Bırakın savaşçı onuruyla ölelim

Ahmed Yasin, Filistin’in Askalan Åžehri el-Cevra köyünde 1937 yılında dünyaya gelir. Üç yaşında babasını kaybeder. Annesi ve kardeÅŸleri ile 1948 Yahudi iÅŸgalinin ardından ailesi ile birlikte Gazze’ye göç eder. Ä°lköğrenimi bitirdiÄŸi yıl bir spor faaliyeti sırasında kafasının üstüne düşer ve boyun kemiÄŸini kırar. Ahmed Yasin’i görmeye alışık olduÄŸumuz felçli durumu bu kazanın eseridir Ã‡evresinde zeki ve kültürlü biri olarak tanınan Ahmed Yasin, okulunun yanı sıra iyi bir eÄŸitim ile kendisini sürekli geliÅŸtirir. EÄŸitiminin ardından bir dönem öğretmen olarak görev yapar.

DAVASINA Ä°NANAN BÄ°R NEFER (LÄ°DER)
Filistin’in tamamının Ä°srail’in eline geçmesinin ardından 1967 yılında Ahmed Yasin Filistinliler arasında ismini duyurur. Filistinlilerin örgütlenmesinde ön saflarda yer alır. Özellikle Gazze’de Ä°slam Merkezi’ni kurmasının ardından hem Filistin de hem de Ä°srail’de iyice tanınır. Ä°srail Yönetimi böyle bir oluÅŸumdan ve Filistinlilerin bir liderin etrafında toplanmasından rahatsız olurlar, sık sık polis merkezine sorgulanmaya götürülür. Zamanla sorgulamalar ve baskılar artar ta ki 1984 yılına kadar.

Ahmed Yasin ve arkadaşları yürütülen bir soruşturma kapsamında tutuklanırlar. Tutuklandığı sırada İsrailli bir komiserler aralarında şöyle bir diyalog geçer:

Komiser: Åžeyh Ahmed! Peygamberinizin Hayber'de atalarımıza karşı zafer elde ettiÄŸi gibi sizin de bize karşı zafer elde edeceÄŸinizi ileri sürmüyor musunuz? Hadi öyleyse yanında ne varsa ortaya dök ve bizimle savaÅŸmak için silahını çıkar.

Ahmed Yasin: Hayber çok uzak deÄŸildir. Günü geldiÄŸinde bizim size ne yapacağımızı görürsünüz.

Komiser: Ne demek istiyorsunuz?

Ahmed Yasin: Demek istiyorum ki, sizin gerçek savaşınız Ä°slam'la ve Muhammed'in askerleriyle olacaktır.

Ahmed Yasin, İsrail Devletini yıkarak yerine İslami bir devlet kurmak için çalıştığı gerekçesiyle 13 yıl hapse mahkum edilir.

Ä°LK MAHKUMÄ°YET, Ä°LK TAÅž, Ä°LK Ä°NTÄ°FADA
Ä°lk mahkumiyetidir Ahmed Yasin’in ve on bir ay sürer. GerçekleÅŸtirilen bir esir deÄŸiÅŸiminde serbest kalır. Fakat mahkumiyet bir son deÄŸil yeni bir doÄŸumun baÅŸlangıcı olur. Takvim yaprakları 8 Aralık 1987’yi gösterdiÄŸinde intifada baÅŸlar. Ä°ntifadayı bir kiÅŸi veya grup baÅŸlatmaz, Ä°srail’e karşı toplu bir mücadeledir. HAMAS, Filistin KurtuluÅŸ Örgütü ve El Fetih ile birlikte mücadelede yerini alır.

Dünyanın bir kez daha sessiz kaldığı bir tiyatro izlenmeye başlanır. İsrail bütün gücüyle saldırmakta, Filistin olanca çaresizliği içinde direnmektedir. Ve bir kez daha zalimlerin planları suya düşer, Allah plan yapanların en hayırlısıdır, Ahmed Yasin ve arkadaşlarının inancı tamdır.

İsrail yönetimi, 18 Mayıs 1989 tarihinde Şeyh Ahmed Yasin'i yeniden tutuklar. Onunla birlikte HAMAS mensubu pek çok kimseyi de tutuklanır. Bu tutuklamalarda amaç, intifadayı durdurmaktır. Ancak İsrail Yönetimi umduğunu bulamaz.

