Terör örgütlerinin üniversitelerde işi ne?

Fahrettin Altun - Sabah

Türkiye'ye diz çöktürmek isteyenler bir kez daha terör silahıyla karşımızdalar. Bu kirli aracı devreye sokma girişimleri onlarca kez devletin ilgili birimlerince engellendi. Defalarca iş üstünde yakalandılar.
Bu kez, Ä°stanbul Vezneciler'de bomba patlatmayı baÅŸardılar. Ramazan'ın ikinci gününde, 7'si polis 11 vatandaşımızı katlettiler. Mekânları cennet olsun. Onlarca yaralı var, Allah onlara da acil ÅŸifalar versin.
Üniversite yıllarımın, ömrümün beş yılının geçtiği yerde oldu bu elim hadise.
Saldırının meydana geldiği yerin hemen yanı başındaki üniversitede, İstanbul Üniversitesi'nde okudum.
İyi hatırlıyorum, üniversitede okurken etrafta pek çok fanatik, devrimci şiddeti savunan, kendisine ilerici diyen birçok yobaz vardı. Hiç çekinmeden PKK, DHKP-C gibi terör örgütlerine üye topluyorlardı.
Bu sadece İstanbul Üniversitesi'ne has bir durum da değildi. Özellikle büyük kentlerdeki üniversiteler böylesi bir negatif sosyalleşmeye ev sahipliği yapıyordu.
Türkiye o günden bugüne çok deÄŸiÅŸti, birçok alanda bu deÄŸiÅŸimi iliklerimize kadar hissettik. Fakat üniversitelerin "devrimci ÅŸiddet Ã¼retme potansiyelleri" ne yazık ki azalmadı.
Gerçekten de "deÄŸiÅŸen Türkiye ile birlikte Ã¼niversiteler bu kirli operasyonların yuvası olmaktan kurtuldu" demeyi Ã§ok isterdim. Fakat bu mümkün deÄŸil.
Ne yazık ki bugün üniversiteler terör örgütlerinin insan malzemelerini devşirdikleri en önemli av sahası konumunda.
Dünden bugüne üniversitelerden adam devÅŸiren terör örgütleri "üniversitelerindokunulmazlığı" ve "özerkliÄŸi" mitlerinden ziyadesiyle istifade ediyorlar. "ÃœniversiteözerkliÄŸi" kalkanının ardına sığınıp "kurtarılmış adalar" oluÅŸturuyorlar.
Mesele sadece buradaki devamlılık da değil. En önemli sorun, zarar potansiyelinin çok ciddi şekilde artmış olması.
Bugün, ister öğrenci olsun, ister hoca üniversitelerde terör örgütlerine üye toplayanlar ve devrimci şiddeti meşrulaştıranlar geçmiştekinden çok daha büyük zarar veriyorlar.
Bunun biri maddi, diğeri ahlaki olmak üzere iki nedeni var. Silah teknolojilerinde yaşanan yenilikler terör saldırılarının zarar kapasitesini artırmış durumda.
İkincisi intihar saldırılarını ana saldırı stratejisi olarak gören, sivil kayıplarını umursamayan ve hatta sivil ölümlerini teşvik eden bir terör modası baş göstermiş vaziyette.
Üniversiteler, terör örgütleri için bir endoktrinasyon, adam avlama, etkileşme ve gizlenme mekânı olamaz. Olmamalı.
Bu noktada üniversite yöneticilerine çok şey düşüyor. Proaktif davranmaları, sahadaki sirkülasyonun bütün açılardan fotoğrafını çekip çözüm yollarını saptamaları şart.
Bunu tam da bilimsel özgürlük ve kalite adına yapmaları gerekiyor. Üç beş yobazın üreteceği mahalle baskısından korkarak adım atmamak yarına çok daha büyük sorunlar bırakmak anlamına gelir.
Zaman zaman duyuyorum. Kendisine baÅŸarı kriteri olarak "polisi üniversiteye sokmamayı" gören rektörler var. Sanki Ä°zlanda'da rektörlük yapıyorlar.
Karşımızda ise her fırsatı değerlendirmeye çalışan bir şer şebekesi var. Hep birlikte, yaşanan bu acı olayı nasıl manipüle etmeye kalktıklarını gördük.
7 Haziran 1 Kasım arasındaki özgüvenlerinden eser yoktu kuşkusuz. Fakat yine de hedef saptırmak için ellerinden geleni yaptılar.
Bu saldırıyı Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın "gündem değiştirme çabası" olarak gösterdiler.
Gündem ne mi? Kendi uydurdukları ve çarçabuk inandıkları saçma sapan bir hikâyenin adı...