Şefkat dilinden şiddet diline, rahmet toplumundan cinnet toplumuna savruluşumuz
Sabitelerinden ve kendi yerinden her kopuş beraberinde bir savruluşu getiriyor. Sığınacak bir limanı olmayanlar dalgaların arasında yalpalıyor. Tutunacak bir dalı olmayanlar fırtınaların önünde kuru bir yaprak gibi savruluyor. Yanlış yerlerden beslenenler zehirleniyor ve zehirliyor. Kalbini rahmet yerine nefretle dolduranlar kin kusuyor, şiddet kusuyor. Şiddet şiddeti tetikliyor. Şiddet medyayı besliyor. Medya şiddeti besliyor.