MAHKEMEDE DE OLSA ONURLU BÄ°R DURUÅž
Ahmed Yasin 3 Ocak 1990 tarihinde nihayet mahkeme önüne çıkarılır ve 15 ayrı suçlamadan yargılanır. Ahmed Yasin'in mahkeme salonu ve hakimleri titretir: "Bu mahkeme kanuni olarak beni yargılama hak ve yetkisine sahip değildir. Çünkü bu mahkeme işgalciler tarafından kurulmuştur. Dolayısıyla tamamen gayri meşru ve kanundışıdır."

İlk duruşmadan sonra yargıç yeniden duruşmayı belirsiz bir tarihe kadar erteler. HAMAS, Ahmed Yasin'in yargılanmasını protesto için genel grev ilan eder. Mahkeme verdiği hükmü ancak 16 Ekim 1991 tarihinde açıklar.

ÖMÜR BOYU HAPİS
İsrail Askeri Mahkemesi HAMAS'ın kurucusu Şeyh Ahmed Yasin'i ömür boyu hapis cezasına çarptırır. Mahkeme Ahmed Yasin'e ayrıca, öldürme emirleri verdiği ve İsrail'i yıkarak yerine İslami bir devlet kurmayı amaçlayan kanun dışı (!) örgüt kurduğu iddiasıyla on beş yıl da hapis cezası verir.

Ä°srail Yönetimi’nin esas amacı Ahmed Yasin’i hapsetmek deÄŸil, Onunla pazarlık masasına oturabilmektir. Hatta Ä°srail Yönetimi Ahmed Yasin’i serbest bırakmaya da hazırdır, tek bir ÅŸartları vardır: Ä°srail'i tanıdığını ve imzalanan özerklik anlaÅŸmalarına olumlu baktığını açıklaması.

Mahkemede yargıçla aralarında şöyle bir konuşma geçer:

Yargıç: Sen Ä°srail devletini yıkarak yerine Ä°slâmi bir devlet kurmak için çalışan Ä°slami bir askeri örgütün baÅŸkanlığını yapmakla suçlanıyorsun.

Ahmed Yasin: Onların üzerlerindeki zulmün kaldırılması için kendilerine yardımcı olmam benim vatanıma ve halkıma karşı bir görevimdir.

Yargıç: Sen aynı zamanda kanundışı yollarla silah temin etmekle ve Ä°srail'e karşı kullanılması durumunda büyük bir felakete sebep olabilecek kadar silah biriktirmekle suçlanıyorsun.

Ahmed Yasin: Her gün bizi öldürmek isteyene, vatanımızı ve kutsal varlıklarımızı iÅŸgal edene karşı canlarımızı ve kardeÅŸlerimizi savunmak bizim hakkımızdır.

Bu olaydan sonra, İsrailli yargıca gazeteciler Ahmed Yasin'in felçli ve oturak biri olduğunu hatırlattıklarında yargıç şöyle der: "O felçli ve oturak bir adam ama onun felçli ve oturak olmayan aklı ve dili var. Aynı zamanda bir örgüt adamı ve lider konumunda. Etkinlik sahibi biri. İsrail açısından ona güvenilemez."

ÖZGÜRLÜK VE AKSA İNTİFADASI
Ahmed Yasin sekiz buçuk yıla yakın bir süre zindanda kaldıktan sonra 30 Eylül 1997 Salı akşamı serbest bırakılarak tedavi edilmek üzere Ürdün'ün başkenti Amman'a getirildi.

Ancak bu serbest bırakma olayıyla ilgili iki önemli iddia ortaya atıldı. Bunlardan biri, Ahmed Yasin'in serbest bırakılmayıp Ürdün'e sürgün edildiği, diğeri ise 25 Eylül 1997 Perşembe günü sabahı Ürdün'ün başkenti Amman'da HAMAS Siyasi Birimi başkanı Halid Meş'al'e karşı suikast girişiminde bulunan Kanada uyruklu iki Mossad Ajanına karşılık serbest bırakıldığı iddiasıydı.

