Kürsü
"Uyan Ey Gözlerim Gafletten Uyan!"
Follow @dusuncemektebi2
Bu mısralar Sultan III.Murat Han Hazretleri tarafından yazılmış. Eserin güftesi ve bestesi insanın içini titretiyor. Çünkü bu eserin yazılış nedeni çok farklı. Sultan bu sözleri bir sabah yatağında iki büklüm halde pişmanlık içinde yazmış. Peki neden ?
Düşünce Mektebi - Emrah TOPCU
Ä°ÅŸte hikayesi...
Nedeni Allah korkusudur . bunu hissettiren ise o sabah kaçırdığı namazıdır...
Ne gariptir ki, bir sabah namazı için bu beste yapılmış. Bu sayede tevbe edilmiştir. Biz her gün kaçırdığımız namazlarımıza bırakın beste yaparak pişmanlığımızı dile getirmeyi, pişmanlığa bile kapılmıyoruzdur. Var mı böyle içten bir tevbe edenimiz?
Uyan ey gözlerim gafletten uyan!
Uyan uykusu çok gözlerim uyan
Azrail’in kastı canadır, inan.
Uyan ey gözlerim gafletten uyan!
Uyan uykusu çok gözlerim uyan
Uyan uykusu çok gözlerim uyan
Azrail’in kastı canadır, inan.
Uyan ey gözlerim gafletten uyan!
Uyan uykusu çok gözlerim uyan
Seherde uyanırlar cümle kuşlar
Dill-u dillerince tesbihe baÅŸlar
Tevhid eyler dağlar taşlar ağaçlar
Uyan ey gözlerim gafletten uyan!
Uyan uykusu çok gözlerim uyan
Dill-u dillerince tesbihe baÅŸlar
Tevhid eyler dağlar taşlar ağaçlar
Uyan ey gözlerim gafletten uyan!
Uyan uykusu çok gözlerim uyan
Semâvâtın kapuların açarlar.
Mü’minlere rahmet suyun saçarlar…
Seherde kalkana hülle biçerler.
Uyan ey gözlerim gafletten uyan!
Uyan uykusu çok gözlerim uyan
Mü’minlere rahmet suyun saçarlar…
Seherde kalkana hülle biçerler.
Uyan ey gözlerim gafletten uyan!
Uyan uykusu çok gözlerim uyan
Bu dünya fanidir sakın aldanma.
MaÄŸrur olup tac-u tahta dayanma.
Yedi iklim benim deyu güvenme.
Uyan ey gözlerim gafletten uyan!
MaÄŸrur olup tac-u tahta dayanma.
Yedi iklim benim deyu güvenme.
Uyan ey gözlerim gafletten uyan!
Uyan uykusu çok gözlerim uyan
Benim, Murad kulun, suçumu affet.
Suçum bağışlayub günahım ref’ et.
Rasûl’ün sancağı dibinde haÅŸret.
Uyan ey gözlerim gafletten uyan!
Uyan uykusu çok gözlerim uyan
Suçum bağışlayub günahım ref’ et.
Rasûl’ün sancağı dibinde haÅŸret.
Uyan ey gözlerim gafletten uyan!
Uyan uykusu çok gözlerim uyan
O büyük zât, namazın ehemmiyetinin farkına varmış ve Allahu â’lem tövbe istiÄŸfarı da kabul olmuÅŸ ki, meÅŸhur bir hâle gelip bizlere ibret olmuÅŸ.
Şimdi nefsimi karşıma alıp derim ki :
Ey nefsim !
Kaç kere pişman olup da gözyaşı akıttın Sabah Namazına kalkamadın diye? Kaç kere üzülüp pişman oldun bir vakit kılman gereken o mukaddes namazı kaçırdın diye? Kaç kere terk ettin sımsıcak odaları da, buz gibi soğuk sularla abdest aldın? Kaç kere arkadaşların arasındaki o lezzetli muhabbete ara verip namaz molası verdin ? Namazını vaktinde kılıp, ruhun kana kana içti mi o rahmet suyundan? Bütün zerrelerin gıdasını aldı mı ibadetlerden ?
Ey Gönül !
Senin ruhun hiç acıkmaz mı, acıkır da zorla aç mı bırakılır? Ruhunu aşktan mahrum mu ediyorsun Ey Gönül ! Yoksa, ruhuna hiç iftarı olmayan oruçlar mı tutturursun? Orucu, güzellik için tutarız, yanıp tutuşmak için tutarız. Yakıp, yıkmak için harap etmek için değil!
