Gökhan Özcan: Nefes darlığı
Yaşadığımız ağırlıkların üstümüzden alınacağı bir vaktin geleceğine kendimizi inandırıyor, insanlığımıza çeki düzen vermeyi hep o muhal vakte erteliyoruz. Şu sıkıntılı günler bir geçsin, şu borç bir bitsin, şu imtihan dönemi sona ersin, önce bir ev bark sahibi olalım, hiç olmazsa çocuklar azıcık büyüsün, şu emeklilik bir gelsin... Uzayıp giden bir beklentiler silsilesini tesbih gibi çekiyoruz. Hiç durmadan gölgemizi kovalayıp duruyoruz sanki hepimiz. Biz kovaladıkça o hep kaçacak oysa, gölgelerin tabiatı böyle.