İnsanlığa vurulmuş zincirin adı: Madaya ablukası

Åžimdilerde havsalaların almadığı bir dünyada yaşıyoruz. Ä°nanılamayacak kadar fizik kurallarının dışında, fiziÄŸe ve metafiziÄŸe aykırı gerçekleÅŸen bir takım kısır döngüler içerisinde vicdan yoksunlarının fiziki zorlaması. Suriye’de iki ve belki de daha fazla ÅŸehir… Madaya, Muaddamiye… 

“DaÄŸlara buÄŸdaylar serpin, Müslüman ülkede kuÅŸlar aç kaldı demesinler” diyen Hazreti Ömer’in dini Ä°slam’dır. KuÅŸların dahi açlık gibi bir imtihanda bulunmasına razı olmayan bir vicdan dini… 

Hayvanata dahi kendi rızkını arama imkanı verilmiÅŸ bir dünyada böyle bir özgürlüğün dahi çok görüldüğü etrafı kuÅŸatılmış insanlar var. Åžimdilerde açık bir alana hapsedilmiÅŸ, etrafı mayınlarla döşenmiÅŸ ve keskin niÅŸancıların gözlediÄŸi topraklar var. Åžimdilerde Allah’ın kuÅŸlara dahi sunduÄŸu rızık arama imkanını kısıtlayan firavunlaÅŸmış ruhlar var. Åžimdilerde insanlıktan çıkmış mahlukat var. 

Esed ve Hizbullah(!)(bu ismi galat-ı meÅŸhur olmasından dolayı kullanıyorum, biz buna hizbulla’ne/hizbuÅŸÅŸeytan demeyi tercih ediyoruz) bu insanları hangi sebepten dolayı böyle bir fiziki katliama tabi tutuyor? Hangi sebep mezkur ÅŸehirlerde yaÅŸayan insanlara zaten öleceksin, hangi yolla öleceÄŸini sen seç deme cüretini verebiliyor? Ä°ster ÅŸehirde kal açlıktan öl, ister ablukanın dışına çıkmaya çalış mayınla veya keskin niÅŸancı kurÅŸunuyla öl, tercih senin dedirtebiliyor. Bu soruların ne kadar basit bir soru, ne kadar basit bir denklem ve soru olduÄŸunu bile bile soruyorum. Belki de meseleye bu kadar basitten baÅŸlayarak bakmadığımızdan kaynaklanıyor, belki de en baÅŸa dönmediÄŸimizden… 

Madaya’da açlık; her gün ölüme bir adım daha yaklaÅŸarak yaÅŸamanın adı. Madaya’da abluka; tüm insanlığın vicdanına vurulmuÅŸ zincirin adı. 

Madaya’da açlıktan dolayı çığlık dahi atamayacak kadar güçsüz düşen insanların sessiz çığlıkları yükseliyor. Madaya tüm dünyada en azından evladını sevebilecek kadar insanlıktan nasibini almış vicdan sahiplerine yeniden sesleniyor. Madaya, seslenmeye dahi gücü olmayanların ÅŸehri. Bu sese bir an önce cevap verilmez ise çaÄŸları aÅŸacak bir çığlık vicdanları sürekli olarak tırmalayacak, sürekli olarak hesaba çekecek. Tâ ki mahkeme-i Kübra’ya kadar. Mahkeme-i Kübra mı? Bu imtihanın bir karnesi…

Orhan Pekçetin

Diriliş Postası