldığı için çok zorlandığını anlattı.

“Bizim köyde çeÅŸmeleri açtın mı, buz gibi su akar. Burada içme suyu çok uzaktan geliyordu. Motoru, eÅŸeÄŸi olan alabiliyor, getirebiliyordu. Olmayanlar imece usulü, birbirine bidon veriyor, alıp geliyorlardı. Çok zorlandım sudan ötürü. Åžimdi evlerimize kadar geldi, iyi oldu. Yapanın elleri, kolları dert görmesin.  Åžehir insanı suyun kıymetini bilsin. Köy yerlerinde, sulak olmayan yerlerde suyu kadınlar elleriyle getiriyorlar. Suyun kıymeti bizim için çok deÄŸerli.”

Sarımahmutlar köyüne gelin geldiğini söyleyen Songül Güler, içme suyu eksikliğinden dolayı çok zorlandığını anlattı.

 

[[Fotoğraf: Güray Ervin / Al Jazeera Türk]]

150 bin lira harcandı

Muzaffer Can, Sarımahmutlu köyü muhtarı. "Eskiden çevre köylere gidip, su taşımak zorunda kalan insanlarımız, şimdi çok rahatladı." dedi.

“Köyümüze yirmi sene önce Köy Hizmetleri tarafından, Burçak ovasından çıkarılan su getirildi. Ancak bu su çok sert ve kireçli olduÄŸu için içmeye uygun deÄŸildi. Çay bile yapamiyorduk. Åžinasi amca geldi ‘Ä°lla ben köye bir su getireceÄŸim’ dedi. İçme suyu olarak otuz-kırk  senedir merkeplerle dışarıdan getirdiÄŸimiz suyu mahallemize, meydanımıza getirdi. En az 150 bin lira masraf yaptı. Köyüm adına ben çok teÅŸekkür ederim. Köylümüz zaten memnun. Åžinasi amcaya diyecek bir halimiz yok. Dış köyler dahi gelip su alabiliyorlar.”

Muhtar Muzaffer Can (sol başta), bütün köy halkının Şinasi Durusoy'a teşekkür ettiğini söyledi.

 

[[Fotoğraf: Güray Ervin / Al Jazeera Türk]]