Senin ruhun hiç acıkmaz mı, acıkır da zorla aç mı bırakılır? Ruhunu aşktan mahrum mu ediyorsun Ey Gönül ! Yoksa, ruhuna hiç iftarı olmayan oruçlar mı tutturursun? Orucu, güzellik için tutarız, yanıp tutuşmak için tutarız. Yakıp, yıkmak için harap etmek için değil!
İşe güce dalıp namaz vaktimi geçiriyor muyum yoksa? Şu an abdest almak çok zahmetli olacağı için kazaya mı bırakıyorum ya da kılsam hemen şu namazı aradan çıkarayım da tekrar dünya hayatına geri döneyim mi diyorum? Her ezan okunduğunda namaz kılmak yahut kılmamak arasında gidip geliyor insan. Bu mücadele olmasa herhalde imtihan olmaz. Bu imtihan da olmasa insan kemâle eremez, kâmil olamaz.
Namazın ehemmiyetini kâmil olanlar daha iyi anlıyor. Ben onlara “Namaz Ä°nsanı” demeyi uygun buluyorum. Çünkü hayatlarının her ânını Rabbine karşı olan borcunu ödeme, Rabbinin verdiÄŸi nimetlere teÅŸekkür etme azmi, gayreti, ÅŸevki içinde geçiriyorlar. Ona göre de yaşıyor. Namaz insanı için namaz, kâinatta hiçbir ÅŸeye deÄŸiÅŸilmeyecek, fedâ edilemeyecek, olmazsa olmazı konumunda oluyor. Ezan okunduÄŸu anda ki en önemli vazifesi, vakti edâ etmek olan bu namaz insanlarının hassasiyetlerini kavramakta bazen idrakim yetersiz kalıyor. Bazıları uyku için namazı terk ederken, "Namaz Ä°nsanı" olan o kâmil zatlar ise namaz için uykuyu terk ediyor...
Asrımızda ki en büyük Namaz İnsanlarından biri de Üstad Bediüzzaman Hazretleri.
Ãœstad Bediüzzaman’ın hayatında namazla ilgili bir çok hatıra bulmak ve bunlardan ibret almak mümkün. Namazın vakti girdiÄŸi anda kayığın içinde olduÄŸu halde hemen namazı kılması, elleri kelepçeli iken namazın vakti girince yanında bulunan askerlerden müsaade istediÄŸi halde izin vermemeleri ve kelepçelerin kendiliÄŸinden çözülmesi üzerine Ãœstadın :“Bu, olsa olsa namazın kerâmetidir” buyurması, mecliste en evvel namaz ile ilgili beyânâtta bulunması ve “Kâinatta en büyük hakikat imandır, imandan sonra namazdır, namaz kılmayan haindir, hainin hükmü merduddur” hakikatini kör gözlere de göstermesi ve daha niceleri…
Sözler’in tam bir ihlâs ve samimiyet ile yazıldığı ve oradaki hakikatlerin en zirvesini Bediüzzaman’ın yaÅŸadığı aÅŸikâr. Ä°nsan, okudukça vazifesinin ne kadar önemli olduÄŸunu, namaz kılmamanın ne kadar büyük bir gaflet olduÄŸunu tekrar tekrar anlıyor. Åžimdi ise daha iyi anlıyorum, Risâle-i Nurların ÅŸu zamanın yaralarına Kur’ân-ı Hakîm’in eczahanesinden gelen ilâçlar olduÄŸunu. Yoksa, yaralarımıza derman bulmak ne mümkün?
Ey nefsim !
Aç ÅŸu gözlerini de gafletten uyan, zira namaz ÅŸu kâinatta sana bu kadar masraflar yapan, her an sana sayısız nimetler veren Zât’a karşı en küllî teÅŸekkürdür.
Aç ÅŸu gözlerini de gafletten uyan, zira namaz ÅŸu kâinatta sana bu kadar masraflar yapan, her an sana sayısız nimetler veren Zât’a karşı en küllî teÅŸekkürdür.
Ey nefsim !
Kendine gel, şu gaflet bataklığında boğulma. Üzerine saçılan rahmet suyundan istifadesiz kalma. Yoksa hem dünyada, hem de ahirette, hasarette kalanlardan olacaksın.
Kendine gel, şu gaflet bataklığında boğulma. Üzerine saçılan rahmet suyundan istifadesiz kalma. Yoksa hem dünyada, hem de ahirette, hasarette kalanlardan olacaksın.
Allah cümlemizi muhafaza etsin.
Muharrem Sokur’a bu yazının yazılmasına vesile olduÄŸu için TeÅŸekkürü bir borç bilirim …
Henüz yorum yapılmamış.