Gökhan Özcan: Kağıtta leke
Bazen tek boyuta kadar indirgiyoruz insanlığımızı. Basit, süflî, yüzeysel anlamlara, anlamlandırmalara kadar geriletiyoruz idrakimizi. Buharlaşıp gidecek gündelik lakırdılarla örtüyor, duyulmaz hale getiriyoruz hakikatin, hakikatimizin sesini.