Şeyh Ahmed Yasin, Gazze'ye dönmesinden sonra da mücadelesine devam etti. Bu sebeple 29 Eylül 2000'de başlayan Aksa İntifadasının da manevi lideri olarak biliniyordu. İsrail Yönetimi tarafından da sürekli takip edilen ve bu takip sebebiyle daha önce de bir çok suikast girişimine hedef olmuş ama saldırılardan sağ kurtulmuştur.

BİR DİRENİŞ SEMBOLÜ: ŞEYH AHMED YASİN
Ahmed Yasin, saÄŸlık durumunun kötüleÅŸmesine, maruz kaldığı kötü uygulamalara ve bedensel engeline, zindanda çektiÄŸi sıkıntılara raÄŸmen Ä°srail’e karşı hiçbir taviz vermedi.

Onun ÅŸu sözü davası ve inancı konusunda ne kadar kararlı olduÄŸunu açıkça ortaya koymaktadır: "Benim için hapiste 100 yıl kalmak karşılığında birtakım tavizler vererek çıkmaktan daha iyidir. Bana dışarı çıktığımda karpuz yemememi ÅŸart koÅŸsanız bile yine kabul etmem. Çünkü ben iÅŸgal rejimini muhatap kabul etmiyorum ki onun ÅŸartını kabul edeyim" cevabı Ahmed Yasin’i Filistin’de sembol haline getirir.

Ahmed Yasin’in hayatının özü: Ä°badet, Hicret, Cihad ve Åžehadet’tir. Mücadelesine dört elle sarılan bu cengaver adam, engelleri hiçe sayarak hedefine ilerler. Åžeyh sıfatının ‘hoca’ anlamında kullanıldığı toplumuna ibretlik dersler bırakır. Sadece kendi toplumuna deÄŸil ümmetini ÅŸikayet ettiÄŸi mektubunda dahi öğreticidir.

BIRAKIN SAVAŞÇI ONURUYLA ÖLELİM
Ahmet Yasin, ölmeden bir yıl önce dünya Müslümanlarının Gazze'de ve Filistin'de yaşananlara karşı sessiz kalmasından sitemkar olmuştu. Ahmed Yasin, yazdığı mektupla "ümmeti Allah'a şikayet" ediyordu. İşte o mektup:

"Bırakın savaşçı onuruyla ölelim!

Allah'ım!

Ümmetin suskunluğunu sana şikâyet ediyorum!

Ben ki kocamış bir yaşlıyım. Kurumuş iki elim, ne kalem tutuyor ne de silah!

Sesimle yeri inletecek güçte bir hatip de değilim!

Ben ki saçları ağarmış, ömrünün son demlerinde, türlü hastalıkların yıktığı ve üzerinde zamanın belâlarının estiği biriyim!

Tek isteğim, benim gibi Müslümanların zaaf ve aczinden müteessir olanların yazmasıdır!

Siz ey Müslümanlar!

Suskun ve aciz, helâk olmuş ölüler! Hâlâ kalpleriniz sızlamıyor mu, başımıza gelen bu acı felâketler karşısında? Bir halk yok mu? Hiç mi kimse yok, Allah için ve ümmetin namusu için kızacak? Şerefli direnişçilerken, bizleri katil teröristler olarak ilan edenlere karşı duracak!

Bu ümmet utanmaz mı, şerefi çiğnenirken? Omuzlarımıza el verecek ve gözyaşlarımızı silecek bir bakış!

Bu ümmetin kurumları, sivil güçleri, partileri, teşkilâtları ve bariz şahsiyetleri, Allah için kızmaz mı? Tümü birden sokaklara dökülüp, bizim için dua etmeye; "Ey Rabbimiz! Gücümüzü topla, zaafımızı gider ve Mü'min kullarına yardım et!" diye çağıramaz mı? Buna da mı gücünüz yetmiyor?

Yakında bizim büyük ölümlerimizi duyacaksınız, o zaman alınlarımızda şu yazılacak: "Bizler direndik! İleri atıldık ve kaçmadık!"

Ve bizimle birlikte çocuklarımız, kadınlarımız, yaşlılarımız ve gençlerimiz ölecek!

Onları, bu suspus ve bön ümmete yakıt yapacağız!

Bizden, teslim olmamızı ve beyaz bayrak dikmemizi beklemeyin!

