Yerinin yabancısı - Gökhan Özcan
Sararıp kuruyan yapraklar gibi dalından düşmeyi bekliyor ömrünün sonbaharını süren insanlar. Gökyüzünü bir uçtan bir uca kaplayan kara-gri bulutlar gibi kederle doluyor kimilerinin içi. Sonra bazen güneş yüzünü gösteriveriyor bulutların arasından, değişiyor sanki bir anda her şey, aydınlanıyor hayat. İnsanın haletiruhiyesi de öyle değil mi?