M. Akif'in 1915'te bugün yazdığı Çanakkale şiiri!

Millî ÅŸairimiz Mehmet Akif Ersoy'un aslındaÇanakkale SavaÅŸları'na iÅŸtirak edememiÅŸtir. Ancak Ã‡anakkale'de olmayı çok arzulamıştır. Ã‡Ã¼nkü O, Çanakkale Savaşı baÅŸladığı zaman resmî bir vazifeyle Almanya'da, (Berlin'de) bulunuyordu. Buna raÄŸmen Çanakkale'de olamadan Çanakkale'yi yaÅŸamıştır. Bu sebeple bu büyük vatan sevdalısının adı da Çanakkale ile özdeÅŸleÅŸmiÅŸtir. 

1915 yılıydı. Berlin'de bulunan Akif'in aklı fikri Çanakkale'deydi. İçi hiç rahat deÄŸildi. GidiÅŸat hakkında elçilik görevlilerinden süreklihaber soruyordu. 

Koca yürekli ÅŸair, bir gün düşünceli ve üzgün bir haldeyken memleketten bir telgraf alır. Telgrafta Çanakkale Zaferi haber verilmektedir. Havalara zıplar koca adam, çocuklar gibi sevinir. Ellerini havaya kaldırarak Rabbine şükreder… Gözlerinden yaÅŸlar boÅŸalır. Ve dolar yüreÄŸi ilahî ilhamla... Ä°ÅŸte bu ruh hâlindeyken Çanakkale Savaşı'nı şöyle resmeder:

KORKMA!

Cehennem olsa gelen, göğsümüzde söndürürüz,
Bu yol ki Allah yoludur, korku bilmeyiz, yürürüz!
Düşer mi tek taşı sandın namus ocağının?
MeÄŸer ki savaÅŸa giren son er ÅŸehid olsun.
Şu karşımızdaki mahşer kudursa, çıldırsa;
Denizler ordu, bulutlar donanma yağdırsa;
Bu altımızdaki yerden bütün yanardağlar,
Taşıp da kaplasa afakı bir kızıl sarsar;
DeÄŸil mi cephemizin sinesinde iman bir;
Sevinme bir, acı bir, gaye aynı, vicdan bir,
DeÄŸil mi cenge giden Çerkes’in, Laz’ın, Türkün,
Arab’la, Kürd ile bakidir ittihadı bugün;
DeÄŸil mi sinede birdir vuran yürek… Yılmaz!
Cihan yıkılsa, emin ol, bu cephe sarsılmaz!
Nasıl ki yarmadan afakı pare pare düşer,
Huda’yı boÄŸmak için saldıran Cünun-i beÅŸer;
Nasıl ki nur-i hakikatle çarpışan evham;
Olur şerare-i gayretle akibet güm-nam,
Şu karşımızdaki mahşer de öyle haşrolacak.
Yakında kurtulacaktır bu cephe…
Kurtulacak…
Demek yıkılmayacak kıble-gah-ı amalim…
Demek ki ölmüyoruz…
Haydi arkadaÅŸ gidelim!

Mehmet Akif Ersoy / Berlin 18 Mart 1915