Çünkü biz, bunu yapsak da öleceğimizi biliyoruz. Bırakın savaşçı onuruyla ölelim!

Dilerseniz bizimle olun, elinizden geldiğince, öcümüzü sizden her biri boynuna taksın!

Dilerseniz bize acıyarak ölümümüzü izleyin!

Temennimiz, Allah'ın, emaneti savsaklayan herkesten kısas almasıdır!

Umarız bizim aleyhimize olmazsınız!

Allah aşkına, bari aleyhimize olmayın!

Ey ümmetin liderleri, ey ümmetin halkları!

Allah'ım!

Sana şikâyette bulunuyorum... Sana şikâyette bulunuyorum...

Gücümün azlığını, imkânımın yetersizliğini ve insanlara karşı zaafımı Sana şikâyet ediyorum.

Sen mustazafların Rabbisin...

Sen bizim Rabbimizsin...

Bizi kime bırakıyorsun?

Bize cehennem olacak uzaklara mı?

Veya düşmana mı?

Allah'ım! Akıtılan kanlar, dokunulan ırzlar, çiğnenen hürmetler, yetim bırakılan çocuklar, oğlunu yitirmiş anneler, dul kalmış kadınlar, yıkılmış evler ve ifsad edilmiş ekinler aşkına..

Sana şikâyette bulunuyorum!

Sana şikâyette bulunuyorum!

Gücümüz dağıldı...

BirliÄŸimiz bozuldu...

Yollarımız ayrıldı...

Halkımızın zaafını ve ümmetimizin bize yardım edip, düşmanı yenmedeki aczini Sana şikâyet ediyoruz..."

ÖLÜMSÜZLÜĞE AÇILAN KAPI
Åžeyh Ahmed Yasin’in dünya hayatı 22 Mart 2004 sabahı gerçekleÅŸtirilen bir insanlık dışı hava saldırı sonucunda ÅŸehadetle son buldu. Åžeyh Ahmed Yasin’in OÄŸlu Abdulhamid o geceyi şöyle anlatıyor:

“Ä°srail tarafından üzerinde sürekli bir tehdit vardı. Son üç yılda ciddi bir ÅŸekilde aranıyordu. Åžehadetinden önce son iki yıl evde yatmazdı.

O gece casus uçaklar çok yoÄŸundu, sesleri duyuluyordu. Evden çıkmadan beÅŸ dakika önce gelini ‘Çok uçak var gitmeyin’ demiÅŸti. Cevaben, “sen niye korkuyorsun, ben korkmuyorum ki, yoksa benim ÅŸehit olmamı istemiyor musun?” diye sormuÅŸtu.

Yatsı namazı vaktiydi. Uçakların yoÄŸunluÄŸundan camiden çıkmamaya karar verdik ve O da camide dinleniyor, çocuklarla sohbet ediyordu. Ara ara dinlenerek sabaha kadar ibadetle meÅŸgul olmuÅŸtu. Sabah namazını kıldıktan sonra camiden çıktı. Evle caminin arasında yolun ortasında helikopterlerden fırlatılan füzelerle ÅŸehit edildi.”

MÃœSLÃœMANLARA MESAJI
Kendisi ile yapılan bir röportajda sorulan “Dünya Müslümanlarına bir mesajınız var mı?” sorusunu şöyle cevaplıyordu:

“Benim bütün Müslüman gençlere nasihatim en baÅŸta Ä°slam ahlakıyla ahlaklanmalarıdır. DoÄŸruluk, güvenilirlik, ahde vefa, sevgi, kararlılık, çalışma ve üründe ihlas, Müslümanlarla yardımlaÅŸmak ve onların dertleriyle dertlenmek de Ä°slam ahlakının gereklerindendir.

Allah yolunda cihad ve Allah’ü Teala'nın kelamının en yüce olması için baÅŸkalarıyla yardımlaÅŸmak da Ä°slam ahlakının gereklerinden biridir. Müslümanlara da ilme önem vermelerini tavsiye ediyorum. Ä°lim gelecekte bizim düşmanımıza karşı zafer elde etmekte kullanacağımız silahımız olacak. Cehaletle zafer elde edemeyiz. Dini, dünyayı ve ahireti kuÅŸatacak bir ilimle ancak zafer elde edebiliriz.”