İhsan Fazlıoğlu: Dünü ve yarını olmayan şimdi bir belirsizlikler yumağıdır; her an her şey olabilir
GÜNLÜK dilde sıkça karşıdaki kişinin doğru veya yanlış davrandığını ya da doğru ve yanlış yorumda bulunduğunu belirtmek için, çoğunlukla bilmeden, derin bir nedene işaret edilir: Şuur: “Şuursuz adam”, “Şuursuz davrandı”, “Çok şuursuz bir kişidir”, “İnsan olmanın şuuruyla hareket etti”, “Çok şuursuz bir toplumuz”, “Eylemlerimize şuur eşlik etmeli”. Hatta ideolojik mensubiyeti vurgulamak için bile bu kelimeye sığınılır: “Çok şuurlu bir insandır”, “Şuurlu kardeşim benim!” Daha da ileri gidilip, şuur kelimesi ile şiir ve şair kelimelerinin aynı köke sahip olduğu ileri sürülerek, şairin en üst şuur durumuna sahip kişi, şiirin de bu en üst şuur durumunu dile getiren beşerî ürün olduğu vurgulanır. Kelimenin günümüz Türkçesine bilinç sözcüğüyle çevrilmesi, bilgi’ye bir atıf yapıldığını gösterdiği gibi, bilinç’in insanda bulunan bir yeti olduğu da söylenmiş olur; özellikle bilinç-altı kavramsallaştırmasında bu durum daha da açığa çıkar.